Suça Sürüklenen Çocukların Klinik ve Sosyodemografik Özelliklerinin Değerlendirilmesi

KÜTÜK, MERYEM ÖZLEM; SUNGUR, Mehmet Ali; Güler, Gülen

Suça Sürüklenen Çocukların Klinik ve Sosyodemografik Özelliklerinin Değerlendirilmesi

Gülen GÜLER, (1Elâzığ Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi, Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları, Elâzığ)

Mehmet Ali SUNGUR, (Düzce Üniversitesi Biyoistatistik ve Tıbbi Bilişim Anabilim Dalı, Düzce)

Meryem Özlem KÜTÜK (Başkent Üniversitesi, Çocuk ve Ergen Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Adana)

Adli Tıp Bülteni

24 2

Yıl: 2018 Cilt: 23 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 39 - 46 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Suça Sürüklenen Çocukların Klinik ve Sosyodemografik Özelliklerinin Değerlendirilmesi

Öz:

Giriş: Suça sürüklenen çocukların ruhsal değerlendirmesinde çocuğu suça sürükleyen risk faktörleri detaylı incelenmelidir. Bu çalışmada birincil amaç suça sürüklenen 12-15 yaş arası çocukların sosyodemografik ve klinik özelliklerinin değerlendirilmesi, ikincil amaç ise klinisyenin ceza sorumluluğu değerlendirmesinde göz önünde bulundurduğu özelliklerin incelenmesidir.Gereç ve Yöntem: 12-15 yaş arası suça sürüklenen çocukların tıbbi kayıtları retrospektif değerlendirildi. Olguların ve ebeveynlerinin sosyodemografik özellikleri, suç türü, suç öyküsü, ailede suç öyküsü ve rapor sonucu bilgileri çalışmada yer aldı.Bulgular: Olguların çoğunluğu (%87.1) erkekti. %31.7'si okulu bırakmıştı. Olguların %55.4'ünün işlediği iddia edilen suçun hukuki anlam ve sonuçlarını algılayabildiği ve davranışlarını yönlendirebildiği saptandı. %43.6'sında bir ruhsal rahatsızlık mevcuttu ve en sık görülen Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğuydu. En sık suç türü kasten yaralamaydı. %32.7'sinde tekrarlayan suç öyküsü vardı. Hem suçun hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneği gelişmiş grupta hem de tekrarlayıcı suç öyküsü olan grupta istatistiksel anlamlı düzeyde okul başarısızlığı, ebeveyn akrabalığı, ailede birinci derece akrabalarda suç öyküsü, sigara/alkol/madde kullanımı ve ruhsal rahatsızlık saptandı. Beck depresyon ve sürekli kaygı ölçeği (STAI-2) puanları tekrarlayıcı suç öyküsü olan grupta daha yüksekti. Hırsızlık (p=0.012) ve darp suçları (p=0.046) daha çok tekrarlama eğilimindeydi.Sonuç: Hem ceza sorumluluğu olan hem de tekrarlayan suç işleyen grupta öne çıkan risk faktörleri okul başarısızlığı, ebeveyn akrabalığı, akrabalarda suç öyküsü, sigara/alkol/madde kullanımı ve ruhsal rahatsızlıklardır. Bu risk faktörlerinin genetik bir zemini olabileceği bilinmekle birlikte birçoğunun koruyucu, destekleyici çalışmalar ile önlenebilecek özellikler olması dikkat çekicidir. Topluma ciddi yükü olan çocuk suçluluğunu önleyici toplumsal projelerin geliştirilmesi gerekmektedir.

Anahtar Kelime:

Konular: Pediatri Psikoloji

Evaluation of Clinical and Sociodemographic Characteristics of the Children Dragged to Crime

Öz:

Objective: In the evaluation of children dragged to crime aged between 13 and 15 years-old, risk factors should be examined in detail. In this study, the primary goal of is evaluation of sociodemographic and clinical characteristics of juvenile offenders and the secondary goal is to examine the features that the clinician considers while setting up reports.Materials and Methods: Medical records of children dragged to crime aged between 13 and 15 years old were evaluated retrospectively. The sociodemographic characteristics of children and their parents' crime type, crime story, family crime story and report result were included in the study.Results: The majority of cases (87.1%) were males. 31.7% of the cases left school. 55.4% were able to perceive the legal meaning and outcome of the crime and to direct their behavior. 43.6% had a mental disorder and the most common disorder was attention deficit hyperactivity disorder. The most common type of crime was wounding. 32.7% had repetitive crime stories. Both in the group that perceives the legal meanings and consequences of the crime and in the group of repetitive crime revealed statistically significant school failure, parental consanguinity, crime story in first-degree relative, cigarette/alcohol/substance abuse, and mental illness. Beck depression and trait anxiety scale (STAI-2) scores were higher in the group of repetitive crime. Theft (p=0.012) and battery crimes (p=0.046) tended to repeat more often.Conclusion: Prominent risk factors in both criminal responsibility and repetitive crime groups are school failure, parental consanguinity, crime stories in relatives, cigarette/alcohol/substance abuse, and mental disorders. Although it is known that these risk factors may be a genetic ground, it is striking that many of them are features that can be prevented by protective and supportive studies. Social projects need to be developed for the children dragged to crime.

