Yıl: 2015 Cilt: 4 Sayı: 3 Sayfa Aralığı: 1302 - 1319 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

TARİH EĞİTİMİ VE VATANSEVERLİK ÜZERİNE BAZI DÜŞÜNCELER

Öz:
Bu çalışmanın amacı tarih eğitimi ve vatanseverlik arasındaki ilişkileriyurt içi ve yurt dışı yazından hareketle farklı bakış açılarıyla ele almaktır. Bukapsamda çalışmada bazı açılardan tarih eğitiminde vatanseverliğe dair farklıdüşünceler ortaya konmuştur. Ayrıca millî tarih açısından tarih eğitimindevatanseverliğin nasıl bir süreç izlediği de genel hatlarıyla incelenmiştir.En başta bireyin ülkesine olan tutumunun gelişimsel olarak fizikselçevreye dayalı benmerkezci dönem, sonrasında toplum merkezci ve objektifbakışın gelişebileceği geç ergenlik dönemlerinde oluştuğu görülmektedir.Bununla birlikte vatanseverliğin hem duyuşsal hem de bilişsel boyutu vardır.Bireyin ülkesine yönelik tutumunun vatanseverlik kavramıylaşekillenmesinde ise on dokuzuncu yüzyıl önemli bir yer tutar. Nitekim ondokuzuncu yüzyılda millî devletlerin gelişmesiyle, üstünde devletkontrolünün tam olduğu millî eğitimlerin temel amaçlarından biri de gençnesillere vatanseverlik gibi değerleri kazandırmak olmuştur. Tarih eğitimi isegenç nesillere kazandırılacak olan vatanseverlik için önemli bir eğitim alanıhâline gelmiştir. Ancak vatanseverlik her ülke için aynı şekilde idealizeedilmemiştir.Bu bağlamda en genel anlamıyla kişinin ülkesine olan sevgisini ifadeeden vatanseverliğe farklı manalar yüklendiği söylenebilir. Zira vatan vevatanseverlik, ulusun dilinin konuşulduğu ve siyasi egemenliğin var olduğucoğrafya, ülkenin gerçek temsili kral veya hanedan, ülkenin siyasal sistemi,ülkenin politik kurumları ve ülke sembolleri ile özdeşleştirilebilmektedir.Vatan ve vatanseverliğe dair kurulan farklı manalar tarih eğitimi vevatanseverliğinin boyutunu da etkilemiştir. Söz konusu farklılıkta eğitimsel,millî ve insani idealler ve devletlerin yönetim şekilleri önemli bir yeresahiptir. Son dönemlerde ABDde tarih eğitimi ve vatanseverliğinAmerikanizm, çok kültürlülük, vatandaşlık bilgisi ve 11 Eylül saldırılarıçerçevesinde değerlendirilmesi böylesi bir durumdur. Yine Avrupada tariheğitiminde ulusların vatanından ortak Avrupa kültürüne doğru değişen biryönelim yaşanmaktadır. Sonuç olarak tarih eğitiminde vatanseverlik aktarımıülkeden ülkeye farklılık gösterebilmektedir. Tarih eğitimi ve vatanseverlikaçısından diğer bir önemli mesele de insani idealler ve tarih yöntem bilimidir.Geçmişten bu yana ileri sürülen görüşlerin geneli tarih eğitiminde verilenvatanseverlik duygusunun barışçı olması, diğer milletlere düşmanlıkaşılamadan verilmesi üzerinedir. Tarih yöntem bilimi açısından ise tariheğitiminde vatanseverlik duygusu kazandırılırken bilimsel yöntemin birkenara bırakılmaması ilgili yazında belirtilmiştir. Millî tarih açısından bakıldığında ise on dokuzuncu yüzyılda TanzimatFermanı, Islahat Fermanı diğer bir ifadeyle Osmanlıcılık fikriyle gelişenvatandaşlık kimliğinin tarih ders kitaplarına girdiği görülmektedir. Sultan II.Abdülhamit döneminde İslamcılık ve onu destekleyen Osmanlıcılıkpolitikaları hâkim olmuştur. Anılan dönemin ders kitapları da Osmanlıhanedanı ve din merkezli bir boyut kazanmıştır. Yine mezkûr dönemdeOsmanlı devletinin sınırlarını gösteren haritalar vatanseverliği aşılayacaktemel eğitim araçlarından biri hâline gelmiştir.II. Meşrutiyet Dönemi ise yapısı itibarıyla vatansever bir formdaolmasından ötürü tarih eğitimi de vatansever bir formda oluşmuştur. Budönemde tarih eğitimi ve vatanseverlik üzerine ileri sürülen görüşler, millîidealler, insani idealler ve tarih yöntemi açısındandır. Millî idealler açısındantarih eğitiminin vatanseverliği teşvik etmesi, insani idealler açısından tariheğitimi ve vatanseverliğin barışçı olması, tarih usulü açısından ise tariheğitimi ve vatanseverliğin tarih metoduna aykırı olmaması gibi düşüncelerifade edilmiştir. Cumhuriyet ile birlikte tarih eğitimi ve vatanseverlikOsmanlı hanedanı, meşrutiyet gibi değerler yerine, artık rejimin ve vatanınsınırlarının belli olduğu, millî kültür ve millî tarih merkezli yeni değerlerüzerine gelişti. Ancak, 1930 sonrası Cumhuriyet tarihi dışındaki tarih derskitaplarında sevgi duyulan vatana dair kurulan aidiyet bağı, bazı tarihseldönemlerin vurgusunda farklılaştı. II. Dünya Savaşı sonrası ise uluslararasıetkiler, dünyada olduğu gibi Türkiyede de tarih eğitiminde barışçılvatanseverliği ve demokratik vatandaşlığı gündeme getirmiştir.
