Yıl: 2015 Cilt: 20 Sayı: 3 Sayfa Aralığı: 144 - 151 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Maluliyet Raporlarının Düzenlenmesi: Anabilim Dalımıza Başvuran Olgu Özellikleri İle

Öz:
Amaç: Maluliyet raporlarının düzenlenmesi Adli Tıbbın rutin uygulamalarından biridir. Bilirkişinin bu konudaki hukuki sorumluluğu, maluliyet raporlarının düzenlenmesi konusunun önemini arttırmıştır. Bu çalışmada, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalına maluliyet raporu almak için başvuran olguların sosyodemografik ve tıbbi özellikleri ile maluliyet raporları konusunda bilirkişilerin sorumlulukları ve rapor hazırlanırken dikkat edilmesi gereken unsurların vurgulanması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: EÜTF Adli Tıp Anabilim Dalında 01.01.2011- 31.12.2014 tarihleri arasında düzenlenen maluliyet raporları, olguların yaş, cinsiyet, meslek, rapor tarihi, istem makamı, olay türü, olay tarihi, konsültasyonlar, tanı, arıza çeşidi, maluliyet oranı, iyileşme süresi, takdir kullanımı ile daha önce düzenlenmiş raporları olup olmadığı, varsa raporlar arasındaki farklılıklar açısından değerlendirildi. Veriler istatistik programı ile analiz edildi. Bulgular: İncelemenin yapıldığı 4 yılda 319 maluliyet raporu düzenlendiği, rapor sayısının yıllara göre arttığı gözlendi. Olguların 237'si erkek ve 82'si kadındı. Yaş ortalaması 38,5±15,1 olup, %74'ünün (n=236) trafik kazası nedeniyle yaralandığı ve ortopedik arızaların ön plana çıktığı saptandı. On sekiz olguda maluliyet oranı %100'dü. Sonuç: Bilirkişiler yasal mevzuatta kişideki arızanın tam karşılığını bulamadıklarında takdiren bir arızayı seçebilmekte ya da maluliyet oranını düşürebilmektedirler. Bu durum farklı bilirkişiler tarafından farklı oranlar içeren raporların düzenlenmesine neden olmaktadır. Yine iyileşme süreci tamamlanmadan düzenlenen raporlar ile sonrasında düzenlenen raporlar arasında da sıklıkla oran farklılıkları oluşabilmektedir. Yönetmelikte ihtiyaçlar doğrultusunda değişiklik yapılması, rapor prosedürünün tekrar tanımlanması ve takdirin kullanım şekli ile ilgili bir düzenleme getirilmesi gerektiği düşünülmektedir.
Anahtar Kelime:

Konular: Adli Tıp

The Arrangement of Disability Reports: by the Features of the Cases Applied to Our Department

Öz:
Abstract Objective: Arrangement of disability reports is one of the routine practices of forensics. Experts' legal responsibilities on this subject have enhanced the importance of arrangement of disability reports.this study, it is aimed at emphasizing the responsibilities of expertsdisability reports and the factors to be considered during preparationreports by sociodemographic and medical features of the cases applied to The Forensics Department of Ege University Faculty of Medicine. Materials and Methods: The disability reports prepared between 01.01.2011-31.12.2014 were evaluated in terms of age, sex, occupation, date of report, the authority of claims, the type of event,date of event, consultations, diagnosis, the disability type,disablement degree, and recovery period of cases and also whetherthere is a discretion usage within the decision, reports prepared before and the differences between reports were also evaluated. Data analyzed by statistical program. Results: It was observed that 319 disability reports preparedthe number of the reports increased according to the years withinyears during which the examination was conducted. 237 cases were male and 82 were female. The mean age was 38.5±15.1. 74% of them were injured due to the traffic accident and the orthopedic defects came into prominence. The disablement degree was 100% within 18 cases. Conclusion: Experts could choose a disability type or decrease the disability degree by their discretion, if they don't find the disability type or disablement degree in legislation. This situation causes arrangement of the reports with different disablement degreesdifferent experts. Also the differences may frequently occur between the reports prepared before and after the recovery time. Itconsidered that a modification must be made in line with requirements of the regulation, the procedure of report must be redefined andarrangement must be made regarding the usage style of discretion. In on of the the if and 4 by is an
Anahtar Kelime:

Konular: Adli Tıp
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • 1.2.3.4.Çalışma5.6.7.8.9.10.Eşiyok B, Korkusuz İ. Yaşlılarda Travmaya Bağlı Maluliyet. Turkish Journal of Geriatrics2006; 9(4):213-217. Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 17 Nisan 2014 tarihli ve 2013/6463 Esas 2014/5990 Karar Nolu İlamı. Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğü. 22.06.1972 Tarihli ve 14223 Sayılı Resmi Gazete. http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/ 2.5.74496.pdf. Erişim Tarihi: 01.07.2015 Gücü Ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği. 11.10.2008 Tarihli ve 27021 Sayılı Resmi Gazete. http://www.resmigazete.gov.tr/main.aspx?home=http: //www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2008/10/20081011.htm&mai n=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2008/10/20081011.ht m. Erişim Tarihi: 01.07.2015 Maluliyet Tespiti İşlemleri Yönetmeliği. 03.08.2013 Tarihli ve 28727 Sayılı Resmi Gazete. http://www.resmigazete.gov.tr/eskile r/2013/08/20130803-6.htm. Erişim Tarihi: 01.07.2015 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu. 04.02.2011 Tarihli ve 27836 Sayılı Resmi Gazete. http://www.resmigazete.gov.tr /main.aspx?home=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2011 /02/20110204.htm&main=http://www.resmigazete.gov.tr/eskile r/2011/02/20110204.htm. Erişim Tarihi: 01.07.2015 Arslan MM, Eren A, Çekin N. Adana'da İş Kazalarına Bağlı Ölümler. Turkiye Klinikleri J Foren Med 2009;6(2):60-4. 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu. 04.02.2011 Tarihli ve 27836 Sayılı Resmi Gazete. http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/ 1.5.6098.pdf. Erişim Tarihi: 01.07.2015 Cantürk G, Eşiyok B, Yaşar H, Doğan B, Hancı İH. İş Kazası Nedeniyle 1993-2003 Yılları Arasında AÜTF Adli Tıp Anabilim Dalına Başvuran Olguların Değerlendirilmesi. Erciyes Tıp Dergisi, 2006;28(1):1-6. Birgen N, Okudan M, İnanıcı MA, Okyay M. İş kazasına bağlı olgularda maluliyet oranı hesaplanması: Adli tıp açısından değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni, 1999;4(3):101-8. 1.2.3.4.Çalışma5.6.7.8.9.10.Eşiyok B, Korkusuz İ. Yaşlılarda Travmaya Bağlı Maluliyet. Turkish Journal of Geriatrics2006; 9(4):213-217. Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 17 Nisan 2014 tarihli ve 2013/6463 Esas 2014/5990 Karar Nolu İlamı. Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğü. 22.06.1972 Tarihli ve 14223 Sayılı Resmi Gazete. http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/ 2.5.74496.pdf. Erişim Tarihi: 01.07.2015 Gücü Ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği. 11.10.2008 Tarihli ve 27021 Sayılı Resmi Gazete. http://www.resmigazete.gov.tr/main.aspx?home=http: //www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2008/10/20081011.htm&mai n=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2008/10/20081011.ht m. Erişim Tarihi: 01.07.2015 Maluliyet Tespiti İşlemleri Yönetmeliği. 