Spinoza, gerçek insanlar için öngördüğü doğal hali devletler için de öngörmektedir. Buna göre, faydalı olma süresi sona ermiş veya daha faydalı başka bir siyasi alternatifi ortaya çıkmış bir uluslararası andlaşma söz konusu devlet idarecileri tarafından uygulanmayabilir. Yani, Spinoza, en azından ilk bakışta ciddi bir keyfi davranma yetkisini karar alıcılara verir gibi görünmektedir. Bu yaklaşım Uluslararası ilişkiler ve hukuk uzmanlarını Spinoza'nın hukuki yükümlülükleri yok saydığı inancına götürmüştür. Bir anlamda bu çıkarımlar da doğrudur ancak Spinoza aslında doğal hal durumundaki devletler ile belli bir uluslararası örgütlenmeye katılmış devletler arasında önemli bir ayrım yapmaktadır. Tractatus Politicus'da Spinoza işbirliğine giden devletlerin aslında daha güçlü olduğuna işaret etmektedir. Spinoza uluslararası barışının kurulmasını salıklayan bir düşünür olarak ortaya çıkmaktadır. Bu salıklama herhangi bir yüksek idealizmden kaynaklanmamakta, bilakis devletlerin daha fazla güç kazanma yolu olarak görülmektedir.