İnsana özgü olan ve değişik ayrımlara tabi tutulduğu görülen temel haklarkavramı, kişisel, siyasal, sosyal, ekonomik ve kültürel haklar şeklinde bir tasnifetabi tutulmaktadır. 1982 Anayasası, bu tasnife benzer bir şekilde temel hakları,kişi hakları, sosyal ve ekonomik haklar ve siyasal haklar ayrımı içerisinde elealmış; çalışma hakkına da sosyal ve ekonomik haklar bölümünde yer vermiştir. Kamu hukukundan doğan kamu haklarından olan ve isteme niteliğindekipozitif statü haklarından sayılan çalışma hakkı, bireylere devletten olumlu birdavranış, bir hizmet, bir yardım isteme imkanı tanır. Bu haklar devlete de sosyalalanda bir takım ödevler yükler. Gerek ulusal ve gerekse uluslararası düzenlemelerde güvence altına alınan çalışma hakkı, diğer temel hak ve özgürlükler gibi ancak belirli şartlarlasınırlandırılabilmekte, bu hakkın kullanımı belirli yükümlülükleri (ödevleri) deberaberinde getirebilmektedir. Yabancılar ve kamu görevlileri gibi kesimler açısından belirli sınırlandırmalara tabi tutulan çalışma hakkının kullanımı belirliyükümlülüklerin yerine getirilmesine de bağlanabilmektedir. Bu hak, BirleşmişMilletler ve Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) gibi uluslararası örgütler tarafından özel düzenlemelere konu edilmiş, bu konuda taraf ülkelere yükümlülükler de getirilmiştir. Bu çalışmada, bir insan hakkı olarak çalışma hakkı, öncelikle Türk Hukukundaki durumu açısından kavramsal olarak ele alınacak, kapsamı ve unsurlarıbelirtilecek, daha sonra Türk Hukukuna da kaynaklık eden uluslararası düzenlemeler yönüyle sadece kavram boyutuyla incelenecektir.