Yıl: 2016 Cilt: 11 Sayı: 118 Sayfa Aralığı: 119 - 142 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Nişanlılığın Hukukî Niteliği

Öz:
Nişanlanma, tarafların aralarında bir evlenme vaâdi (TMK m. 118) olduğundan, taraflar bu dönemde birbirlerine yakınlaşmakta, birbirlerini daha iyi tanımakta ve bu önsözleşme dönemi, esas sözleşme olan evlenme ile sona erer. Bu evrede evlendirme memurunun, evlenecek taraflardan her birine, birbiriyle evlenmek isteyip istemediklerini sorması ve tarafların olumlu sözlü cevaplarını verdikleri anda, asıl olan evlenme gerçekleşmiş olur (TMK m. 142). Bunun üzerine evlendirme memuru, evlenmenin tarafların karşılıklı rızasıyla ve Kanuna uygun olarak yapılmış olduğunu açıklamaktadır. Nişanlılıktan, evlenmeye ulaşana kadar geçen süre, evlenme vaâdi niteliğinde bir süre olduğuna göre, sözleşme öncesi kusurlu davranışlardan (culpa in contrahendo) doğan hukukî sonuçlar konu edilebilecektir. Nişanlılar, ileride evlenmek amacıyla bir araya gelen taraflar olup; normal ilişkilere bağlı olarak, normal bir sözleşme kurmayı tasarlarken, sözleşmenin kurulmasından önceki kusurlu davranışları, girişilen ilişkinin geleceğini bütünü ile etkileyen bir culpa in contrahendo sorumluluğu meydana getirmektedir. Taraflar nişanlılık döneminde ve evlenmeye doğru ilerlerken, evlilik sözleşmesinin kurulması sırasında, birbirlerine tam ve doğru bilgi vermek zorundadırlar. Bu kapsamda yanlış görünüm yaratmak, en azından doğruluk ve güven, dürüstlük kuralına (TMK m. 2 ) aykırıdır. Nişanlılık döneminde de, evlilik süresince olduğu gibi, tarafların birbirlerine özen göstermeleri gerekmektedir. Özen beklenilmeyen hâllerde ise, kusurdan söz edilemeyecektir. Nişanlanma, vaâd gereği olarak, evlenme ile sürdürülmeyip, nişan bozulursa, ona bağlı olarak tazminat yükümlülüğü doğabilmektedir. Bu konu, tamamen kusur sorunu ile ilgili olup; bir culpa in contrahendo hâli teşkil etmektedir. Nişanlıların her biri, diğerinin çıkarlarına özen göstermek suretiyle, öngörülen evlenmenin yapılmasına engel teşkil edecek davranışlardan kaçınmakla yükümlüdür. Diğerini aldatan, küçük düşüren, haysiyetine zarar veren ve muhatap aleyhine doğabilecek zararlarını engellemeyen taraf, diğer taraf aleyhine doğan maddî ve manevî nitelikli zararlardan sorumlu olacaktır.
Anahtar Kelime:

Konular: Hukuk

Legal Characteristics of Engagement

Öz:
Engagement as a stage of preliminary agreement of marriage is a promise for marriage (Turkish Civil Code Art.118) between men and women that both parts are expected to approach and familiarize each other. It may become an ultimate agreement when both men and women give an affirmative response verbally to the marriage officer asking each other individually whether they want to get married or not (Turkish Civil Code Art. 142). When the marriage officer announces the will of both parts the marriage has been fulfilled legally.Since the duration from engagement to marriage has the nature of a promise for marriage, the faulty activities happened during engagement (Culpa in contrahendo) will result with civil responsibilities. Both parts will give exact and correct information about themselves during this period that is a progression to marriage, as well as during setting the marriage agreement. In this context, false pretence as an adverse behaviour is at least contrary to honesty (Turkish Civil Code Art. 2). Therefore, as in the marriage, both parts should take care and be attentive to each other during engagement. In the conditions that the attentive manners are not required, the fault will not be considered. If the engagement is not result with a marriage the indemnity will be performed by the faulty part.
Anahtar Kelime:

