Bilişsel-Davranışçı Terapi Kaygı Programının İlköğretim Okulu Öğrencilerinde Sınanması

Emine Gül KAPCI, (Ankara Üniversitesi)
Runa İdil USLU, (Ankara Üniversitesi)
Denis SUKHODOLSKY, (Yale Üniversitesi)
DERYA ATALAN ERGİN, (Ankara Üniversitesi)
Gökçe ÇOKAMAY (Ankara Üniversitesi)
Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi
50 10
Yıl: 2012 Cilt: 1 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 121 - 126 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Bilişsel-Davranışçı Terapi Kaygı Programının İlköğretim Okulu Öğrencilerinde Sınanması

Öz:
Amaç: Bu araştırmanın amacı okul temelli bir bilişsel-davranışçı terapi (BDT) kaygı programının kaygı belirtileri yüksek ilköğretim öğrencilerinde etkililiğini sınamaktır. Yöntem: BDT-çalışma grubu ile bekleme listesi-kontrol grubu olmak üzere iki gruplu randomize-kontrollü bir araştırma deseni hazırlanmıştır. Çocuk ya da ana-baba bildirimlerine dayalı kaygı ölçeklerinden yüksek puan alan toplam 61 çocuk araştırmaya katılmıştır (37 kız, 24 erkek; yaş ranjı 8-13). BDT-çalışma grubu yaklaşık 10 oturumda ve üç ayda tamamlanan Serinkanlı Çocuklar kaygı terapi programına katılmıştır (Lyneham 2003). Analizler, çalışma öncesinde klinik ve demografik değişkenler açısından iki grup arasında anlamlı farklılıklar olmadığını göstermiştir. Split-plot olarak bilinen karma model ANOVA istatistiklerinden yararlanılmıştır. Bulgular: BDT grubuna katılan çocukların bekleme-listesi kontrol grubu çocuklara göre ve son-test değerlendirmelerine göre, kaygı, kaygı engelleri ve depresyon ölçeklerinden daha düşük puan, benlik-saygısı ölçeğinden ise daha yüksek puan aldıkları görülmüştür. Sonuç: Bu çalışma okul temelli bir BDT kaygı programının çocukların kaygı ve depresyon belirtilerinde azalma ve benliksaygılarında artma yönünde etkisi olduğuna ilişkin görgül kanıtlar sunmaktadır. İzleyen çalışmalar terapi programından elde edilen kazanımların kararlılığını değerlendirebilir.
Anahtar Kelime:

Konular: Psikoloji Davranış Bilimleri

Cognitive-Behavioral Therapy for Anxiety in Elementary School Students

Öz:
Amaç: Bu araştırmanın amacı okul temelli bir bilişsel-davranışçı terapi (BDT) kaygı programının kaygı belirtileri yüksek ilköğretim öğrencilerinde etkililiğini sınamaktır. Yöntem: BDT-çalışma grubu ile bekleme listesi-kontrol grubu olmak üzere iki gruplu randomize-kontrollü bir araştırma deseni hazırlanmıştır. Çocuk ya da ana-baba bildirimlerine dayalı kaygı ölçeklerinden yüksek puan alan toplam 61 çocuk araştırmaya katılmıştır (37 kız, 24 erkek; yaş ranjı 8-13). BDT-çalışma grubu yaklaşık 10 oturumda ve üç ayda tamamlanan Serinkanlı Çocuklar kaygı terapi programına katılmıştır (Lyneham 2003). Analizler, çalışma öncesinde klinik ve demografik değişkenler açısından iki grup arasında anlamlı farklılıklar olmadığını göstermiştir. Split-plot olarak bilinen karma model ANOVA istatistiklerinden yararlanılmıştır. Bulgular: BDT grubuna katılan çocukların bekleme-listesi kontrol grubu çocuklara göre ve son-test değerlendirmelerine göre, kaygı, kaygı engelleri ve depresyon ölçeklerinden daha düşük puan, benlik-saygısı ölçeğinden ise daha yüksek puan aldıkları görülmüştür. Sonuç: Bu çalışma okul temelli bir BDT kaygı programının çocukların kaygı ve depresyon belirtilerinde azalma ve benliksaygılarında artma yönünde etkisi olduğuna ilişkin görgül kanıtlar sunmaktadır. İzleyen çalışmalar terapi programından elde edilen kazanımların kararlılığını değerlendirebilir.
Anahtar Kelime:

Konular: Psikoloji Davranış Bilimleri
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Bernstein, G. A. ve Borchardt, C. M. (1991). Anxiety disorders of childhood and adolescence: A critical review. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry, 30:519–532.
  • Cartwright-Hatton S, Roberts C, Chitsabesan P ve ark. (2004). Systematic review of the efficacy of cognitive behaviour therapies for childhood and adolescent anxiety disorders. Br J Clin Psychol 43:421–436.
  • Conners CK (1997). Conners’ Rating Scales-Revised technical manual. Multi-Health Systems, Inc: North Tonawanda, NY.
  • Erol N, Simsek Z, Oner O ve ark. (2005). Behavioral and emotional problems among Turkish children at ages 2 to 3 years. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry, 44:80-87.
  • Essau CA (2005). Use of mental health services among adolescents with anxiety and depressive disorders. Depress Anxiety, 22:130–137.
  • Ginsburg GS ve Drake KL (2002). School-based treatment for anxious African-American adolescents: A controlled pilot study. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry, 41:768–775.
  • Harter S (1985). Manual for the self-perception profile for children. Denver, CO: University of Denver.
  • Hoower-Stephan S, Weist M, Kataoka S ve ark. (2007). Transformation of children’s mental health services: The role of school mental health. Psychiatr Serv, 58: 1330-1338.
  • lalongo N, Edelsohn G, Werthamer-Larsson L, Crockett L, Kellam S (1994), The significance of self-reported anxious symptoms in first grade children. Abnorm Child PsychoI, 22:441-455.
  • lalongo N, Edelsohn G, Werthamer-Larsson L ve ark. (1995). The significance of self-responded anxious symptoms in first grade children: prediction to anxious symptoms and adaptive functioning in fifth grade. Child Psychol Psychiatry, 36:427-437.
  • James AACJ, Soler A, Weatherall RRW. (2005). Cognitive behavioural therapy for anxiety disorders in children and adolescents. Cochrane Database Syst Rev. 4, No: CD004690.
  • Kaner S, Büyüköztürk Ş, İşeri E, Ak A, Özaydın L. (2011) Yenilenmiş Conners Anababa Dereceleme Ölçeği- Uzun formu: Faktör Yapısı, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 16:45-58.
  • Kendall PC (1994). Treating anxiety disorders in children: Results of a randomized clinical trial. J Consult Clin Psych, 62: 100-110.
  • Kovacs M (1985). The children’s depression inventory (CDI). Psychopharmacol Bull, 21:995–998.
  • Lyneham HJ, Abbott MJ, Wignall A. ve Rapee RM. (2003). The Cool Kids Program – Children’s Workbook. MUARU: Macquarie University, Sydney. (Serinkanlı Çocuklar Okul Programı: Terapist El Kitabı, Çev: EG Kapçı ve R Uslu, Ankara 2009.
  • Lyneham HJ (2012). Children’s Anxiety Life Interference Scale: Parent form CALIS-P; CALIS-C Child form. Yayınlanmamış Araştırma Raporu.
  • Manassis K, ve Hood J. (1998). Individual and familial predictors of impairment in childhood anxiety disorders. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry, 37: 428-434.
  • Masia-Warner C, Fisher PH, Shrout PE ve ark. (2007). Treating adolescents with social anxiety disorder in school: An attention control trial. J Child Psychol Psychiatry, 48: 676–686.
  • Mifsud C, Rapee RM. (2005). Early intervention for childhood anxiety in a school setting: outcomes for an economically disadvantaged population. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry, 44:996-1004.
  • Nunnaly J (1978). Psychometric Theory. New York: McGraw Hill. Orvaschel H, Lewinsohn PM. ve Seeley JR. (1995). Continuity of pschopathology in a community sample of adolescents. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry, 34: 1525-1535.
  • Öy B (1991). Çocuklar için depresyon ölçeği: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikiyatri Derg, 2:132-136.
  • Rapee RM (2000). Group treatment of children with anxiety disorders: outcome and predictors of treatment response. Aust J Psychol, 52:125–29.
  • Reef J Ph.D., van Meurs I, Verhulst FC ve ark. (2010). Children’s Problems Predict Adults’ DSM-IV Disorders Across 24 Years. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry, 49: 1117-1124.
