Sosyoloji Avrupa'da bir bilim olarak doğuşundan kısa bir süre sonra ülkemizde yakından takip edilmiştir. Batı sosyolojisinin kavram, kuram ve yöntemleriyle ülke sorunları ele alınmaya ve birtakım çözüm önerileri sunulmaya başlanmıştır. Batı sosyolojiyle kurulan bu hızlı temas ve yakın takip, elbette ki ülkenin içinde bulunduğu siyasal/toplumsal şartlarla birebir ilişkilidir. Siyasal/toplumsal şartların ve imkânların başkalığı, Türk sosyolojisinin, kendine özgü bazı niteliklerini de beraberinde getirmiştir. Kendi doğuş bağlamından oldukça farklı, bize has olan bu nitelikleri bilmek, bir yandan Türk sosyoloji tarihimizin seyrini anlamaya diğer yandan da sosyoloji-siyaset bağlantısını daha anlaşılır kılmaya yardımcı olacaktır. Bu makalede, II. Meşrutiyet'in hemen öncesi ile çoğunlukla sonrasında yoğunlaşan sosyoloji çalışmalarının, anlayış ve yaklaşımlarının bütününden hareketle, ortak birtakım nitelikler belirlenmeye ve örnekleriyle birlikle izah edilemeye çalışılacaktır. Bu bağlamda Türk sosyolojisinin kurtarıcı ve kurucu misyonu, pozitivist karakteri, aktarmacılık geleneği, siyaset merkezliliği, tek taraflılığı, elitist tutumu, popülist fikirlere olan yakınlığı, kendi tarihsel düşünsel bağlarından kopmuşluğu vb. gibi karakteristik özellikleri tahlil edilecektir