Konular: Hukuk
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Bibliyografik
  • AKINTÜRK, Turgut: Aile Hukuku, Ankara 1996.
  • AKİPEK, Jale G. / AKINTÜRK, Turgut: Türk Medeni Hukuku, Başlangıç Hükümleri, Kişiler Hukuku, İstanbul 2002, 4. Bası.
  • ANEX, Jean: L'İntérêt négatif, sa nature et son étendue, Lausanne 1977.
  • DESCHENAUX, Henri: Le Titre Préliminaire du Code civil, in: Traité de Droit civil suisse, Tome II/1, Fribourg 1969.
  • DURAL, Mustafa/ ÖĞÜZ, Tufan / GÜMÜŞ, Alper: Türk Özel Hukuku, C. III, Aile Hukuku, İstanbul 2005.
  • EDİS, Seyfullah: Medeni Hukuka Giriş ve Başlangıç Hükümleri, Ankara 1993.
  • EREN, Fikret: Borçlar Hukuku, Genel Hükümler, 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanununa Göre Hazırlanmış, 14. Baskı, Ankara 2012.
  • EREN, Fikret: Borçlar Hukuku, Genel Hükümler, C. III, 2. Bası, Ankara 1990.
  • GENÇCAN, Ömer Uğur: Aile Hukuku, Ankara 2011.
  • HATEMİ, Hüseyin / SEROZAN, Rona: Aile Hukuku, İstanbul 1993.
  • İNAL, Tamer: Borca Aykırılık, Dönme ve Fesih, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununa Göre, Güncellenmiş 5. Baskı, Ankara 2015,
  • İNAN, Ali Naim: Borçlar Hukuku, Genel Hükümler, 3. Baskı, Ankara 1984.
  • OĞUZMAN, Kemal / DURAL, Mustafa: Aile Hukuku, İstanbul 1994.
  • OLGAÇ, Senai: Medeni Kanun Şerhi, Ankara 1975.
  • ÖZTAN, Bilge: Aile Hukuku, Ankara 2005.
  • SAYMEN, Ferit Hakkı / ELBİR, Halid Kemal: Türk Medeni Hukuku, Aile Hukuku, İstanbul 1960
  • TANDOĞAN, Halûk: Aile Hukuku Ders Notları, Ankara 1965.
  • TANDOĞAN, Halûk: Borçlar Hukuku, Özel Borç İlişkileri, Cilt: 2, İkinci Bası, Ankara 1982.
  • VELİDEDEOĞLU, Hıfzı Veldet: Türk Medeni Hukuku, Aile Hukuku, İstanbul 1965.
  • YUNG, Walter: Principes fondamentaux et problèmes actuels de la responsabilité civile en droit suisse, Rapport présenté au Colloque franco-germano-suisse sur les fondements et les fonctions de la responsabilité civile à Bâle, 22-23 Mai 1968, Études et Articles, s. 413-430, Genève 1971.
  • ZEN - RUFFINEN, Piermarco: La Perte de Soutien, Berne 1979.
  • ZEVKLİLER, Aydın / ACABEY, M. Beşir / GÖKYAYLA, K. Emre: Zevkliler Medeni Hukuk, Giriş, Başlangıç Hükümleri, Kişiler Hukuku, Aile Hukuku, 4. Basım, Ankara 1995.
APA İNAL H (2016). Nişanlılığın Hukukî Niteliği. , 119 - 142.
Chicago İNAL H. Tamer Nişanlılığın Hukukî Niteliği. (2016): 119 - 142.
MLA İNAL H. Tamer Nişanlılığın Hukukî Niteliği. , 2016, ss.119 - 142.
AMA İNAL H Nişanlılığın Hukukî Niteliği. . 2016; 119 - 142.
Vancouver İNAL H Nişanlılığın Hukukî Niteliği. . 2016; 119 - 142.
IEEE İNAL H "Nişanlılığın Hukukî Niteliği." , ss.119 - 142, 2016.
ISNAD İNAL, H. Tamer. "Nişanlılığın Hukukî Niteliği". (2016), 119-142.
APA İNAL H (2016). Nişanlılığın Hukukî Niteliği. Terazi Hukuk Dergisi, 11(118), 119 - 142.
Chicago İNAL H. Tamer Nişanlılığın Hukukî Niteliği. Terazi Hukuk Dergisi 11, no.118 (2016): 119 - 142.
MLA İNAL H. Tamer Nişanlılığın Hukukî Niteliği. Terazi Hukuk Dergisi, vol.11, no.118, 2016, ss.119 - 142.
AMA İNAL H Nişanlılığın Hukukî Niteliği. Terazi Hukuk Dergisi. 2016; 11(118): 119 - 142.
Vancouver İNAL H Nişanlılığın Hukukî Niteliği. Terazi Hukuk Dergisi. 2016; 11(118): 119 - 142.
IEEE İNAL H "Nişanlılığın Hukukî Niteliği." Terazi Hukuk Dergisi, 11, ss.119 - 142, 2016.
ISNAD İNAL, H. Tamer. "Nişanlılığın Hukukî Niteliği". Terazi Hukuk Dergisi 11/118 (2016), 119-142.