Renal Hücreli Kanserde Difüzyon Ağırlıklı MR Görüntüleme Kullanılarak Papiller ve Şeffaf Hücreli Subtiplerin Ayırt Edilmesi

Öztürk, Erdem; PEKER, Elif; ERDEN, GÜL AYŞE; ÇOLAKOĞLU ER, HALE

Renal Hücreli Kanserde Difüzyon Ağırlıklı MR Görüntüleme Kullanılarak Papiller ve Şeffaf Hücreli Subtiplerin Ayırt Edilmesi

HALE ÇOLAKOĞLU ER, (Şehitkamil Devlet Hastanesi, Radyoloji Bölümü, Gaziantep, Turkey)

Elif PEKER, (Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji Ana Bilim Dalı, Ankara, Turkey)

GÜL AYŞE ERDEN, (Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji Ana Bilim Dalı, Ankara, Turkey)

Erdem ÖZTÜRK (Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Üroloji Ana Bilim Dalı, Ankara,Turkey)

ACTA ONCOLOGICA TURCICA

9 1

Yıl: 2015 Cilt: 48 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 8 - 14 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Renal Hücreli Kanserde Difüzyon Ağırlıklı MR Görüntüleme Kullanılarak Papiller ve Şeffaf Hücreli Subtiplerin Ayırt Edilmesi

Öz:

Amaç: Bu çalışmadaki amacımız, papiller tip ile şeffaf hücreli renal hücreli kanser alt tiplerini ayırt etmede difüzyon ağırlıklı görüntülemenin yararlılığını belirlemektir. Yöntem: Papiller tip ve şeffaf hücreli tip renal kanseri olan toplam 16 olgu retrospektif olarak değerlenmiştir. İnceleme 3 Tesla alan gücüne sahip manyetik rezonans cihazında gerçekleştirilmiştir. Renal kitle konturları T2 ağırlıklı görüntülerden de faydalanılarak sınırlanmış ve kistik-nekrotik dejenerasyon alanları dışarıda kalacak şekilde elle çizilen ilgi alanı (freehand ROI) kullanılarak kitlelerin solid komponentlerinin b=50 sn/mm ve b=1000 sn/mm2 DAG'lerde görünür difüzyon katsayı (apparent diffusion coefficient =ADC) değerleri ve ortalama sinyal intensite (SI) değerleri ile böbreğin normal parankiminin ortalama sinyal intensite (SI) değerleri ölçülmüştür. Normal parankimin sinyal intensite değerlerinin ölçümü için ROI kortikomedüller bileşkeye yerleştirilmiştir. Bulgular: Ortalama ADC değeri papiller RHK' larda (0.991 ± 0.143×10?³ mm²/sn) şeffaf hücreli RHK'lardan istatistiksel olarak anlamlı derecede düşüktü (1.296 ±.0.277 × 10?³ mm²/sn) (p<0.05). Ayrıca papiller RHK grubunda, b=1000 sn/mm2DAG'lerde ölçülen ortalama SI değerleri (22.8 ± 6.3), normal parankimden (43.4± 14.8) ; şeffaf hücreli RHK grubunda b=50 sn/mm2 DAG'lerde ölçülen ortalama SI değerleri (102± 27.5), normal parankimden (138.8 ± 33) istatistiksel olarak farklıydı (p<0.05). Sonuç: Papiller ve şeffaf hücreli kanser subtiplerinin ayırt edilebilmesinde difüzyon ağırlıklı görüntüleme faydalı bir yöntem olabilir. Papiller hücreli kanserlerin sınırları, b=1000 sn/mm2; şeffaf hücreli kanserlerin sınırları ise b=50 sn/mm2 DAG'lerde daha net olarak seçilebilmektedir. Bulgularımızın desteklenmesi için daha geniş hasta serisini kapsayan çalışmalara gereksinim vardır.

