Anksiyete Tanısı Almış Çocuklar Üzerinde Bilişsel Davranışçı Grup Terapisinin Etkililiği

BAYKARA, Burak; ÖNGİDER GREGORY, NİLGÜN

Anksiyete Tanısı Almış Çocuklar Üzerinde Bilişsel Davranışçı Grup Terapisinin Etkililiği

NİLGÜN ÖNGİDER GREGORY, (Vanderbilt University, Kennedy Center, Nashville, Tennessee, USA)

Burak BAYKARA (Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Psikiyatrisi Anabilim Dalı, İzmir, Türkiye)

Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi

17 0

Yıl: 2015 Cilt: 4 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 26 - 37 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Anksiyete Tanısı Almış Çocuklar Üzerinde Bilişsel Davranışçı Grup Terapisinin Etkililiği

Öz:

Amaç: Bu araştırmanın amacı, anksiyete bozukluğu tanısı almış çocukların, terapi öncesi ve sonrasında değerlendirilerek bilişsel davranışçı grup terapisi (BDGT) etkililiğinin incelenmesidir. Yöntem: Araştırmanın amacı doğrultusunda, bir üniversite hastanesinin çocuk ve ergen ruh sağlığı ve hastalıkları polikliniğine ayaktan başvuran; anksiyete bozukluğu tanısı almış çocuklar terapisi öncesi ve sonrasında değerlendirilmiştir. Araştırma örneklemi, bilişsel davranışçı terapi (BDT) grubuna atanan 12 çocuk ve bekleme listesindeki 12 çocuk ile onların anne ve babaları olmak üzere toplam 72 kişiden oluşmuştur. Araştırmaya katılan her iki gruptaki çocuklara, terapiye başlamadan önce ve terapi sonlandıktan sonra Çocuklar İçin Durumluk ve Süreklilik Kaygı Ölçekleri (STAI-I ve II) ile Bireysel Bilgi Formu; çocukların anne ve babalarına da, STAI-I ve II ile Bireysel Bilgi Formu uygulanmıştır. Bulgular: Verilerin analizi non-parametrik bir test olan Wilcoxon ile yapılmıştır. Tedavi grubundaki çocukların BDGT sonrasındaki hem durumluk hem de süreklilik kaygı düzeylerinin terapi öncesine göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha düşük olduğu (z=-2.549 p<0.01; z=-2.828 p<0.001) bulunmuştur. Bunun yanı sıra, tedavi grubundaki çocukların terapi sonrasındaki anksiyete düzeylerinin karşılaştırma grubundakilerden de düşük olduğu bulunmuştur. Ayrıca çocukları tedavi grubundaki hem annelerin hem de babaların anksiyete düzeylerinin çocuklarına uygulanan terapi sonrasında terapi öncekine ve karşılaştırma grubundaki anne-babalara göre anlamlı düzeyde daha düşük olduğu bulunmuştur. Sonuç: Çocuklara uygulanan BDGT ardından çocukların anksiyete düzeylerinin hem tedavi öncesine göre hem de karşılaştırma grubuna göre düşük bulunması, BDGT'nin çocuklarda anksiyete düzeyini azaltmada etkili olduğu şeklinde yorumlanabilir. Ayrıca hem annelerin hem de babaların kaygı düzeylerinin çocuklarına uygulanan BDGT ardından düşmesi, anksiyete tedavisinde tüm ailenin önemli olduğunu göstermektedir. Literatürdeki birçok araştırmada da, çocukların anksiyete semptomlarının ortaya çıkmasında ailelerinin rolü olduğu bulunmuştur.