Anahtar Kelime:

Konular: Tarih Eğitim, Eğitim Araştırmaları Müzik Sanat

SOME THOUGHTS ON HISTORY EDUCATION AND PATRIOTISM

Öz:
This study deals with the relationship between history education andpatriotism with different perspectives from local and foreign literature.Within this framework, ideas regarding patriotism in history education werehandled in some respects. Additionally, how patriotism in history educationhas been changed over time in terms of Turkish national history wasexamined. At first, the attitude of an individual towards his/her countrydevelopmentally occurs in the period of the egocentrism that is based on thephysical environment, then the socio-centric period and late adolescenceperiod related with the development of objective view. Besides, patriotismhas both affective and cognitive dimension. The nineteenth century holds animportant place in shaping the attitude of an individual towards his/hercountry with the concept of patriotism. Hence, in the nineteenth century,with the development of national states, one of the main objectives of thenational educations which controlled totally by the state was to inculcate thevalues like patriotism to younger generations. History education for youngergenerations has become an important educational area to inculcate patriotism.On the other hand, patriotism is not idealized in the same way for eachcountry. In this context, it can be said in general sense that different meanings topatriotism which means love of individual for his/her country were assigned.Thus, homeland and patriotism can be identified with the region in whichnational language spoken and political sovereignty exists, king or dynastywhich assumes real representation of the country, political system, politicalinstitutions of the country and the country symbols. These different meaningsfor homeland and patriotism impressed history education and patriotism too.Educational, national and humanistic ideals and forms of governments keepan important place in these differences. Recently in the US, evaluatinghistory education and patriotism in the light of Americanism,multiculturalism, citizenship and September 11th attacks is such a case. Thenagain in the Europe, there is a changing orientation in history education fromhomeland of nations to common European culture. As a result it can be saidthat patriotism in history education varies from country to country. Another important issue in terms of history education and patriotism ishumanistic ideal and history methodology. In this context, general of thearguments from past to present are that patriotism in history education shouldbe peaceful and not to inculcate hostility to other nations. As for historymethodology, it is specified in the related literature that patriotism should notconflicted with scientific methodology. From the perspective of Turkish national history, in the nineteenthcentury, citizenship identity which developed with the edicts of Tanzimat andIslahat, in other words Ottomanism, influenced history textbooks. Policies ofIslamism and Ottomanism which support Islamism has been dominated in theera of Sultan Abdülhamit II. Textbooks in aforesaid era were based on thedynasty and religion. In this era, school maps showing the boundaries of theOttoman Empire became one of the main educational tool to inculcatepatriotism. As to Second Constitutional Era, because of its patriotic structure, history education was also patriotic form. In this era, views on which put forwardhistory education and patriotism were aspects of national, humanistic idealand history methodology. It was expressed the ideas like history educationshould promote patriotism in term of national ideal; history education andpatriotism should promote peace in term of humanistic ideal; and historyeducation and patriotism should not be contrary to history methodology. With the Modern Turkish Republic, history education and patriotism wasbased on new values which include the new regime, country s certainborders, national history and culture. However, after 1930, loyalty forhomeland differentiated in emphasis of certain historical periods. AfterWorld War II, works of international organizations have brought peacefulpatriotism and democratic citizenship to history education in Turkey as wellas in the world.
