Yıl: 2016 Cilt: 4 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 27 - 34 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Az Gören Çocuklarda Birey Merkezli Eğitimin Grup İçi Sosyal Yeterliğe Etkisinin İncelenmesi

Öz:
Amaç: Çalışmanın amacı az gören çocuk hastalarda birey merkezli eğitimin grup içi sosyal yeterliliğe etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Hacettepe Üniversitesi Ergoterapi Bölümü Az Gören Rehabilitas- yonu ünitesinde tedavi gören Retinitis Pigmentosa ve Rod Kon Distrofisi tanısı almış iki birey dahil edilmiştir. Bireylerin grup içi sosyal yetkinliğini ölçmek amacıyla Sosyal Yetkinlik ve Davranış Değerlendirme Ölçeği, sos- yal ilişkilerindeki anksiyetelerini ölçmek için Çocuklar İçin Sosyal Anksiyete Ölçeği, akran ilişkilerini ve sosyal oyunlardaki performansını değerlendirmek için Pediatric Evaluation of Disability Inventory (PEDI) uygulandı. Çalışmada bilişsel süreç yaklaşımıyla sosyal beceri eğitimi ve yaratıcı drama müdahale programı 8 hafta, haf- tada bir kez, 1er saatlik seanslar olarak uygulandı. Sonuçlar: Ergoterapi müdahale programı sonrasında her iki olgunun sosyal fonksiyon beceri ve yetkinlik seviyelerinde artış; sosyal anksiyete, kızgınlık-saldırganlık ve içe dönüklük seviyelerinde azalma gözlenmiştir. Tartışma: Az gören çocuk hastalarda birey merkezli ergoterapi müdahaleleri bireylerin sosyal beceri ve yetkinlik seviyelerinde artışa neden olurken anksiyete, kızgınlık- sal- dırganlık seviyelerini azaltabilir. Konu ile ilgili daha geniş katılımlı ileri çalışmaların yapılması önerilmektedir.
Anahtar Kelime:

Konular: Sosyal Çalışma Sosyoloji Psikoloji

Investigation of Effects of Client Centered Education On Social Eligibility of Children with Low Vision

Öz:
Purpose: The aim of this study was to investigate the effects of individual-centered education to intra-group social competence in pediatric patients with low vision. Materials and Methods: Two child diagnosed with Retinitis Pigmentosa and Rod Cone Dystrophy treated in, Hacettepe University Department of Ergotherapy, Low Vision Rehabilitation Unit were participated. Social Competence and Behavior Evaluation Scale was ap- plied to measure the social skills of individuals within the group, Social Anxiety Scale for Children was applied to measure their anxieties in social relations and Pediatric Evaluation of Disability Inventory was applied to evaluate their peer relations and performance in peer relations. Social skills training and creative drama were performed with the cognitive process approach in the study. Intervention was applied once a week during 8 weeks and as an hour session including six individual and two groups. Results: In both cases, after occupa- tional therapy intervention program, an increase in social competence and decline in the anger-aggression and anxiety-introversion levels were seen. Conclusion: Individual-centered occupational therapy intervention in children with low vision increases the social competence of individuals while it decreases their levels of anger- aggression and anxiety. It is recommended to do further studies with more comprehensive participation on this subject.
Anahtar Kelime:

Konular: Sosyal Çalışma Sosyoloji Psikoloji
Belge Türü: Makale Makale Türü: Olgu Sunumu Erişim Türü: Erişime Açık
  • Akı, E., & Kayıhan, H. (2003). Az gören çocuklarda görsel algılama eğitiminin yazma, okuma ve günlük yaşam aktivitelerine etkisi. Fizyoterapi Rehabilitasyon, 14(3), 95-99. Başakçı Çalık, B. (2010). Az gören çocuklarda dikkat eğitiminin etkileri. Pamukkale Üniversitesi, Denizli. Beidel, D. C., Alfano, C. A., Kofler, M. J., Rao, P. A., Scharfstein, L., & Wong Sarver, N. (2014). The impact of social skills training for social anxiety disorder: a randomized controlled trial. J Anxiety Disord, 28(8), 908-918. doi:10.1016/j.janxdis.2014.09.016 Berg, M., Jahnsen, R., Frøslie, K. F., & Hussain, A. (2004). Reliability of the pediatric evaluation of disability inventory (PEDI). Physical & Occupational Therapy in Pediatrics, 24(3), 61-77. Corn, A. L., & Erin, J. N. (2010). Foundations of low vision: Clinical and functional perspectives (Second ed.). New York: American Foundation for the Blind press. Çolak, A., Vuran, S., & Uzuner, Y. (2009). Kaynaştırma uygulanan bir ilköğretim sınıfındaki sosyal yeterlilik özelliklerinin betimlenmesi ve iyileştirilmesi çalışmaları. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları. Çorapçı, F., Aksan, N., Arslan-Yalçın, D., & Yağmurlu, B. (2010). Okul öncesi dönemde duygusal, davranışsal ve sosyal uyum taraması: sosyal yetkinlik ve davranış değerlendirme-30 ölçeği. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 17(2), 63-74. Demir, T., Eralp-Demir, D., Türksoy, N., Özmen, E., & Uysal, Ö. (1998). Çocuklar İçin Sosyal Anksiyete Ölçeğinin Geçerlilik ve Güvenilirliği [Bildiri]. 1 8. Ulusal Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Kongresi, Sapanca. Erkin, G., Elhan, A. H., Aybay, C., Sirzai, H., & Ozel, S. (2007). Validity and reliability of the Turkish translation of the Pediatric Evaluation of Disability Inventory (PEDI). Disability & Rehabilitation, 29(16), 1271-1279. Esma, Ö. (2013). Kör ve az gören erişkin bireylerde öz yeterlilik, sosyal kaygi, başetme becerileri ve çevrenin toplumsal katilima etkisinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara. Girli, A., & Atasoy, S. (2010). Otizm tanılı kaynaştırma öğrencilerine uygulanan bilişsel süreç yaklaşımına dayalı sosyal beceri programının etkililiğinin incelenmesi. İlköğretim Online, 9(3), 990-1006. Gündoğan, F. Ç., & Sobacı, G. (2011). Rod ve Kon Fonksiyon Bozuklukları. Turkiye Klinikleri Journal of Ophthalmology Special Topics, 4(2), 88-99. Kara, Y., & Çam, F. (2007). Yaratıcı drama yönteminin bazı sosyal becerilerin kazandırılmasına etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(32), 145-155. Rees, G., Tee, H. W., Marella, M., Fenwick, E., Dirani, M., & Lamoureux, E. L. (2010). Vision-specific distress and depressive symptoms in people with vision impairment. Investigative ophthalmology & visual science, 51(6), 2891-2896. Sucuoğlu, B., & Özokçu, O. (2005). Kaynaştırma öğrencilerinin sosyal becerilerinin değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 6(1), 41-57. Şahin, C. (2001). Sosyal beceri ve sosyal yeterlik. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1),9-19. Yeğen, G. (2003). Yaratıcı drama. İlköğretim Online, 2(2), 1-4.
APA AKI E, SAĞ R (2016). Az Gören Çocuklarda Birey Merkezli Eğitimin Grup İçi Sosyal Yeterliğe Etkisinin İncelenmesi. , 27 - 34.
Chicago AKI ESRA,SAĞ Ruken Az Gören Çocuklarda Birey Merkezli Eğitimin Grup İçi Sosyal Yeterliğe Etkisinin İncelenmesi. (2016): 27 - 34.
MLA AKI ESRA,SAĞ Ruken Az Gören Çocuklarda Birey Merkezli Eğitimin Grup İçi Sosyal Yeterliğe Etkisinin İncelenmesi. , 2016, ss.27 - 34.
AMA AKI E,SAĞ R Az Gören Çocuklarda Birey Merkezli Eğitimin Grup İçi Sosyal Yeterliğe Etkisinin İncelenmesi. . 2016; 27 - 34.
Vancouver AKI E,SAĞ R Az Gören Çocuklarda Birey Merkezli Eğitimin Grup İçi Sosyal Yeterliğe Etkisinin İncelenmesi. . 2016; 27 - 34.
IEEE AKI E,SAĞ R "Az Gören Çocuklarda Birey Merkezli Eğitimin Grup İçi Sosyal Yeterliğe Etkisinin İncelenmesi." , ss.27 - 34, 2016.
ISNAD AKI, ESRA - SAĞ, Ruken. "Az Gören Çocuklarda Birey Merkezli Eğitimin Grup İçi Sosyal Yeterliğe Etkisinin İncelenmesi". (2016), 27-34.
APA AKI E, SAĞ R (2016). Az Gören Çocuklarda Birey Merkezli Eğitimin Grup İçi Sosyal Yeterliğe Etkisinin İncelenmesi. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 4(1), 27 - 34.
Chicago AKI ESRA,SAĞ Ruken Az Gören Çocuklarda Birey Merkezli Eğitimin Grup İçi Sosyal Yeterliğe Etkisinin İncelenmesi. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi 4, no.1 (2016): 27 - 34.
MLA AKI ESRA,SAĞ Ruken Az Gören Çocuklarda Birey Merkezli Eğitimin Grup İçi Sosyal Yeterliğe Etkisinin İncelenmesi. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, vol.4, no.1, 2016, ss.27 - 34.
AMA AKI E,SAĞ R Az Gören Çocuklarda Birey Merkezli Eğitimin Grup İçi Sosyal Yeterliğe Etkisinin İncelenmesi. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi. 2016; 4(1): 27 - 34.
Vancouver AKI E,SAĞ R Az Gören Çocuklarda Birey Merkezli Eğitimin Grup İçi Sosyal Yeterliğe Etkisinin İncelenmesi. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi. 2016; 4(1): 27 - 34.
IEEE AKI E,SAĞ R "Az Gören Çocuklarda Birey Merkezli Eğitimin Grup İçi Sosyal Yeterliğe Etkisinin İncelenmesi." Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 4, ss.27 - 34, 2016.
ISNAD AKI, ESRA - SAĞ, Ruken. "Az Gören Çocuklarda Birey Merkezli Eğitimin Grup İçi Sosyal Yeterliğe Etkisinin İncelenmesi". Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi 4/1 (2016), 27-34.