Comparison of Different Vitamin D Replacement Modalities in Vitamin D-Deficient Patients

ARSLAN, Gülgün; KARABAYRAKTAR, Tülay; TEMİZKAN, Şule; SARGIN, Mehmet; SAYINER, Mehmet

Comparison of Different Vitamin D Replacement Modalities in Vitamin D-Deficient Patients

Mehmet SAYINER, (Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Aile Hekimliği Kliniği, İstanbul, Türkiye)

Gülgün ARSLAN, (Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İç Hastalıkları Kliniği, İstanbul, Türkiye)

Şule TEMİZKAN, (Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Kliniği, İstanbul, Türkiye)

Tülay KARABAYRAKTAR, (Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Aile Hekimliği Kliniği, İstanbul, Türkiye)

Mehmet SARGIN (Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Aile Hekimliği Kliniği, İstanbul, Türkiye)

Turkish Journal of Endocrinology and Metabolism

3 1

Yıl: 2016 Cilt: 20 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 6 - 9 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Comparison of Different Vitamin D Replacement Modalities in Vitamin D-Deficient Patients

Öz:

Amaç: Vitamin D yapı olarak hormonlara benzer ve deride üretilir. İskelet sistemi sağlığı için gereklidir ve eksikliği birçok hastalıkla ilişkilendirilmiştir. Serum 25(OH)D düzeyi vücut D vitamini durumunu gösterir ve 20 ng/ml'nin altındaki değerler eksiklik olarak kabul edilir. Ülkemizde, 300.000 IU ve 50.000 IU D vitamini içeren 2 farklı preparat bulunur. Kılavuzlar replasman tedavisinde genellikle haftada 50.000 IU D vitamininin 8 haftalık kullanımını önerse de replasman tedavisinde kabul edilen genel bir tedavi yoktur ve uygulanan tedavilerin etkinliği farklıdır. Replasman günlük, haftalık ya da aylık verilebilir. Çalışmamızda, vitamin D eksikliği olan hastalara 3 farklı replasman tedavisi verdik ve etkinliklerini karşılaştırdık. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Tiroid hastalıkları polikliniğine Mart 2013 ile Temmuz 2013 tarihleri arasında gelen ve vitamin D eksikliği saptanan hastalar alındı. Bu prospektif çalışmada, yaşları 18-80 arasındaki toplam 223 hastaya replasman tedavisi verildi fakat 125 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar 3 gruba ayrıldı ve her grup farklı replasman tedavisi aldı. Grup 1 300.000 IU D vitaminini bir kez oral aldı, grup 2 haftalık 50.000 IU D vitaminini 6 hafta süreyle oral aldı ve grup 3 haftalık 50.000 IU D vitaminini 8 hafta oral olarak kullandı. Replasman öncesi ve sonrası biyokimya testleri yapıldı ve sonuçlar kaydedildi. İstatistiksel analiz için SPSS 17 programı kullanıldı. Bulgular: Serum 25(OH)D düzeyinin 20 ng/ml nin üzerinde olması yeterli sayıldığından replasman sonrası bu düzeyi geçenlerde tedavi başarılı sayıldı. Buna göre, grup 1'de başarı oranı %97, grup 2'de %95.3 ve grup 3'te %83 olarak saptandı. Gruplar arasında tedavi başarısı açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (p>0,05). Her 3 replasman tedavisi de 25(OH)D düzeyini anlamlı olarak artırdı (p<0,05). Tartışma: Replasman tedavisinde kılavuzların önerdiği haftalık 50.000 IU D vitamininin 8 haftalık kullanımı ile tek seferde 300.000 IU D vitamininin kullanımı aynı etkiye sahiptir. Tedaviye uyumun düşük olduğu hastalarda 300.000 IU D vitamininin bir kez verilmesi alternatif bir replasman tedavisi olabilir ve bu tedavi 3 aylık dönemlerle tekrarlanabilir

Anahtar Kelime:

Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma

D Vitamini Replasman Tedavisinde Uygulanan Modalitelerin Karşılaştırılması

Öz:

Purpose: There is no globally accepted treatment protocol for vitamin D deficiency. Here, we aimed to compare the efficacy of 3 different replacement modalities in vitamin D-deficient patients. Cross-sectional retrospective study. Material and Method: The study was conducted in the endocrine outpatient clinic at Dr. Lütfi Kırdar Training and Research Hospital between March 2013 and July 2013. A total of 223 vitamin D-deficient patients aged 18-80 years were given replacement therapy. One hundred twenty five patients who met the inclusion criteria were included in the study. The patients were divided into three groups according to the modality of the treatment they received. The subjects of group 1 were given 300.000 IU vitamin D once orally, those of group 2 50.000 IU per week for six weeks and the patients in group 3 received 50.000 IU per week for eight weeks. Biochemical tests were performed before and after replacement therapy in all subjects and the results were recorded. Results: The success of replacement therapy was defined as achieving a level of 25(OH)D of more than 20 ng/mL. The rate of treatment success was 97% in group 1, 95.3% in group 2, and 83% in group 3. There was no statistically significant difference in treatment success between the groups (p>0.05). Discussion: Replacing vitamin D with a total of 300.000 IU at once or weekly split doses of 50.000 IU for 8 weeks, as recommended in the guidelines, has the same treatment success. Treatment with 300.000 IU vitamin D at once can be an alternative replacement modality in patients with poor compliance.

Anahtar Kelime:

Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Weetman AP. Autoimmune thyroid disease. Autoimmunity 2004;37:337- 340.
Holick MF. Sunlight and vitamin D for bone health and prevention of autoimmune diseases, cancers, and cardiovascular disease. Am J Clin Nutr 2004;80(Suppl 6):1678-1688.
Khan H, Kunutsor S, Franco OH, Chowdhury R. Vitamin D, type 2 diabetes and other metabolic outcomes: A systematic review and meta-analysis of prospective studies. Proc Nutr Soc 72:89-97.
DeLuca HF. Overview of general physiologic features and functions of vitamin D. Am J Clin Nutr 2004;80(Suppl 6):1689-1696.
Adams JS, Hewison M. Update in vitamin D. J Clin Endocrinol Metab 2010;95:471-478.
Holick MF, Binkley NC, Bischoff-Ferrari HA, Gordon CM, Hanley DA, Heaney RP, Murad MH, Weaver CM; Endocrine Society. Evaluation, treatment, and prevention of vitamin D deficiency: An Endocrine Society clinical practice guideline. J Clin Endocrinol Metab 2011;96:1911-1930.
Ross AC. The 2011 report on dietary reference intakes for calcium and vitamin D. Public Health Nutr 2011;14:938-939.
Dawson-Hughes B, Heaney RP, Holick MF, Lips P, Meunier PJ, Vieth R. Estimates of optimal vitamin D status. Osteoporos Int 2005;16:713-716.
Ish-Shalom S, Segal E, Salganik T, Raz B, Bromberg IL, Vieth R. Comparison of daily, weekly, and monthly vitamin D3 in ethanol dosing protocols for two months in elderly hip fracture patients. J Clin Endocrinol Metab 2008;93:3430-3435.
Carnes J, Quinn S, Nelson M, Jones G, Winzenberg T. Intermittent high-dose vitamin D corrects vitamin D deficiency in adolescents: A pilot study. Eur J Clin Nutr 2012;66:530-532.
Kearns MD, Alvarez JA, Tangpricha V. Large, single-dose, oral vitamin D supplementation in adult populations: A systematic review. Endocr Pract 2014;20:341-351.
Mastaglia SR, Mautalen CA, Parisi MS, Oliveri B. Vitamin D2 dose required to rapidly increase 25OHD levels in osteoporotic women. Eur J Clin Nutr 2006;60:681-687.
Chel V, Wijnhoven HA, Smit JH, Ooms M, Lips P. Efficacy of different doses and time intervals of oral vitamin D supplementation with or without calcium in elderly nursing home residents. Osteoporos Int 2008;19:663-671.
Bassil D, Rahme M, Hoteit M, Fuleihan Gel-H. Hypovitaminosis D in the Middle East and North Africa: Prevalence, risk factors and impact on outcomes. Dermatoendocrinol 2013;5:274-298.