Anahtar Kelime:

Konular: Tarih Eğitim, Eğitim Araştırmaları Müzik Sanat
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • AHMAD, F. (2006). Bir Kimlik Peşinde Türkiye. (çev. S. C. Karadeli,). (1. Baskı). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. AKBAŞ, O. (2008). Değer Eğitimi Akımlarına Genel Bir Bakış. Değerler Eğitimi Dergisi, 6(16), 9-27. AKBAYRAK, H. (2009). Milletin Tarihinden Ulusun Tarihine-İkinci Meşrutiyet’ten Cumhuriyet’e Ulus-Devlet İnşa Sürecinde Kurumsal Tarih Çalışmaları. İstanbul: Kitabevi Yayınları. AKINCI, A. (2013). Türk İslam Sentezinde Tarih ve Kimlik. Bursa: Ekin Yayınları. AKYOL, C. (2013). Emile Durkheim’e Göre Eğitim. (ed. Bahri Ata). Emile Durkheim; Üçüncü Fransa Cumhuriyeti’nde Öğretmenlerin Eğitimcisi ve Eğitim Görüşleri içinde (s. 7-16). Ankara: Pegem Akademi Yayınları. ALKAN, M. Ö. (2013). II. Meşrutiyet’te Resmi İdeoloji, Resmi Tarih ve Eğitim. (2. Baskı). (ed. Vahdettin Engin, Ahmet Şimşek). Türkiye’de Tarih yazımı içinde (s. 221-336 ). İstanbul: Yeditepe Yayınları. ALTIN, H. (2013). II. Meşrutiyet Pedagoglarından Sabri Cemi ve Amelî Fenn-i Tedris-i. Turkish Studies, 8(2), 19-35. ANDERSON, B. (1995). Hayali Cemaatler-Milliyetçiliğin Kökenleri ve Yayılması. (çev. İ. Savaşır). (2. Baskı). İstanbul: Metis Yayınları. ARIK, R. O. (1992). Türk Milliyetçiliği. (2. Baskı). İstanbul: Dergâh Yayınları. ASLAN, E. (1992). İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük Dersinde Kullanılan Kitapların Değerlendirilmesi. Adem, M., Karakütük, K. (Ed.). Ortaöğretim Kurumlarında İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük Öğretimi ve Sorunları içinde (s. 179-194). Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları. ASLAN, E. (2006). Neden Tarih Öğretiyoruz? Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 20. 162-173. ATA, B. (2009b). Fichte’nin Eğitim Üzerine Düşünceleri ve Türkiye’deki Yansımaları. (ed. Bahri Ata). Ankara: Pegem Akademi Yayınları. ATA, B. (2013). Emile Durkheim’e Göre Eğitim. (ed. Bahri Ata). Emile Durkheim; Üçüncü Fransa Cumhuriyeti’nde Öğretmenlerin Eğitimcisi ve Eğitim Görüşleri içinde (s. 35- 50). Ankara: Pegem Akademi Yayınları. AYDEMİR, Ş. S. (2008). Atatürk Milliyetçiliği. (der. Ahmet Köklügiller). Milliyetçilik Nedir, Ne Değildir? (1. Baskı) içinde (s. 130-133). İstanbul: IQ Kültür Sanat Yayıncılık. BALTACIOĞLU, İ. H. (1995). Talim ve Terbiyede İnkılap. (haz. R. Canım, R. Y. Kıncal). İstanbul: MEB Yayınları. BARR, R., BARTH, J. L. ve SHERMİS, S. S. (2013). Sosyal Bilgilerin Doğası. (1. Baskı), (çev. ed. Cengiz Dönmez). Ankara: Pegem Akademi Yayınları. BARTON, K. C. ve LEVSTİK, L. S. (2004). Teching History for The Common Good. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Inc., Publishers. BİLGİLİ, A. S. (2014). Eğitim Programlarımızda Türk-İslâm Sentezi Meselesi (1980-2000 Yılları Arasındaki Tartışmalara Bir Projeksiyon). e–Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(1), 1-13. 