Anahtar Kelime:

Konular: Onkoloji

The utility of diffusion-weighted imaging in differentiation of papillary and clear cell subtypes of renal cell carcinoma

Öz:

Objectıve: To determine the utility of diffusion-weighted imaging (DWI) in differentiation of papillary and clear cell subtypes of renal cell carcinoma (RCC). Methods: A total of 16 patients with papillary RCC and clear cell RCC were enrolled in this retrospective study. Patients underwent MRI with a 3.0-Tesla wholebody system (MAGNETOM Verio, Siemens, Erlangen, Germany) using a standard body matrix coil. Apparent diffusion coefficient (ADC) values and signal intensity (SI) values at b=50 s/mm2 b=1000 s/mm2 DWI of solid components of the renal masses and SI values of normal renal parenchyma were measured. A freehand ROI was drawn around the peripheral margin of the tumor on the diffusion images excluding the cystic or necrotic portions, while referring to the T2-weighted conventional images for verification of lesion boundaries. To measure SI values of normal renal parenchyma, ROIs were placed on the normal corticomedullary junction. Results: Mean ADC value was statistically significantly lower in papillary RCC (0.991 ± 0.143×10?³ mm²/s) than in that of clear cell RCC (1.296 ±.0.277 × 10?³ mm²/s). For the papillary RCC group, there was statistically significant difference (p<0.05) between mean SI values of normal parenchyma (22.8 ± 6.3) and lesion (43.4± 14.8) at b=1000 s/mm2 DWI; for the clear cell RCC group there was statistically significant difference (p<0.05) between mean SI value of normal parenchyma (138.8 ± 33) and lesion (102± 27.5) at b=50 s/mm2 DWI. Conclusıon: For discrimination of papillary and clear cell subtypes of RCC, DWI seems to be a useful method. The boundaries of papillary RCC can be more clearly perceived on b=1000 s/mm2 and that of clear cell RCC on b=50 s/mm2 DWI. However, more extensive research on a larger series of patients are needed to support our findings.

Anahtar Kelime:

