Ankara'daki Engelsiz Parkların Engelli Çocukların Kullanımına Uygunluğunun Değerlendirilmesi
Yıl: 2016 Cilt: 4 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 15 - 26 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022
Ankara'daki Engelsiz Parkların Engelli Çocukların Kullanımına Uygunluğunun Değerlendirilmesi
Öz: Amaç: Çalışmamız, oyun parklarının engelli çocuklara uygunluğunun değerlendirilmesi amacıyla Ankarada gerçekleştirildi. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Ankarada bulunan, belediyelerin internet sitelerinde engellilere özel dizayn edildiği belirtilen beş oyun grubu dahil edildi. Kişi-Çevre-Aktivite Modeli çerçevesinde ebeveyn ve çocuk memnuniyeti, oyun grupları, ve oyun alanında çocuğun nasıl oynadığı yarı yapılandırılmış değerlendir- me formu, nicel ve nitel gözlemler ile değerlendirildi. Sonuçlar: 25 ebeveynden 13ünün (%52), 25 çocuktan 10unun (%40) oyun gruplarından hiç memnun olmadıkları belirlendi. Parkların görme engelli çocuklar için uygun olmadığı tespit edildi. Bedensel engelli çocuklar için de oyun araçlarının bağımsız transfere uygun olma- dığı, çocukların kendi başına oynamasına olanak sağlamadığı, ailelerin oyun gruplarının güvenliği konusunda tereddütlü olduğu tespit edildi. Oyun gruplarında çocukların gelişimsel ihtiyaçlarını karşılayacak çeşitliliğin ol- madığı gözlendi. Tartışma: Oyun gruplarının engelli çocuklar için kullanıma uygun olmadığı sonucuna ulaşıldı. Bir standardın olmayışı, gerekli bakım çalışmalarının yapılmayışı ve dizayn profesyonellerinin bilinçsiz tutumu engelli çocukların Ankaradaki oyun alanlarına erişiminde sorun teşkil etmektedir. Bu kapsamda ergoterapist- ler, Türk Standartları Enstitüsü yetkililerinin, oyun grubu üretim şirketleri, çocuk gelişimi uzmanları, özel eği- tim öğretmenleri ile birlikte oyun alanlarını fiziksel ve sosyal ayrıma izin vermeden erişilebilir hale getirmek ve kişilerin memnuniyetini artırmak amacıyla yerel yönetimlerin, oyun alanlarına verdiği önemi artırması konu- sunda çalışmalar yürütebilir.
Anahtar Kelime: Konular:
Evaluation of Barriers To Use The Unimpeded Playing Parks Among Disabled Children in Ankara
Öz: Purpose: This study s aim was, to assess the compliance of playgrounds for disabled children in Ankara. Ma- terials and Methods: Located on websites of municipality that are specially designed for disabled, five play ground included the study. Parents and children pleasure, play grounds and how children play at disabled play areas had evalutaioned by PEO Model. Result: 13 of the 25 parents (%52) 10 of 25 children (%40) satisfaction level from play grounds iswas 0. The evaluations carried out, there is not any an extra precaution for visu- ally impaired children at play areas. Any one of the play vehicle was t appropriate to independent transfer for physically disabled children. It has been observed that, there is not a diversity to meet the developmental needs of the children in the play group. Conclusion: Play areas were not suitable for disabled children. Disa- bled children cannot access to the playgrounds in Ankara due to lack of a standard, maintance problems and unconscious attitudes of design professional. In this context occupational therapist can cooperate with local authority and the professionals like special educators and pedagogs about developing better playgrounds which suppots child development.
Anahtar Kelime: Konular:
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
- Acar, H. (2003). Çocuk Oyun Alanlarında Kullanıcıların Bitki Tercihlerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma: Trabzon Kenti Örneği, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, KTÜ. Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Trabzon. Aksoy, Y. (2011). Çocuk Oyun Alanları Üzerine Bir Araştırma İstanbul, Isparta, Eskişehir, Erzurum, Kayseriİ, Ankara, Zonguldak ve Trabzon İlleri Örneği (lisans tezi), İstanbul Aydın Üniversitesi. Association, C. P. a. R. (2006). Everybody Gets To Play, from http://truesportpur.ca/sites/default/files/content/ docs/pdf/everybodygetstoplaye.pdf Bağcı, Ö. G. E. (2011). İlköğretim 1., 2. ve 3. Sınıf Türkçe Dersi Öğretmen Kılavuz Kitaplarında Yer Verilen Eğitsel Oyun Etkinliklerinin İncelenmesi ve Alternatif Etkinlik Önerileri. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2). Çağlar, S. (2012). Engellilerin Erişebilirlik Hakkı ve Türkiyede Erişebilirlikleri. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 61(2). Çukur, D. (2003). Türkiyede Bir Öteki Olarak Çocuk ve Kent Planlamada Temsil Sorunsalı. (Yüksek Lisans Tezi). Dunn, K., & Moore, M. (2005). Developing accessible play space in the UK: a social model approach. Children Youth and Environments, 15(1), 332-354. Erbay, F., & Saltalı, N. D. (2012). Altı Yaş Çocuklarının Günlük Yaşantılarında Oyunun Yeri ve Annelerin Oyun Algısı*. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(2). İlkden Talay, N. A., Nur Belkayalı, Yeliz Bektaş. (2008). Engelli Çocukların Çocuk Oyun Alanlarından Yararlanma Olanaklarının Araştırılması. Koçyiğit, S., Tuğluk, M. N., & Kök, M. (2007). Çocuğun Gelişim Sürecinde Eğitsel Bir Etkinlik Olarak Oyun/Play As Educational Activity In The Childs Development Process. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi(16). Law, M., Cooper, B., Strong, S., Stewart, D., Rigby, P., & Letts, L. (1996). The person-environment-occupation model: A transactive approach to occupational performance. Canadian Journal of Occupational Therapy, 63(1), 9-23. Öztürk, A. Ç. (2010). Bir Sosyal Hizmet Projesi:Zİhinsel Engelli Çocuklar Rekreasyon Parkı. [makale]. Journal of Engineering and Architecture Faculty of Eskişehir Osmangazi University, 23(2), 13. Shackell, A., Butler, N., Doyle, P., & Ball, D. J. (2008). Design for play: a guide to creating successful play spaces: The Department for Children, Schools and Families (DCSF) and the Department for Culture, Media and Sport (DCMS). Şişman, E., & Özyavuz, M. (2010). Çocuk oyun alanlarının dağılımı ve kullanım yeterliliği: Tekirdağ örneği. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 7(1), 13-22. Thompson, D., Hudson, S. D., & Bowers, L. (2002). Play areas and the ADA providing access and opportunities for all children. Journal of Physical Education, Recreation & Dance, 73(2), 37-41. Toronto, C. O. (2004). Accessibility Design Guidelines: Toronto. Türkan, E. E. (2010). Balıkesir Kenti Çocuk Oyun Alanlarının İrdelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Uluğ, H. (2008). Kuzey Adanadaki Çocuk Oyun Alanlarının Bitki Seçimi Yönünden İrdelenmesi. (18 yüksek lisans tezi). Retrieved from http://fbe.cu.edu.tr/tr/ makaleler/200818-2-5.pdf (2) Uslu, A., & Shakouri, N. (2012). Engelli çocuklara dost oyun alanı ve dış mekan tasarımı. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 28(5). Yılmaz, S., & Bulut, Z. (2002). Kentsel Mekanlarda Çocuk Oyun Alanları Planlama ve Tasarım İlkeleri/Planning and Designing Principles of Children Playgrounds in Urban Areas. Journal of the Faculty of Agriculture, 33(3). Yücel, G. F. (2005). Çocuk Oyun Alanları Tasarımı. Journal of the Faculty of Forestry Istanbul University (JFFIU), 55(2), 99-110.
| APA | ŞEN E, öksüz ç (2016). Ankara'daki Engelsiz Parkların Engelli Çocukların Kullanımına Uygunluğunun Değerlendirilmesi. , 15 - 26. |
| Chicago | ŞEN Ece Banu,öksüz çiğdem Ankara'daki Engelsiz Parkların Engelli Çocukların Kullanımına Uygunluğunun Değerlendirilmesi. (2016): 15 - 26. |
| MLA | ŞEN Ece Banu,öksüz çiğdem Ankara'daki Engelsiz Parkların Engelli Çocukların Kullanımına Uygunluğunun Değerlendirilmesi. , 2016, ss.15 - 26. |
| AMA | ŞEN E,öksüz ç Ankara'daki Engelsiz Parkların Engelli Çocukların Kullanımına Uygunluğunun Değerlendirilmesi. . 2016; 15 - 26. |
| Vancouver | ŞEN E,öksüz ç Ankara'daki Engelsiz Parkların Engelli Çocukların Kullanımına Uygunluğunun Değerlendirilmesi. . 2016; 15 - 26. |
| IEEE | ŞEN E,öksüz ç "Ankara'daki Engelsiz Parkların Engelli Çocukların Kullanımına Uygunluğunun Değerlendirilmesi." , ss.15 - 26, 2016. |
| ISNAD | ŞEN, Ece Banu - öksüz, çiğdem. "Ankara'daki Engelsiz Parkların Engelli Çocukların Kullanımına Uygunluğunun Değerlendirilmesi". (2016), 15-26. |
| APA | ŞEN E, öksüz ç (2016). Ankara'daki Engelsiz Parkların Engelli Çocukların Kullanımına Uygunluğunun Değerlendirilmesi. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 4(1), 15 - 26. |
| Chicago | ŞEN Ece Banu,öksüz çiğdem Ankara'daki Engelsiz Parkların Engelli Çocukların Kullanımına Uygunluğunun Değerlendirilmesi. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi 4, no.1 (2016): 15 - 26. |
| MLA | ŞEN Ece Banu,öksüz çiğdem Ankara'daki Engelsiz Parkların Engelli Çocukların Kullanımına Uygunluğunun Değerlendirilmesi. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, vol.4, no.1, 2016, ss.15 - 26. |
| AMA | ŞEN E,öksüz ç Ankara'daki Engelsiz Parkların Engelli Çocukların Kullanımına Uygunluğunun Değerlendirilmesi. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi. 2016; 4(1): 15 - 26. |
| Vancouver | ŞEN E,öksüz ç Ankara'daki Engelsiz Parkların Engelli Çocukların Kullanımına Uygunluğunun Değerlendirilmesi. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi. 2016; 4(1): 15 - 26. |
| IEEE | ŞEN E,öksüz ç "Ankara'daki Engelsiz Parkların Engelli Çocukların Kullanımına Uygunluğunun Değerlendirilmesi." Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 4, ss.15 - 26, 2016. |
| ISNAD | ŞEN, Ece Banu - öksüz, çiğdem. "Ankara'daki Engelsiz Parkların Engelli Çocukların Kullanımına Uygunluğunun Değerlendirilmesi". Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi 4/1 (2016), 15-26. |