  • Roberts CM, Robert Kane R, Bishop B ve ark. (2010). The prevention of anxiety and depression in children from disadvantaged schools. Behav Res Ther, 48(1): 68-73.
  • Rones M, Hoagwood K (2000). School based mental health services: A research review. Clin Child Fam Psychol Rev, 3:223-241.
  • O’Brien F, Olden N, Migone M ve ark. (2007). Group cognitive behavioural therapy for children with anxiety disorder - An evaluation of the ‘Friends for Youth’ programme. Ir J Psychol Med, 24: 5-12.
  • Stallard P, Simpson N, Anderson S ve ark. (2005). An evaluation of the friends programme: A cognitive behavior therapy intervention to promote emotional resilience. Arch Dis Child Educ Pract Ed, 90:1016-1019.
  • Şekercioğlu G (2009). Ölçek geliştirme ve uyarlama çalışmalarında faktör yapısının farklı değişkenlere göre test edilmesi. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
APA KAPCI E, USLU R, SUKHODOLSKY D, atalan ergin d, ÇOKAMAY G (2012). Bilişsel-Davranışçı Terapi Kaygı Programının İlköğretim Okulu Öğrencilerinde Sınanması. , 121 - 126.
Chicago KAPCI Emine Gül,USLU Runa İdil,SUKHODOLSKY Denis,atalan ergin derya,ÇOKAMAY Gökçe Bilişsel-Davranışçı Terapi Kaygı Programının İlköğretim Okulu Öğrencilerinde Sınanması. (2012): 121 - 126.
MLA KAPCI Emine Gül,USLU Runa İdil,SUKHODOLSKY Denis,atalan ergin derya,ÇOKAMAY Gökçe Bilişsel-Davranışçı Terapi Kaygı Programının İlköğretim Okulu Öğrencilerinde Sınanması. , 2012, ss.121 - 126.
AMA KAPCI E,USLU R,SUKHODOLSKY D,atalan ergin d,ÇOKAMAY G Bilişsel-Davranışçı Terapi Kaygı Programının İlköğretim Okulu Öğrencilerinde Sınanması. . 2012; 121 - 126.
Vancouver KAPCI E,USLU R,SUKHODOLSKY D,atalan ergin d,ÇOKAMAY G Bilişsel-Davranışçı Terapi Kaygı Programının İlköğretim Okulu Öğrencilerinde Sınanması. . 2012; 121 - 126.
IEEE KAPCI E,USLU R,SUKHODOLSKY D,atalan ergin d,ÇOKAMAY G "Bilişsel-Davranışçı Terapi Kaygı Programının İlköğretim Okulu Öğrencilerinde Sınanması." , ss.121 - 126, 2012.
ISNAD KAPCI, Emine Gül vd. "Bilişsel-Davranışçı Terapi Kaygı Programının İlköğretim Okulu Öğrencilerinde Sınanması". (2012), 121-126.
APA KAPCI E, USLU R, SUKHODOLSKY D, atalan ergin d, ÇOKAMAY G (2012). Bilişsel-Davranışçı Terapi Kaygı Programının İlköğretim Okulu Öğrencilerinde Sınanması. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, 1(2), 121 - 126.
Chicago KAPCI Emine Gül,USLU Runa İdil,SUKHODOLSKY Denis,atalan ergin derya,ÇOKAMAY Gökçe Bilişsel-Davranışçı Terapi Kaygı Programının İlköğretim Okulu Öğrencilerinde Sınanması. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi 1, no.2 (2012): 121 - 126.
MLA KAPCI Emine Gül,USLU Runa İdil,SUKHODOLSKY Denis,atalan ergin derya,ÇOKAMAY Gökçe Bilişsel-Davranışçı Terapi Kaygı Programının İlköğretim Okulu Öğrencilerinde Sınanması. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, vol.1, no.2, 2012, ss.121 - 126.
AMA KAPCI E,USLU R,SUKHODOLSKY D,atalan ergin d,ÇOKAMAY G Bilişsel-Davranışçı Terapi Kaygı Programının İlköğretim Okulu Öğrencilerinde Sınanması. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi. 2012; 1(2): 121 - 126.
Vancouver KAPCI E,USLU R,SUKHODOLSKY D,atalan ergin d,ÇOKAMAY G Bilişsel-Davranışçı Terapi Kaygı Programının İlköğretim Okulu Öğrencilerinde Sınanması. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi. 2012; 1(2): 121 - 126.
IEEE KAPCI E,USLU R,SUKHODOLSKY D,atalan ergin d,ÇOKAMAY G "Bilişsel-Davranışçı Terapi Kaygı Programının İlköğretim Okulu Öğrencilerinde Sınanması." Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, 1, ss.121 - 126, 2012.
ISNAD KAPCI, Emine Gül vd. "Bilişsel-Davranışçı Terapi Kaygı Programının İlköğretim Okulu Öğrencilerinde Sınanması". Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi 1/2 (2012), 121-126.
Sayfa Oluşturulma Tarihi
27-04-2024 8:22

İLETİŞİM

TÜBİTAK ULAKBİM TR Dizin

Yüzüncüyıl, İşçi Blokları Mahallesi

Muhsin Yazıcıoğlu Caddesi No:51/C

06530 Çankaya / ANKARA +90 (312) 298 92 00

trdizin@tubitak.gov.tr

TÜBİTAK ULAKBİM Ulusal Akademik Ağ ve Bilgi Merkezi Cahit Arf Bilgi Merkezi © Tüm Hakları Saklıdır. Gizlilik Politikası Kullanım Şartları