Konular: Onkoloji

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

1. National Cancer Institute. Surveillance, Epidemiology, and End Results Program. SEER stat fact sheets: kidney and renal pelvis cancer, 2013.
2. Nickerson ML, Jaeger E, Shi Y, Durocher JA, Mahurkar S, Zaridze D, et al. Improved identification of von Hippel-Lindau gene alterations in clear cell renal tumors. Clin Cancer Res 2008; 14:4726-34.
3. Crepel M, Jeldres C, Perrotte P, Capitanio U, Isbarn H, Shariat SF, et al. Nephron-sparing surgery is equally effective to radical nephrectomy for T1BN0M0 renal cell carcinoma: a population-based assessment. Urology 2010; 75:271-5.
4. Holdsworth SJ, Bammer R.Magnetic resonance imaging techniques: fMRI, DWI, and PWI. Semin Neurol 2008; 28:395-406.
5. Koh DM, Collins DJ. Diffusion-weighted MRI in the body: applications and challenges in oncology. AJR Am. J. Roentgenol 2007; 188:1622-35.
6. Elmi A, Hedgire SS, Covarrubias D, Abtahi SM, Hahn PF, Harisinghani M. Apparent diffusion coefficient as a non-invasive predictor of treatment response and recurrence in locally advanced rectal cancer. Clin Radiol 2013; 68:524-531.
7. Taouli B, Thakur RK, Mannelli L, Babb JS, Kim S, Hecht EM, et al. Renal lesions: characterization with diffusion-weighted imaging versus contrast-enhanced MR imaging. Radiology 2009; 251:398-407.
8. Wang H, Cheng L, Zhang X, Wang D, Guo A, Gao Y, et al. Renal cell carcinoma: diffusion-weighted MR imaging for subtype differentiation at 3.0 T. Radiology 2010; 257:135-43.
9. Kim S, Jain M, Harris AB, Lee VS, Babb JS, Sigmund EE, et al. T1 hyperintense renal lesions: characterization with diffusion-weighted MR imaging versus contrast-enhanced MR imaging. Radiology 2009; 251: 796-807.
10. Paudyal B, Paudyal P, Tsushima Y, Oriuchi N, Amanuma M, Miyazaki M, et al. The role of the ADC value in the characterisation of renal carcinoma by diffusion-weighted MRI. British Journal of Radiology 2010;83:336-43.
11. Yu X, Lin M, Ouyanga H, Zhou C, Zhang H, et al. Application of ADC measurement in characterization of renal cell carcinomas with different pathological types and grades by 3.0 T diffusion-weighted MRI. European Journal of Radiology 2012;81:3061- 3066.
12. İnci E, Hocaoglu E, Aydin S, Cimilli T. Diffusion weighted magnetic resonance imaging in evaluation of primary solid and cystic renal masses using the Bosniak classification. Eur J Radiol 2012;81:815-20.
13. Sandrasegaran K., Sundaram P., Ramaswamy R. Akisik FM, Rydberg MP, Lin C, et al. Usefulness of Diffusion-Weighted Imaging in the Evaluation of Renal Masses AJR 2010; 194:438-445 .
14. Zhang JL , Sigmund EE , Chandarana H , Rusinek H, Chen Q, Vivier PH, et al . Variability of renal apparent diffusion coeffi cients: limitations of the monoexponential model for diffusion quantifi cation .Radiology 2010 ; 254: 783 - 792.
15. Squillaci E, Manenti G, Di Stefano F, Miano R, Strigari L, Simonetti G. Diffusion-weighted MR imaging in the evaluation of renal tumours. J Exp Clin Cancer Res 2004;23:39-45.
16. Rosenkrantz AB, Niver BE, Fitzgerald EF, Babb JS, Chandarana H, Melamed J. Utility of the apparent diffusion coefficient for distinguishing clear cell renal cell carcinoma of low and high nuclear grade. American Journal of Roentgenology 2010;195:344-51.
17. Müller MF , Edelman RR . Echo planar imaging of the abdomen . Top Magn Reson Imaging 1995 ; 7 : 112 - 119 .
18. Matoba M , Tonami H , Kondou T , Yokota H, Higashi K, Toga H, et al . Lung carcinoma: diffusionweighted MR imaging--preliminary evaluation with apparent diffusion coeffi cient . Radiology 2007 ; 243: 570 - 577 .
19. Inan N , Arslan A , Akansel G , Anik Y, Sarisoy HT, Ciftci E, et al . Diffusionweighted imaging in the differential diagnosis of simple and hydatid cysts of the liver . AJR Am J Roentgenol 2007; 189: 1031-1036 .
20. Cornfeld DM, Weinreb JC. MR imaging of the prostate: 1.5T versus 3T. Magn Reson Imaging Clin N Am 2007;15:433-48. 40.
21. Habermann CR, Gossrau P, Kooijman H, Graessner J, Cramer MC, Kaul MG, et al. Monitoring of gustatory stimulation of salivary glands by diffusion-weighted MR imaging: comparison of 1.5T and 3T. AJNR Am J Neuroradiol 2007; 28:1547-51.
22. Feuerlein S, Pauls S, Juchems MS, Stuber T, Hoffmann MH, Brambs HJ, et al. Pitfalls in abdominal diffusion-weighted imaging: how predictive is restricted water diffusion for malignancy. AJR Am Roentgenol 2009;193:1070-1076.
23. Le Bihan D, Poupon C, Amadon A, Lethimonnier F. Artifacts and pitfalls in diffusion MRI. J Magn Reson Imaging. 2006;24:478-88.

