TY  - JOUR
TI  - ÇEVRE ETİĞİNİN DİLSEL BOYUTU -BİR ANALİZ
AB  - Klasik ve modern dönemlerde çevredeki gerçeklikle ilişki, insanı veya çevreyi merkeze alan monolojik bir dil bağlamında yorumlanmaktadır. Bir başka deyişle klasik dönemde aşkın bir Varlığın işareti olarak çevrenin, insan bilincine; modern dönemde ise öznenin, bilim ve teknolojik bağlamda çevreye tahakküm ettiği monolojik bir dil söz konusudur. Bu sebeple Yunanca "kairos" ve Gadamer'in "ufukların kaynaşması" kavramları bağlamında çevreyle ilişkide çevrenin ve insan dilinin birbirlerine tahakküm etmediği, gelenek ve bilimin ufkunun kaynaştığı, diyalojik bir dil bağlamında yeni bir yorumlama imkânı sunulabileceği kanaatindeyiz.
AU  - ÖZDEMİR, ŞENGÜL
PY  - 2017
JO  - Muhafazakar Düşünce Dergisi
VL  - 1
IS  - 50
SN  - 1304-8864
SP  - 29
EP  - 50
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/243969
ER  -