07 Ekim 2014 tarihinde http://www.kafkas.edu.tr/dosyalar/egitim dergi/file/kafead_2014_1_1_1-13.pdf adresinden alınmıştır. BOLAT, B. S. (2012). Tanzimat’tan Demokrat Partiye Kültür Politikaları ve Tarih Anlayışları. The Journal of Academic Social Studies, 5(8), 231-247. CALLAN, E. (2002). Democratic Patriotism and Multicultural Education. Studies in Philosophy and Education, Kluwer Academic Publishers, 21, 465-477. CLARKE, K. U. (1918). Teaching the Child Patriotism. Kessinger Publishing. CANAL, M. (2013). Emile Durkheim’e Göre Meslek Ahlakı. (ed. Bahri Ata) Emile Durkheim; Üçüncü Fransa Cumhuriyeti’nde Öğretmenlerin Eğitimcisi ve Eğitim Görüşleri içinde (s. 17-34). Ankara: Pegem Akademi Yayınları. COPEAUX, E. (1998). Tarih Ders Kitaplarında (1931-1993) Türk-Tarih Tezinden Türk İslam Sentezine. (2. Baskı). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları. ÇALEN, M. K. (2013). II. Meşrutiyet Döneminde Türk Tarih Düşüncesi. İstanbul: Ötüken Yayınları. ÇAPA, M. (2002). Cumhuriyet’in İlk Yıllarında Tarih Öğretimi. Ankara Üniversitesi Tiirk İnkılâp Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, 29-30 (Mayıs-Kasım), 39-55. ÇELİK, H. (2008). Cumhuriyet Dönemi Vatandaşlık Eğitiminde Önemli Adımlar. SAÜ Fen- Edebiyat Dergisi, 1, 359-369. DEWEY, J. (2014). Günümüzde Eğitim-Öğretmenlik Mesleğindeki Görev ve Sorumluluklar. (2. Baskı). [ed. Joseph Rather; (çev. ed. Bahri Ata, Talip Öztürk; çev. Ebru Gençtürk)]. Ankara: Pegem Akademi Yayınları. ERGEN, G. (2006). Eleştirel-Bilinçli Sevgi Eğitimi. Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(12), 144-152. ERGÜN, M. (1987). Satı Bey Hayatı ve Türk Eğitimine Hizmetleri. İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 4-19. FORTNA, B. J. (2005). Mekteb-i Hümayûn-Osmanlı İmparatorluğu’nun Son Döneminde İslam, Devlet ve Eğitim. (1. Baskı). (çev. Pelin Siral,). İstanbul: İletişim Yayınları. GEORGEON, F. (2006). Osmanlı-Türk Modernleşmesi 1900-1930. (çev. A. Berktay). (1. Baskı). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. GIARELLI, J. ve JUSTICE, B. (2003). Historia Pro Patria? Philosophy Of Education, 103-106. GÜVEN, İ. (ed.). (2014). Tarih Öğretimi Kuram ve Uygulama. (2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınları. GÜVENÇ, B. (2010). Türk Kimliği-Kültür Tarihinin Kaynakları. (2. Baskı). İstanbul: Boyut Yayınları. HOWLETT, C. F. (2008). John Dewey and Peace Education. Web: www.tc.edu/ centers/ ep e/PDF%20articles/Howlett_ch3_22feb08.pdf adresinden 1 Ekim 2010 tarihinde alınmıştır. İNALCIK, H. (2009). Atatürk ve Demokratik Türkiye. (3. Baskı). İstanbul: Kırmızı Yayınları. KARABAĞ, S. (2009). Coğrafya ve Milli Kimlik. (ed. Çağatay Özdemir) Türk Kimliği içinde (s. 467-490). İstanbul: Ötüken Yayınları. KARAL, E. Z. (1995). Osmanlı Tarihi-Islahat Fermanı Devri 1861-1876. (5. Baskı). Ankara: TTK Yayınları. KARPAT, K. (2009). Osmanlı’dan Günümüze Kimlik ve İdeoloji. (çev. G. Ayas,). (2. Baskı). İstanbul: Timaş Yayınları. KEDOURİE, E. (1971). Avrupa’da Milliyetçilik. (çev. Haluk Timurtaş,), Ankara: Millî Eğitim Basımevi. KELEŞOĞLU, S. (2008). Demokrat Yurttaş Niteliklerinin Kazandırılması Açısından 7.