03.08.2013 Tarihli ve 28727 Sayılı Resmi Gazete. http://www.resmigazete.gov.tr/eskile r/2013/08/20130803-6.htm. Erişim Tarihi: 01.07.2015 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu. 04.02.2011 Tarihli ve 27836 Sayılı Resmi Gazete. http://www.resmigazete.gov.tr /main.aspx?home=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2011 /02/20110204.htm&main=http://www.resmigazete.gov.tr/eskile r/2011/02/20110204.htm. Erişim Tarihi: 01.07.2015 Arslan MM, Eren A, Çekin N. Adana'da İş Kazalarına Bağlı Ölümler. Turkiye Klinikleri J Foren Med 2009;6(2):60-4. 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu. 04.02.2011 Tarihli ve 27836 Sayılı Resmi Gazete. http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/ 1.5.6098.pdf. Erişim Tarihi: 01.07.2015 Cantürk G, Eşiyok B, Yaşar H, Doğan B, Hancı İH. İş Kazası Nedeniyle 1993-2003 Yılları Arasında AÜTF Adli Tıp Anabilim Dalına Başvuran Olguların Değerlendirilmesi. Erciyes Tıp Dergisi, 2006;28(1):1-6. Birgen N, Okudan M, İnanıcı MA, Okyay M. İş kazasına bağlı olgularda maluliyet oranı hesaplanması: Adli tıp açısından değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni, 1999;4(3):101-8.
APA KAYA A, MERAL O, ERDOĞAN N, AKTAŞ E (2015). Maluliyet Raporlarının Düzenlenmesi: Anabilim Dalımıza Başvuran Olgu Özellikleri İle. , 144 - 151.
Chicago KAYA Ahmet,MERAL ORHAN,ERDOĞAN Nihal,AKTAŞ Ekin Özgür Maluliyet Raporlarının Düzenlenmesi: Anabilim Dalımıza Başvuran Olgu Özellikleri İle. (2015): 144 - 151.
MLA KAYA Ahmet,MERAL ORHAN,ERDOĞAN Nihal,AKTAŞ Ekin Özgür Maluliyet Raporlarının Düzenlenmesi: Anabilim Dalımıza Başvuran Olgu Özellikleri İle. , 2015, ss.144 - 151.
AMA KAYA A,MERAL O,ERDOĞAN N,AKTAŞ E Maluliyet Raporlarının Düzenlenmesi: Anabilim Dalımıza Başvuran Olgu Özellikleri İle. . 2015; 144 - 151.
Vancouver KAYA A,MERAL O,ERDOĞAN N,AKTAŞ E Maluliyet Raporlarının Düzenlenmesi: Anabilim Dalımıza Başvuran Olgu Özellikleri İle. . 2015; 144 - 151.
IEEE KAYA A,MERAL O,ERDOĞAN N,AKTAŞ E "Maluliyet Raporlarının Düzenlenmesi: Anabilim Dalımıza Başvuran Olgu Özellikleri İle." , ss.144 - 151, 2015.
ISNAD KAYA, Ahmet vd. "Maluliyet Raporlarının Düzenlenmesi: Anabilim Dalımıza Başvuran Olgu Özellikleri İle". (2015), 144-151.
APA KAYA A, MERAL O, ERDOĞAN N, AKTAŞ E (2015). Maluliyet Raporlarının Düzenlenmesi: Anabilim Dalımıza Başvuran Olgu Özellikleri İle. Adli Tıp Bülteni, 20(3), 144 - 151.
Chicago KAYA Ahmet,MERAL ORHAN,ERDOĞAN Nihal,AKTAŞ Ekin Özgür Maluliyet Raporlarının Düzenlenmesi: Anabilim Dalımıza Başvuran Olgu Özellikleri İle. Adli Tıp Bülteni 20, no.3 (2015): 144 - 151.
MLA KAYA Ahmet,MERAL ORHAN,ERDOĞAN Nihal,AKTAŞ Ekin Özgür Maluliyet Raporlarının Düzenlenmesi: Anabilim Dalımıza Başvuran Olgu Özellikleri İle. Adli Tıp Bülteni, vol.20, no.3, 2015, ss.144 - 151.
AMA KAYA A,MERAL O,ERDOĞAN N,AKTAŞ E Maluliyet Raporlarının Düzenlenmesi: Anabilim Dalımıza Başvuran Olgu Özellikleri İle. Adli Tıp Bülteni. 2015; 20(3): 144 - 151.
Vancouver KAYA A,MERAL O,ERDOĞAN N,AKTAŞ E Maluliyet Raporlarının Düzenlenmesi: Anabilim Dalımıza Başvuran Olgu Özellikleri İle. Adli Tıp Bülteni. 2015; 20(3): 144 - 151.
IEEE KAYA A,MERAL O,ERDOĞAN N,AKTAŞ E "Maluliyet Raporlarının Düzenlenmesi: Anabilim Dalımıza Başvuran Olgu Özellikleri İle." Adli Tıp Bülteni, 20, ss.144 - 151, 2015.
ISNAD KAYA, Ahmet vd. "Maluliyet Raporlarının Düzenlenmesi: Anabilim Dalımıza Başvuran Olgu Özellikleri İle". Adli Tıp Bülteni 20/3 (2015), 144-151.