TY  - JOUR
TI  - Kültürel ve Endüstriyel Miras Olarak Ankara Şeker Fabrikası
AB  - Türkiye'de 1980lerle başlayan küreselleşme dalgasıyla; neo liberal politikalarla ekonomik yeniden yapılanmaya gündemdedir. Bu gelişmeye kentsel dönüşümle eşlik eden şehircilik anlayışıyla kent mekânı, kentsel gelişmeye yönlendirilen sermaye için yatırım alanına dönüştürülmektedir. Özellikle 2000'li yıllarla yasal düzenlemeler, kamu-sermaye ortaklığı gibi farklı araçlarla desteklenen kentsel dönüşümle, üretimin yerini alan inşaat sektörü kentsel mekânı biçimlendirme gücüne erişmektedir. Bu ortamda özellikle kamu mülkiyetindeki endüstriyel üretim alanları işlevini yitirme bahanesiyle yeni yapılaşmaya açılırken, endüstriyel ve kültürel miras değeri yadsınmaktadır. Koruma mevzuatında endüstri mirasının net olarak yer almaması, modern mimarlık kapsamında korumaya değer görülmemesi ya da kültür mirası niteliğinin inisiyatiflere bırakılması, bu uygulamanın mazereti ve meşruiyet dayanağı olmaktadır. Eşzamanlı olarak uluslararası platformlarda endüstri mirasının içeriği ve koruma ilkeleri yeniden belirlenerek genişletilmesine karşın Türkiye'de endüstri mirasının imar rantına odaklı müdahalelerle yok edilmesi giderek yaygınlaşmaktadır. Ankara Şeker Fabrikası, bugüne ulaşan yerleşke düzeni, mevcut yapıları, üretim düzenekleri ve kent belleğindeki izleri ile Türkiye'de endüstride, teknolojide ve sosyal gelişmede şeker üretim endüstrisinin yerini ve 1960lı yılların endüstri mimarisini tanımlayan ancak bu süreçte kaybedilmek üzere olan endüstri mirası olarak bu çalışmada ele alınmaktadır. Böylece, endüstri mirasının tanınırlığını ve sürdürülebilirliği konusunda farkındalık yaratılmasını sağlamak için endüstri arkeolojisi kapsamında belgelenmesi hedeflenmektedir
AU  - TURGUT GÜLTEKİN, Nevint
PY  - 2016
JO  - İdealkent
VL  - 7
IS  - 20
SN  - 1307-9905
SP  - 906
EP  - 935
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/253567
ER  -