APA	SAYINER M, ARSLAN G, TEMİZKAN Ş, KARABAYRAKTAR T, SARGIN M (2016). Comparison of Different Vitamin D Replacement Modalities in Vitamin D-Deficient Patients. , 6 - 9.
Chicago	SAYINER Mehmet,ARSLAN Gülgün,TEMİZKAN Şule,KARABAYRAKTAR Tülay,SARGIN Mehmet Comparison of Different Vitamin D Replacement Modalities in Vitamin D-Deficient Patients. (2016): 6 - 9.
MLA	SAYINER Mehmet,ARSLAN Gülgün,TEMİZKAN Şule,KARABAYRAKTAR Tülay,SARGIN Mehmet Comparison of Different Vitamin D Replacement Modalities in Vitamin D-Deficient Patients. , 2016, ss.6 - 9.
AMA	SAYINER M,ARSLAN G,TEMİZKAN Ş,KARABAYRAKTAR T,SARGIN M Comparison of Different Vitamin D Replacement Modalities in Vitamin D-Deficient Patients. . 2016; 6 - 9.
Vancouver	SAYINER M,ARSLAN G,TEMİZKAN Ş,KARABAYRAKTAR T,SARGIN M Comparison of Different Vitamin D Replacement Modalities in Vitamin D-Deficient Patients. . 2016; 6 - 9.
IEEE	SAYINER M,ARSLAN G,TEMİZKAN Ş,KARABAYRAKTAR T,SARGIN M "Comparison of Different Vitamin D Replacement Modalities in Vitamin D-Deficient Patients." , ss.6 - 9, 2016.
ISNAD	SAYINER, Mehmet vd. "Comparison of Different Vitamin D Replacement Modalities in Vitamin D-Deficient Patients". (2016), 6-9.

APA	SAYINER M, ARSLAN G, TEMİZKAN Ş, KARABAYRAKTAR T, SARGIN M (2016). Comparison of Different Vitamin D Replacement Modalities in Vitamin D-Deficient Patients. Turkish Journal of Endocrinology and Metabolism, 20(1), 6 - 9.
Chicago	SAYINER Mehmet,ARSLAN Gülgün,TEMİZKAN Şule,KARABAYRAKTAR Tülay,SARGIN Mehmet Comparison of Different Vitamin D Replacement Modalities in Vitamin D-Deficient Patients. Turkish Journal of Endocrinology and Metabolism 20, no.1 (2016): 6 - 9.
MLA	SAYINER Mehmet,ARSLAN Gülgün,TEMİZKAN Şule,KARABAYRAKTAR Tülay,SARGIN Mehmet Comparison of Different Vitamin D Replacement Modalities in Vitamin D-Deficient Patients. Turkish Journal of Endocrinology and Metabolism, vol.20, no.1, 2016, ss.6 - 9.
AMA	SAYINER M,ARSLAN G,TEMİZKAN Ş,KARABAYRAKTAR T,SARGIN M Comparison of Different Vitamin D Replacement Modalities in Vitamin D-Deficient Patients. Turkish Journal of Endocrinology and Metabolism. 2016; 20(1): 6 - 9.
Vancouver	SAYINER M,ARSLAN G,TEMİZKAN Ş,KARABAYRAKTAR T,SARGIN M Comparison of Different Vitamin D Replacement Modalities in Vitamin D-Deficient Patients. Turkish Journal of Endocrinology and Metabolism. 2016; 20(1): 6 - 9.
IEEE	SAYINER M,ARSLAN G,TEMİZKAN Ş,KARABAYRAKTAR T,SARGIN M "Comparison of Different Vitamin D Replacement Modalities in Vitamin D-Deficient Patients." Turkish Journal of Endocrinology and Metabolism, 20, ss.6 - 9, 2016.
ISNAD	SAYINER, Mehmet vd. "Comparison of Different Vitamin D Replacement Modalities in Vitamin D-Deficient Patients". Turkish Journal of Endocrinology and Metabolism 20/1 (2016), 6-9.