Anahtar Kelime:

Konular: Genel ve Dahili Tıp Pediatri Hemşirelik Psikoloji Psikiyatri

Efficacy of Cognitive Behavioral Group Therapy among Children with Anxiety Disorders

Öz:

Objective: It was aimed to investigate efficacy of Cognitive behavioral group therapy (CBGT) in childhood anxiety disorders by pre and post therapy. Method: Trial sample was obtained from an university outpatient child psychiatry clinic. Therapy group (n=12) was selected from children and their parents whom was diagnosed as DSM-IV childhood anxiety disorder. And comparation group (n=12) was selected from children and their parents whom was in the waiting list. The total sample includes 72 indivudual. Before and after CBGT; sociodemographic data questionnaire and State-Trait Anxiety Inventory for Children was applied to children, State-Trait Anxiety Inventory was applied to parents. Results: Data analysis was done by Wilcoxon non-parametric test. Children whom in therapy group both state and trait anxiety levels was significantly reduced after CBGT sessions (z=-2.549 p<.01; z=-2.828 p<.001). There were significant differences between children of therapy group and the comparation group in wich state and trait anxiety levels . For parents from therapy group, state and trait anxiety levels was significantly reduced after CBGT sessions which were applied to their offsprings. Also there were significant differences between parents of therapy group and the comparation group both state and trait anxiety levels . Conclusion: Anxiety levels were reduced significantly after CBGT sessions and also differences between therapy and the comparation groups were important. Therefore it was interpreted that CBGT was effective for reducing anxiety levels in children. Anxiety levels of parents were reduced after their children's CBGT sessions; it is showed that whole family is playing an important role in anxiety treatment. Many research in the literature highlights that parents play crucial role in emerging anxiety sympoms of their children.

Anahtar Kelime:

Konular: Genel ve Dahili Tıp Pediatri Hemşirelik Psikoloji Psikiyatri

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Albeno AM, Chorpina BF, Barlow DH (1996) Childhood anxiety disorders. In Mash EJ, Barkley RA ve ark (Ed) Child psychopathology. New york: Guilford Pres, s. 196- 241.
Almerigogna J, Ost J, Bull R ve ark (2007) A State of High Anxiety: How Non-Supportive Interviewers can Increase the Suggestibility of Child Witnesses. Appl Cogn Psychol, 21: 963-74.
Amerikan Psikiyatri Birliği (1994) Mental bozuklukların tanısal ve sayımsal el kitabı, dördüncü baskı (DSM-IV) (Çev. Ed. E. Köroğlu) Hekimler Yayın Birliği, Ankara.
Amerikan Psikiyatri Birliği (2013) Mental bozuklukların tanı ölçütleri başvuru kitabı, beşinci baskı (DSM-V) (Çev. Köroğlu, E.) Hekimler Yayın Birliği, Istanbul.
Barrett PM (1998) Evaluation of cognitive-behavioral group treatments for childhood anxiety disorders. J Clin Child Psychol, 27: 459-68.
Barrett PM, Dadds, MR, Rapee RM (1996) Family treatment of childhood anxiety: A controlled trial. J Consult and Clin Psychol, 64: 333-42.
Barrett PM, Duffy AL, Dadds MR ve ark (2001) Cognitive- behavioral treatment of anxiety disorders in children: long-term (6-year) follow-up. J Consult and Clin Psychol, 69:135-41.
Birmaher B, Brent DA (2007) Work Group on Quality Issues. Practice parameter for the assessment and treatment of children and adolescents with depressive disorder. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry, 46: 1503-26.
Choate ML, Pincus DB, Eyberg SM ve ark (2005) Parent-child interaction therapy for treatment of separation anxiety disorder in young children: A pilot study. Cognit Behav Pract, 12: 126-35.
Chorpita BF, Taylor AA, Francis SE ve ark (2004) Efficacy of modular cognitive behavior therapy for childhood anxiety disorders. Beh Ther, 35: 263-87.
Cobham VE, Dadds MR, Spence SH (1998) The role of parental anxiety in the treatment of childhood anxiety. J Consult Clin Psychol, 66: 893-905.
Creswell C ve ark (2008) Treatment of Child Anxiety: An Exploratory Study of the Role of Maternal Anxiety and Behaviours in Treatment Outcome. Clin Psychol Psychother, 15: 38-44.
Ehrenreich-May J, Bilek EL (2012) The Development of a Transdiagnostic, Cognitive Behavioral Group Intervention for Childhood Anxiety Disorders and Co-Occurring Depression Symptoms. Cognit Behav Pract, 19 : 41-55.
Eisen AR, Silverman WK (1993) Should I relax or change my thoughts? A preliminary examination of cognitive therapy, relaxation training, and their combination with overanxious children. J Cognit Psychother, 7: 265-279.
Epkins CC (2002) A comparison of two self-report measures of children's social anxiety in clinical and community samples. J Clin Child Adolesc Psychol, 31: 69-79.
Friedberg RD, McClure JM, Garcia JH (2010) Cognitive Therapy Techniques for Children and Adolescents: Tools for Enhancing Practice.
Ginsburg GS, Siqueland L, Masia-Warner C ve ark (2004) Anxiety disorders in children: Family matters. Cognit Behav Pract, 11: 28-43.
Gosch EA, Flannery-Schroeder E, Mauro CF ve ark (2006) Principles of Cognitive-Behavioral Therapy for Anxiety Disorders in Children. J Cognit Psychother, 20: 247-62.
Hallion LS, Ruscio AM (2011) A meta-analysis of the effect of cognitive bias modification on anxiety and depression. Psychol Bull, 137: 940-58.
Hoag MJ, Burlingame GM (1997) Evaluating the effectiveness of child and adolescent group treatment: A meta-analytic review. J Clin Child Psychol, 26: 234-46.
Hofmann SG, Asnaani A, Vonk IJJ ve ark (2012) The Efficacy of Cognitive Behavioral Therapy: A Review of Metaanalyses. Cognitive Ther Res, 36 : 427-40.
Kandil-Tanrıöver S (2007) Anksiyete bozuklukları ve Ayrılma Anksiyetesi bozuklukluğu. Çocuk Ve Ergen Ruh Sağlığı Ve Hastalıkları. Soykan Aysev A, Işık Taner Y (Eds), İstanbul. Asimetri Paralel, s.441-530.
Kelly A, O'Neil MA, Kendall PC (2012) Role of Comorbid Depression and Co-occurring Depressive Symptoms in Outcomes for Anxiety-Disordered Youth Treated with Cognitive-Behavioral Therapy. Chıld Fam Behav Ther, 34: 197-209.
Kendall PC (1994) Treating anxiety disorders in children: Results of a randomized clinical trial. J Consult Clin Psychol, 62: 100-10.
Kendall PC (2000) Cognitive-behavioral therapy for anxious children: Therapist manual (2nd Ed.). Ardmore, PA: Workbook Publishing.
Kendall PC, Hudson JL, Gosch E ve ark (2008) Cognitivebehavioral therapy for anxiety disordered youth: A randomized clinical trial evaluating child and family modalities. J Consult Clin Psychol, 76: 282-97.
Kramer GP, Bernstein DA, Phares V (2010) Introduction to Clinical Psychology. Seventh Edition. Pearson, New Jersey, s: 358-95.
Lumpkin PW, Silverman WK, Weems CF ve ark (2002) Treating a heterogeneous set of anxiety disorders in youths with group cognitive behavioral therapy: A partially nonconcurrent multiple-baseline evaluation. Behav Ther, 33: 163-77.
McLeod BD, Wood JJ, Weisz JR (2007) Examining the association between parenting and child anxiety: A metaanalysis. Clin Psychol Rev, 27: 155-72.
McLeod C, Mathews A (2012) Cognitive Bias Modification Approaches to Anxiety. Annu Rev Clin Psychol, 8: 189- 217.
Nakamura BJ, Pestle SL, Chorpita BF (2009) Differential Sequencing of Cognitive-Behavioral Techniques for Reducing Child and Adolescent Anxiety. J Cognit Psychother, 23: 114-35.
Oltmans TF, Emery RE (2012) Abnormal Psychology. 7th. Ed. Pearson, New Jersey, s:419-48.
Öner N, Le Compte A (1985) Hand Book of State-Trait Anxiety Inventory. Turkey Bogazici University Press No. 333.
Öngider N (2011) Anksiyete Düzeyleri Açısından Boşanmış ve Evli Anneler ile Çocuklarının İncelenmesi. Nöropsikiyatri Arşivi Derg, 48: 66-70.
Öngider N (2013) Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT)'nin Boşanma Sonrasında Kadınların Depresyon, Anksiyete ve Yalnızlık Semptomlarında Etkinliği: Bir Pilot Çalışma. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Derg, 2: 147-55.
Öngider N (2014) Bilissel Davranişci Terapinin Duygu Durum ve Anksiyete Bozukluğu Olan Çocuk ve Ergenlerde Kullanımı: Bir Gözden Geçirme Çalışması. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Derg, 3: 99-108.
Özusta HŞ (1995) Çocuklar İçin Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri Uyarlama, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Türk Psikoloji Derg, 10: 32-44.
Richardson T, Stallard P, Velleman S (2010) Computerised Cognitive Behavioural Therapy for the Prevention and Treatment of Depression and Anxiety in Children and Adolescents: A Systematic Review.Clin Child Fam Psych, 13 : 275-90.
Rose SD, Tolman R, Tallant S (1985) Group process in cognitive-behavioral therapy. the Behav Ther, 8:71-5.
Seligman LD, Ollendick TH (2011) Cognitive Behavioral Therapy for Anxiety Disorders in Youth. Child Adolesc Psychiatr Clin N Am, 20: 217-38.
Silverman WK, Kurtines WM, Ginsburg GS ve ark (1999) Treating anxiety disorders in children with group cognitive-behavioral therapy: A randomized clinical trial. J Consult Clin Psychol, 67: 675-87.
Sorias O, Bildik T, Tekinsav-Sütcü S ve ark (2009) Korku Avcısı. Anksiyete Bozukluğu Olan Çocuklar için Bilişsel Davranışçı Terapi Rahberi. Ege Üni. Yayınları, İzmir.
Spence SH (1998) A measure of anxiety symptoms among children. Behav Res Ther, 36: 545-66.
Spielberger CD, Gorsuch RL, Lushene RE ve ark (1983) Manual for the State-Trait Anxiety Inventory. Palo Alto: Consulting Psychologists Press.
Stirling LJ, Eley TC, Clark DM (2006) Preliminary Evidence for an Association Between Social Anxiety Symptoms and Avoidance of Negative Faces in School-Age Children. J Clin Child and Adolesc Psychol, 35: 440-5.
Storch EA, Masia-Warner C, Heidgerken AD ve ark (2006) Factor Structure of the Liebowitz Social Anxiety Scale for Children and Adolescents Child Psychiatry. Hum Dev, 37: 25-37
Suveg C, Roblek TL, Robin J ve ark (2006) Parental Involvement When Conducting Cognitive-Behavioral Therapy for Children With Anxiety Disorders. J Cognit Psychother, 20: 287-99.
Tanaka M, Kitamura T, Chen Z ve ark (2009) Do Parents Rear their Children as they were Reared Themselves? Intergenerational Transmission of Parental Styles and Possible Mediation by Personality Traits. The Open Fam Stud J, 2: 82-90.
Velting ON, Setzer NJ, Albano AM (2004) Update on and advances in assessment and cognitivebehavioral treatment of anxiety disorders in children and adolescents. Prof Psychol Res Pract, 35: 42-54.
Weersing VR , Rozenman MS, Maher-Bridge M ve ark (2012) Anxiety, Depression, and Somatic Distress: Developing a Transdiagnostic Internalizing Toolbox for Pediatric Practice. Cogn Behav Pract, 19 : 68-82.
Wood J, McLeod BD, Sigman M ve ark (2003) Parenting and childhood anxiety: Theory, empirical findings and future directions. J Child Psychol Psychiatry App Discip, 44: 134-51.