-8. Sını f Vatandaşlık ve İnsan Hakları Eğitimi Dersi Programı (2000) ile 6.-7. Sını f Sosyal Bilgiler Dersi Programının (20005) Karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. KODOMAN, B. (1991). Abdülhamid Devri Eğitim Sistemi. (2. Baskı). Ankara: TTK Yayınları. KUŞÇU, B. (2009). Satı Bey’in Fichte Hakkındaki Görüşleri. Fichte’nin Eğitim Üzerine Düşünceleri ve Türkiye’deki Yansımaları içinde (s. 35-45). (ed. Bahri Ata, Ankara: Pegem Akademi Yayınları. LAMACHIA, J. (2001). A Students Guide to American Civics, So What is Patriotism Anyway?. USA: Rosen Publishing. LANDAU, J. M. (2009). Pan-Türkizm: Dün, Bugün ve Yarın. (çev. B. Sevingen-G. Pultar). (1. Baskı). (ed. Gönül Pultar). Kimlikler Lüt fen-Türkiye Cumhuriyeti’nde Kültürel Kimlik Arayışı ve Temsili içinde (s. 79- 86). Ankara: ODTU Yayıncılık. LAY, J. C. ve PURTA, J. T. (2001). Patriotism and Political Participation Among Russian and American Adolescents. http://www.bsos.umd.edu/gvpt /apwork shop/lay-torney- purta.pdf adresinden 16 Eylül 2010’da alınmıştır. LEVISOHN, J. A. (2003). Young Patriots or Junior Historians? An Epistemological Defense of Critical Patriotic Education. Philosophy Of Education, 94-102. LEWIS, B. (2000). Modern Türkiye’nin Doğuşu. (8. Baskı). (çev. M. Kıratlı,). Ankara: TTK Yayınları. MERRY, M. (2009). Patriotism, History and the Legitimate Aims of American Education. Educational Philosophy and Theory, 41(4), 378-398. ORTAYLI, İ. (2011). Tarihimiz ve Biz- Osmanlı’ yı Yeniden Keşfetmek. (6. Baskı). İstanbul: Timaş Yayınları. ÖNER, N. (2008). Millî Zihniyet ve Millî Birlik. (der. Ahmet Köklügiller Milliyetçilik Nedir, Ne Değildir? (1. Baskı) içinde (s.261-271). İstanbul: IQ Kültür Sanat Yayıncılık. ÖZKIRIMLI, U. (2008). Milliyetçilik Kuramları Eleştirel Bir Bakış. Ankara: Doğu Batı Yayınları. ÖZYÜREK, P. (2006). The Transition of History Education and History Textbooks in Europe From a Nationalıst Discourse to a Wider European-Ness Discourse. The Degree of Master of Science. School of Arts and Social Sciences, Sabanci University, İstanbul PINGEL, F. (2003). Avrupa Evi Ders Kitaplarında 20. Yüzyıl Avrupa’sı. (çev. Nurettin Elhüseyni,). İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı Yayınları. PORATH, B. (2007). Civic Virtue Out Of Necessity Patriotism and Democratic Education. Theory and Research in Education, 5(1), 41-59. RAPOPORT, A. (2009). Lonely Business or Mutual Concern: The Role of Comparative Education in the Cosmopolitan Citisenship Debates. Current Issues in Comparative Education, 12(1), 23-32. RAATMA, L. (2000). Character Education Patriotism. Minnesota: Capstore Press. SAFRAN, M. (2002). Türk Tarih Öğretimi ve Meseleleri. (ed. Hasan Celal Güzel, Kemal Çiçek, Salim Koca). Türkler Ansiklopedisi 17 içinde (s. 935-942). Ankara: Yeni Türkiye Yayınları. SAFRAN, M. (2008). Türkiye’de Tarih Eğitimi ve Öğretimi. (ed. Mustafa Safran ve Dursun Dilek). 