Folklor ürünlerinde halkın yaşama düzeni, sanat zevki, dünya görüşü, din anlayışı, düşünüş ve inanış sistemi ve bütün bunlarla ilgili gelenek ve görenekler bulunur. Kuşkusuz ki halk kendisini en doğal haliyle halk edebiyatı ürünlerinde sergiler. Halk edebiyatı ürünlerinin en belirgin niteliği 'kalıplaşma' özelliğidir. Şekil ve yapılarda kalıplaşmalar olduğu gibi söylemlerde de kalıplaşmalar olduğu görülmektedir. Bu bağlamda Türk halk edebiyatının manzum ürünleri işlevsellikleri sebebiyle söylendiği topluma ait ipuçları taşıyan metinlerdir.Bu ürünlerden biri olan ninniler, bebeği uyutmak için söylenen dörtlükler olmalarının dışında işlevselliği sebebiyle söylendiği topluma ait ipuçları taşıyan folklor ürünleridir. Bu gerçekten hareketle tehdit ve korkutma mahiyetindeki ninniler Albert Bandura'nın Sosyal Bilişsel kavramından yola çıkılarak çözümlenmeye çalışılmakta ve bu aşamada C. G. Jung'un "ortak bilinçdışı" kavramından da yararlanılmaktadır. Bu çalışmada informal eğitimin bir parçası olarak nitelendirebileceğimiz ninnilerin - daha özelde tehdit ve korkutma içeren ninnilerin - "eğitim metodu" olarak bir işlev üstlendiği sonucuna ulaşılmıştır. Bu bağlamda sembolleştirme kapasitesini dolduran araçlardan biri de ninnilerdir. Dolayısıyla ilk öğrenmelerimizi ninniler aracılığıyla gerçekleştiririz ve bu öğrenme, informal eğitimin ilk basamaklarından biridir. Sonuç olarak bu çalışmada Türk halk edebiyatı ürünlerinden biri olan ninnilerden yararlanılarak sembollerin nasıl öğrenildiği sosyal bilişsel öğrenme kuramıyla çözümlenmektedir. Jung'un 'ortak bilinçdışı' kavramı ile de sembollerin ilk çıkış noktaları yani orijinleri irdelenmektedir