APA	ÖNGİDER GREGORY N, BAYKARA B (2015). Anksiyete Tanısı Almış Çocuklar Üzerinde Bilişsel Davranışçı Grup Terapisinin Etkililiği. , 26 - 37.
Chicago	ÖNGİDER GREGORY NİLGÜN,BAYKARA Burak Anksiyete Tanısı Almış Çocuklar Üzerinde Bilişsel Davranışçı Grup Terapisinin Etkililiği. (2015): 26 - 37.
MLA	ÖNGİDER GREGORY NİLGÜN,BAYKARA Burak Anksiyete Tanısı Almış Çocuklar Üzerinde Bilişsel Davranışçı Grup Terapisinin Etkililiği. , 2015, ss.26 - 37.
AMA	ÖNGİDER GREGORY N,BAYKARA B Anksiyete Tanısı Almış Çocuklar Üzerinde Bilişsel Davranışçı Grup Terapisinin Etkililiği. . 2015; 26 - 37.
Vancouver	ÖNGİDER GREGORY N,BAYKARA B Anksiyete Tanısı Almış Çocuklar Üzerinde Bilişsel Davranışçı Grup Terapisinin Etkililiği. . 2015; 26 - 37.
IEEE	ÖNGİDER GREGORY N,BAYKARA B "Anksiyete Tanısı Almış Çocuklar Üzerinde Bilişsel Davranışçı Grup Terapisinin Etkililiği." , ss.26 - 37, 2015.
ISNAD	ÖNGİDER GREGORY, NİLGÜN - BAYKARA, Burak. "Anksiyete Tanısı Almış Çocuklar Üzerinde Bilişsel Davranışçı Grup Terapisinin Etkililiği". (2015), 26-37.

