Şerefe karşı suçlar, 5237 sayılı TCK m. 125-131 arasında düzenlenmiştir. Şeref, bireyin toplum içinde diğer kişiler nezdindeki saygınlığını ifade eder.Hakaret etmek; kişilerin birey olmaktan kaynaklanan ve diğer kişiler nezdindesahip oldukları sosyal değerin yok sayılması ve kişiliklerinin değersizleştirilmesidir. Kişilerin saygınlıklarını zedeleyebilecek söz ve davranışlar, belli bir somutdurum ya da olgunun isnat edilmesi suretiyle olabileceği gibi genel ve soyutnitelikteki söz ve davranışlarla da işlenebilir. Hakaret, mağdurun huzurundaişlenebileceği gibi, mağduru muhatap alan sesli, yazılı veya görüntülü bir iletiylede işlenebilir. Mağdurun hakaret fiilinin işlendiği yerde bulunmadığı, hakaretebizzat muhatap olmadığı durumlarda da mağdurun saygınlığı başka kişiler nezdinde zedelenmiş olacaktır. Ancak mağdurun gıyabında hakaretin cezalandırı- labilmesi için fiilin en az üç kişiyle ihtilat ederek işlenmesi şartı Kanunda aranmıştır. Hakaret suçu kasten işlenebilen suçlardandır. Gerçek kişilerin bu suçunmağduru olabileceklerine dair herhangi bir tartışma yoktur, ancak tüzel kişilerinde bu suçun mağduru olup olamayacağı tartışmalıdır. Düşünceyi açıklama veeleştiri, basının haber verme hakkı, dilekçe ihbar ve şikayet hakkının kullanılması, idari ve adli merciler önündeki iddia ve savunmalar bu suç açısından başlıca hukuka uygunluk nedenleridir. Suçun haksız bir fiile tepki olarak işlenmesi;kasten yaralama suçuna tepki olarak işlenmesi; karşılıklı olarak işlenmesi hallericezayı azaltan veya kaldıran şahsi nedenler olarak düzenlenmiştir.