TY  - JOUR
TI  - ANITSAL YAPILARIN YENİDEN KULLANIMINDA İŞLEVSEL ADAPTASYONUN, MEKÂNSAL ANALİZ YOLU İLE DEĞERLENDİRİLMESİ; KAYSERİ SAHABİYE MEDRESESİ
AB  - Anıtsal yapılar, toplumun zamanla değişen yaşam biçimi, yaşam biçimine bağlı farklı istek ve ihtiyaçlar sonucu özgün işlevlerini kaybetmektedirler. Anıtsal yapıların, korunarak kullanılabilmeleri ve kullanımın devamlılığı; yapının taşıdığı değerlerin ve özgün niteliklerinin korunduğu, yeni işlev-özgün mekân arasındaki dengenin kurulduğu yeni işlevler verilerek kullanılmalarıyla mümkün olmaktadır. Yeni kullanım ile mekânların, yeni işlevin ihtiyaçlarına cevap vermesi, yeni işlevin sürekliliği, dolayısıyla yapının sürdürülebilirliği açısından önemlidir. Korumanın sürdürülebilir olması için yapının yeni kullanıcılarının ve işlevinin gereksinimlerine optimum düzeyde cevap verebiliyor olması; yeni işlev-anıtsal yapı adaptasyonunun sağlanması gerekmektedir. Bu adaptasyon düzeyinin belirlenebilmesi, yeni işlevin mekânsal ve eylemsel gerekliliklerinin ortaya koyulması yeni işleve uygun olup olmadığının değerlendirilmesini gerekli kılmaktadır. Değerlendirme sonuçları sonraki uygulamalara veri oluşturacak, yeni işlevin seçiminde de fayda sağlayacaktır. Bu çalışmada "Kitapçılar Çarşısı" olarak kullanılan "Kayseri Sahabiye Medresesi'nin yeni işleve adaptasyon düzeyi, mekânsal analiz yöntemi ile araştırılmıştır. Açık avlulu ve tek katlı plan şemasına sahip olan medresenin Kitapçılar Çarşısı olarak kullanımında, mekânsal anlamda medresenin özgün plan şemasının, mimari kompozisyonunun ve mekânsal özelliklerinin değiştiği; yapının bünyesinde yer alan özgün mekânlarına yapılan müdahaleler ile yapının tarihi kimliği, estetik, belge ve özgünlük değerlerinin zedelendiği tespit edilmiştir.
AU  - ASATEKİN, N GÜL
AU  - YALDIZ, ESRA
PY  - 2016
JO  - Türk İslam Medeniyeti Akademik Araştırmalar Dergisi
VL  - 11
IS  - 21
SN  - 1306-4223
SP  - 89
EP  - 112
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/216316
ER  -