APA	ÖNGİDER GREGORY N, BAYKARA B (2015). Anksiyete Tanısı Almış Çocuklar Üzerinde Bilişsel Davranışçı Grup Terapisinin Etkililiği. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, 4(1), 26 - 37.
Chicago	ÖNGİDER GREGORY NİLGÜN,BAYKARA Burak Anksiyete Tanısı Almış Çocuklar Üzerinde Bilişsel Davranışçı Grup Terapisinin Etkililiği. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi 4, no.1 (2015): 26 - 37.
MLA	ÖNGİDER GREGORY NİLGÜN,BAYKARA Burak Anksiyete Tanısı Almış Çocuklar Üzerinde Bilişsel Davranışçı Grup Terapisinin Etkililiği. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, vol.4, no.1, 2015, ss.26 - 37.
AMA	ÖNGİDER GREGORY N,BAYKARA B Anksiyete Tanısı Almış Çocuklar Üzerinde Bilişsel Davranışçı Grup Terapisinin Etkililiği. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi. 2015; 4(1): 26 - 37.
Vancouver	ÖNGİDER GREGORY N,BAYKARA B Anksiyete Tanısı Almış Çocuklar Üzerinde Bilişsel Davranışçı Grup Terapisinin Etkililiği. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi. 2015; 4(1): 26 - 37.
IEEE	ÖNGİDER GREGORY N,BAYKARA B "Anksiyete Tanısı Almış Çocuklar Üzerinde Bilişsel Davranışçı Grup Terapisinin Etkililiği." Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, 4, ss.26 - 37, 2015.
ISNAD	ÖNGİDER GREGORY, NİLGÜN - BAYKARA, Burak. "Anksiyete Tanısı Almış Çocuklar Üzerinde Bilişsel Davranışçı Grup Terapisinin Etkililiği". Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi 4/1 (2015), 26-37.