21. Yüzyılda Kimlik, Vatandaşlık ve Tarih Eğitimi içinde (s.13-20). İstanbul: Yeni İnsan Yayınevi. SAFRAN, M. ve ATA, B. (1996), Barışçı Tarih Öğretimi Üzerine Çalışmalar. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 11-26. SAKAOĞLU, N. (1999). Cumhuriyet Dönemi Eğitim Tarihi. İstanbul: İletişim Yayınları. ŞENGÜL, T. (2006). Meşrutiyet’ten Cumhuriyet’e Siyasi Fikir Akımlarının Tarih Eğitimine Yansımaları (1908-1931). Yayımlanmamış Yüksek LisansTezi. Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. SUNGU, İ. (2002). Tarih Öğretimi Hakkında. (akt. B. Ata). Millî Eğitim Dergisi, 153-154. SUNGUR, H. (2012). Amerika Birleşik Devletleri’nde Tarih Eğitimi ve Ulusal tarih Standartlarının Oluşturulması. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. TANERİ, A. (1993). Türk Kavramının Gelişmesi. Ankara: Ocak Yayınları. TELEGRAPH (2008). “Should Not Be Taught At School”. 9 Ekim 2010 tarihinde http://www.telegraph.co.uk/news/uknews/1577253/Patriotism-should-not-be-taught-at- school.html adresinden alınmıştır. TOLSTOY, L. N. (2011). Yurtseverlik Askerlik ve İtaatsizlik. (1. Baskı), (çev. Ö. Aydın Süer), Ankara: Epos Yayınları TTK. (1930). Türk Tarihinin Ana Hatları. İstanbul: Devlet Matbaası. TTK. (1931). Tarih I-Tarihten Evvelki Zamanlar ve Eski Zamanlar. İstanbul: Devlet Matbaası. TÜRK, İ. C. (2013). Osmanlı Devletinde Tarih Eğitimi (1839-1922). (1. Baskı). İstanbul: Arı Sanat Yayınları. TÜRKDOĞAN, O. (2005). Türk Ulus-Devlet Kimliği. (1. Baskı). İstanbul: IQ Kültür Sanat Yayıncılık. TÜRKMEN, F. (2013). Kök-Türk Abidelerinde Milli Kimlik Hassasiyeti. Milli Folklor, 25(97), 31-38. ULUÇ, Ö. (2012). İmparatorluktan Ulus Devlete Vatandaşlık Halleri: Osmanlı ve Türkiye’de Vatandaşlık Politikaları. Toplum Bilimleri, 6(12), 7-30. ÜLKEN, H. Z. (1998). Türkiye’de Çağdaş Düşünce Tarihi. (5. Baskı). İstanbul: Ülken Yayınları. ÜSTEL, F. (2004). Makbul Vatandaş’ın Peşinde: II. Meşrutiyet’ten Bugüne Vatandaşlık Eğitimi. (1. Basım). İstanbul: İletişim Yayınları. VATANDAŞ, C. (2004). Ulusal Kimlik Türk Ulusçuluğunun Doğuşu. (1. Baskı). İstanbul: Açılım Kitap. WALKENHORST, H. (2004). The Construction of European Identity and the Role of National Educational Systems’ - A Case Study on Germany. 08 Eylül 2014 tarihinde http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.203.1061&rep=rep1&type=p df adresinden alınmıştır. WESLEY, E. B.