Üniversitelerdeki üretim ve teknolojik alandaki teknik ve teorik bilgi birikiminin sanayide kullanı- labilmesi verimi artıran ve ülke ekonomisine katkı sağlayacak olan en önemli unsurlardandır. Bu gerçeğin oldukça geç bir dönemde farkına varan ülkemizdeki sanayi kuruluşları ve üniversiteler için en önemli teşvik kurumlarının başında TUBİTAK ve KOSGEB gelmektedir. Ancak bu gibi kurumların desteğini ivedilikle ve en verimli şekilde kullanacak olan üniversite ve işletmelerin rolü belirleyici olacaktır. Türkiyede 12 Mart 2008 tarihinde yürürlüğe giren 5746 sayılı Ar-ge faaliyetlerinin desteklenmesi hakkında kanun ile bu alanda devlet desteği ve harcama yardımları yasalaştırmıştır. Biz de bu çalışmamızda yer yer Türkiye İstatistik Kurumu verilerinden de yararlanarak alınan bu desteklerin niceliği ve kullanılma oranları hakkında değerlendirme ve analizler yapmaktayız. Sanayi kuruluşlarının, işletmelerin hem yapı bakımından hem de finansal olarak güçlü olmaları üretimin veriminde etkili olmaktadır. Ancak bu şekilde yurt içinde ve uzun vadede uluslararası rekabet gücü- ne sahip olabilmektedirler. Ülke kaynakları ile hayatiyetlerini sürdüren üniversitelerin üretime bilgi ve teknoloji sağlamada yetersiz kalması halinde bu kaynakların atıl hale gelmiş olması söz konusu olur. Oysa bu bilgiler, teknolojiler endüstriye, işletmelere kazandırılmış olduğu takdirde kaliteli ve rekabet edebilir ürünlerin üretilmesi ve böylelikle ülke mallarının uluslararası piyasalarda da kalitesi ile öne çıkması sağlanmış olacaktır. Günümüz sanayi üretiminde uluslararası değer kazanabilmek için daha farklı ve daha kaliteli üretim şarttır. Yoksa standart üretim uzun vadede kar sağlama konusunda yetersiz kalmakta ve işletmeye rekabet gücünü kaybettirebilmektedir. Yeniliğin desteklenmesi de bu anlamda uluslararası piyasalarda yer edinebilmek hatta rekabet için elzemdir. Bundan da öte, özellikle değişken ekonomik süreçlerin yaşandığı günümüz dünya piyasalarında yeni teknoloji geliştirme, yenilikçilik işletmeler için adeta varlıklarını sürdürme gerekliliği haline gelmiştir. Bu süreçte maliyet odaklı rekabet stratejilerinin yerini yenilikçilik perspektifiyle şekillendirilen stratejiler önem kazanmıştır. Bu tür işletmelerin hem kuruluş aşaması ve hem de Ar-ge ve yenileştirme faaliyetlerinde desteklenmesi de özellikle ülkemizdeki küçük ve orta ölçekli sanayi birimleri için hayati önem arz etmektedir. Gerek üretim için finans desteği gerekse üretim bilgileri açısından desteklenen ve üniversitelerle işbirliğine gidecek olan işletmelerin sayısının artırılması ülkenin ekonomisinde de tahmin edilenlerin ötesinde gelişme ve katkı sağlayacaktır. İşte bu çalışmamızda bu desteklerin belli programlar çerçevesinde işletmelere sağlanmasının önemini istatistik verileri de değerlendirerek analiz ettikten sonra model önerisinde bulunmaktayız.