APA	ÇOLAKOĞLU ER H, PEKER E, ERDEN G, Öztürk E (2015). Renal Hücreli Kanserde Difüzyon Ağırlıklı MR Görüntüleme Kullanılarak Papiller ve Şeffaf Hücreli Subtiplerin Ayırt Edilmesi. , 8 - 14.
Chicago	ÇOLAKOĞLU ER HALE,PEKER Elif,ERDEN GÜL AYŞE,Öztürk Erdem Renal Hücreli Kanserde Difüzyon Ağırlıklı MR Görüntüleme Kullanılarak Papiller ve Şeffaf Hücreli Subtiplerin Ayırt Edilmesi. (2015): 8 - 14.
MLA	ÇOLAKOĞLU ER HALE,PEKER Elif,ERDEN GÜL AYŞE,Öztürk Erdem Renal Hücreli Kanserde Difüzyon Ağırlıklı MR Görüntüleme Kullanılarak Papiller ve Şeffaf Hücreli Subtiplerin Ayırt Edilmesi. , 2015, ss.8 - 14.
AMA	ÇOLAKOĞLU ER H,PEKER E,ERDEN G,Öztürk E Renal Hücreli Kanserde Difüzyon Ağırlıklı MR Görüntüleme Kullanılarak Papiller ve Şeffaf Hücreli Subtiplerin Ayırt Edilmesi. . 2015; 8 - 14.
Vancouver	ÇOLAKOĞLU ER H,PEKER E,ERDEN G,Öztürk E Renal Hücreli Kanserde Difüzyon Ağırlıklı MR Görüntüleme Kullanılarak Papiller ve Şeffaf Hücreli Subtiplerin Ayırt Edilmesi. . 2015; 8 - 14.
IEEE	ÇOLAKOĞLU ER H,PEKER E,ERDEN G,Öztürk E "Renal Hücreli Kanserde Difüzyon Ağırlıklı MR Görüntüleme Kullanılarak Papiller ve Şeffaf Hücreli Subtiplerin Ayırt Edilmesi." , ss.8 - 14, 2015.
ISNAD	ÇOLAKOĞLU ER, HALE vd. "Renal Hücreli Kanserde Difüzyon Ağırlıklı MR Görüntüleme Kullanılarak Papiller ve Şeffaf Hücreli Subtiplerin Ayırt Edilmesi". (2015), 8-14.

APA	ÇOLAKOĞLU ER H, PEKER E, ERDEN G, Öztürk E (2015). Renal Hücreli Kanserde Difüzyon Ağırlıklı MR Görüntüleme Kullanılarak Papiller ve Şeffaf Hücreli Subtiplerin Ayırt Edilmesi. ACTA ONCOLOGICA TURCICA, 48(1), 8 - 14.
Chicago	ÇOLAKOĞLU ER HALE,PEKER Elif,ERDEN GÜL AYŞE,Öztürk Erdem Renal Hücreli Kanserde Difüzyon Ağırlıklı MR Görüntüleme Kullanılarak Papiller ve Şeffaf Hücreli Subtiplerin Ayırt Edilmesi. ACTA ONCOLOGICA TURCICA 48, no.1 (2015): 8 - 14.
MLA	ÇOLAKOĞLU ER HALE,PEKER Elif,ERDEN GÜL AYŞE,Öztürk Erdem Renal Hücreli Kanserde Difüzyon Ağırlıklı MR Görüntüleme Kullanılarak Papiller ve Şeffaf Hücreli Subtiplerin Ayırt Edilmesi. ACTA ONCOLOGICA TURCICA, vol.48, no.1, 2015, ss.8 - 14.
AMA	ÇOLAKOĞLU ER H,PEKER E,ERDEN G,Öztürk E Renal Hücreli Kanserde Difüzyon Ağırlıklı MR Görüntüleme Kullanılarak Papiller ve Şeffaf Hücreli Subtiplerin Ayırt Edilmesi. ACTA ONCOLOGICA TURCICA. 2015; 48(1): 8 - 14.
Vancouver	ÇOLAKOĞLU ER H,PEKER E,ERDEN G,Öztürk E Renal Hücreli Kanserde Difüzyon Ağırlıklı MR Görüntüleme Kullanılarak Papiller ve Şeffaf Hücreli Subtiplerin Ayırt Edilmesi. ACTA ONCOLOGICA TURCICA. 2015; 48(1): 8 - 14.
IEEE	ÇOLAKOĞLU ER H,PEKER E,ERDEN G,Öztürk E "Renal Hücreli Kanserde Difüzyon Ağırlıklı MR Görüntüleme Kullanılarak Papiller ve Şeffaf Hücreli Subtiplerin Ayırt Edilmesi." ACTA ONCOLOGICA TURCICA, 48, ss.8 - 14, 2015.
ISNAD	ÇOLAKOĞLU ER, HALE vd. "Renal Hücreli Kanserde Difüzyon Ağırlıklı MR Görüntüleme Kullanılarak Papiller ve Şeffaf Hücreli Subtiplerin Ayırt Edilmesi". ACTA ONCOLOGICA TURCICA 48/1 (2015), 8-14.