(2013). Sosyal Bilgilerin Doğası. (1. Baskı). (çev. ed. Cengiz Dönmez). Ankara: Pegem Akademi Yayınları. VIROLI, M. (1997). Vatan Aşkı-Yurtseverlik ve Milliyetçilik Üzerine Bir Deneme. (1. Baskı). (çev. Abdullah Yılmaz). İstanbul: Ayrıntı Yayınları YALÇIN, H. C. (2008). Bizde Türkçülük. (der. Ahmet Köklügiller). Milliyetçilik Nedir, Ne Değildir? (1. Baskı) içinde (s. 91-93). İstanbul: IQ Kültür Sanat Yayıncılık. YAZICI, S. ve YAZICI, F. (2010). Yurtseverlik Eğitimi: Tarih ve Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Algı, Tutum Ve Eğitimsel Uygulamalarına Yönelik Bir Araştırma. Sosyal Araştırmalar, 3(10), 649-660. YILDIRIM, S. (2006). TSK Vatandaşlık Bilinci ve Vatan Sevgisi Eğitiminin Analizi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Van: Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. YILMAZ, S. (2007). Avrupa Birliği’nin Tarih Eğitimi Yoluyla Oluşturmaya Çalıştığı Yeni Avrupa Kimliği ve Türkiye’nin Bu Yeni Kimliğe Uyum Çalışmaları, Akademik İncelemeler, 2/1, 69-95. YİNANÇ, M. H. (2011). Millî Tarihimizin İsmi. (ed. Ahmet Şimşek ve Ali Satan). Milli Tarih İnşası içinde (s. 189-196). İstanbul: Tarihçi Kitabevi. ZAJDA, J. (2007). The New History School Textbooks in the Russian Federation: 1992-2004. Compare: A journal of comparative education, 37(3), 291-306.
APA ELBAN M (2015). TARİH EĞİTİMİ VE VATANSEVERLİK ÜZERİNE BAZI DÜŞÜNCELER. , 1302 - 1319.
Chicago ELBAN MEHMET TARİH EĞİTİMİ VE VATANSEVERLİK ÜZERİNE BAZI DÜŞÜNCELER. (2015): 1302 - 1319.
MLA ELBAN MEHMET TARİH EĞİTİMİ VE VATANSEVERLİK ÜZERİNE BAZI DÜŞÜNCELER. , 2015, ss.1302 - 1319.
AMA ELBAN M TARİH EĞİTİMİ VE VATANSEVERLİK ÜZERİNE BAZI DÜŞÜNCELER. . 2015; 1302 - 1319.
Vancouver ELBAN M TARİH EĞİTİMİ VE VATANSEVERLİK ÜZERİNE BAZI DÜŞÜNCELER. . 2015; 1302 - 1319.
IEEE ELBAN M "TARİH EĞİTİMİ VE VATANSEVERLİK ÜZERİNE BAZI DÜŞÜNCELER." , ss.1302 - 1319, 2015.
ISNAD ELBAN, MEHMET. "TARİH EĞİTİMİ VE VATANSEVERLİK ÜZERİNE BAZI DÜŞÜNCELER". (2015), 1302-1319.
APA ELBAN M (2015). TARİH EĞİTİMİ VE VATANSEVERLİK ÜZERİNE BAZI DÜŞÜNCELER. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 4(3), 1302 - 1319.
Chicago ELBAN MEHMET TARİH EĞİTİMİ VE VATANSEVERLİK ÜZERİNE BAZI DÜŞÜNCELER. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi 4, no.3 (2015): 1302 - 1319.
MLA ELBAN MEHMET TARİH EĞİTİMİ VE VATANSEVERLİK ÜZERİNE BAZI DÜŞÜNCELER. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, vol.4, no.3, 2015, ss.1302 - 1319.
AMA ELBAN M TARİH EĞİTİMİ VE VATANSEVERLİK ÜZERİNE BAZI DÜŞÜNCELER. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi. 2015; 4(3): 1302 - 1319.
Vancouver ELBAN M TARİH EĞİTİMİ VE VATANSEVERLİK ÜZERİNE BAZI DÜŞÜNCELER. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi. 2015; 4(3): 1302 - 1319.
IEEE ELBAN M "TARİH EĞİTİMİ VE VATANSEVERLİK ÜZERİNE BAZI DÜŞÜNCELER." Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 4, ss.1302 - 1319, 2015.
ISNAD ELBAN, MEHMET. "TARİH EĞİTİMİ VE VATANSEVERLİK ÜZERİNE BAZI DÜŞÜNCELER". Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi 4/3 (2015), 1302-1319.