Anahtar Kelime:

Konular: Pediatri Psikoloji

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

1. Kurtuluş A, Salman N, Günbet G, Boz B, Cenger CD, Acar K. Denizli ilinde 12-15 Yaş Arasındaki Suça Sürüklenen Çocukların Sosyodemografik Özellikleri. Pamukkale Unv Tıp Fak Derg 2009;2:8-14.
2. Kalb G, Williams J. Delinquency and gender. Appl Econ Lett, 2003:10, 425-429. doi: 10.1080/0003684032000066822
3. Comanor WS, Phillips L. The impact of income and family structure on delinquency. J Appl Econ 2002;5(2):209-232.
4. Villaveces A, DeRoo LA. Child delinquency and the prophylaxis of crime in early 20th-century Latin America. Rev Panam Salud Publica 2008;24(6):449-454. doi: 10.1590/ S1020-49892008001200009
5. Çakaloz B, Ünlü G, Terzİoğlu MA, Kapubağli N, Tekkanat Ç. Çocuklarda suç davranışı ile sosyodemografik özelliklerin ve zekanın ilişkisi. Anadolu Psikiyatri Derg 2016;17(5):411-8. doi: 10.5455/apd.210471
6. Altun H, Şahin N, Fındıklı E, Sınır H. Suça sürüklenen çocukların suç tipleri, sosyodemografik ve klinik özellikleri. Adli Tıp Derg 2016;30(3):196-204. doi: 10.5505/adlitip.2016.86570
7. Bilaç Ö, Pilan BŞ, Orhon Z, Bayrak A. Suça Sürüklenen çocukların suç ve tanı dağılımlarının inclenmesi: kesitsel bir araştırma. Çocuk Genç Ruh Sağlık Derg 2014;21(2):115- 22.
8. Loeber R, Farrington DP. Age-crime curve. In: Bruinsma G, Weisburd D, editors Encyclopedia of Criminology and Criminal Justice. New York: Springer; 2014. p.12-18.
9. Wang X, Blomberg TG, Li SD. Comparison of the Educational Deficiencies of Delinquent and Nondelinquent Students. Evaluation Review 2005;29(4), 291-312. doi:10.1177/0193841X05275389
10. Taylor J, Iacono WG, McGue M. Evidence for a genetic etiology of early-onset delinquency. J Abnorm Psychol 2000;109(4):634-43. doi: 10.1037/0021-843X.109.4.634.
11. Isir AB, Tokdemir M, Küçüker H, Dulger HE. Role of family factors in adolescent delinquency in an Elazig/Turkey reformatory. J Forensic Sci 2007;52(1):125-7. doi: 10.1111/j.1556-4029.2006.00313.x
12. Moffitt TE, Gabrielli WF, Mednick SA, Schulsinger F. Socioeconomic Status, IQ, and Delinquency. J Abnorm Psychol 1981;90(2):152-156. doi: 10.1037/0021- 843X.90.2.152
13. Farrington DP, Loeber R. Epidemiology of juvenile violence. Child Adolesc Psychiatr Clin N Am 2000;9(4):733-48.
14. Mordre M, Groholt B, Kjelsberg E, Sandstad B, Myhre AM. The impact of ADHD and conduct disorder in childhood on adult delinquency: A 30 years follow-up study using official crime records. BMC Psychiatry. 2011;11;11:57. doi: 10.1186/1471-244X-11-57.
15. Fletcher J, Wolfe B. Long-term consequences of childhood ADHD on criminal activities. J Ment Health Policy Econ 2009;12(3):119-38.
16. Simoes C, Matos MG, Batista-Foguet JM. Juvenile Delinquency: Analysis of Risk and Protective Factors Using Quantitative and Qualitative Methods. Cogn Brain Behav An Interdiscip J 2008;12(4):389-408.
17. Mason WA, Windle M. Reciprocal relations between adolescent substance use and delinquency: a longitudinal latent variable analysis. J Abnorm Psychol 2002;111(1):63-76. doi:10.1037/0021-843X.111.1.63.
18. Katsiyannis A, Ryan JB, Zhang D, Spann A. Juvenile Delinquency and Recidivism: The Impact of Academic Achievement. Read Writ Q 20008;24(2):177-196. doi: 10.1080/10573560701808460.
19. Farrington DP, Coid JW, Murray J. Family factors in the intergenerational transmission of offending. Crim Behav Ment Health 2009;19(2):109-24. doi: 10.1002/cbm.714.
20. Bijleveld CC, Wijkman M. Intergenerational continuity in convictions: A five-generation study. Crim Behav Ment Health 2009;19(2):142-55. doi: 10.1002/cbm.714.
21. McReynolds LS, Schwalbe CS, Wasserman GA. The Contribution of Psychiatric Disorder to Juvenile Recidivism. Crim Justice Behav. 2010;37:204-216.
22. Kim JI, Kim B, Kim BN, Hong SB, Lee DW, Chung JY, et al. Prevalence of psychiatric disorders, comorbidity patterns, and repeat offending among male juvenile detainees in South Korea:a cross-sectional study. Child Adolesc Psychiatry Ment Health. 2017;18;11:6 doi: 10.1186/ s13034-017-0143-x.
23. Koolhof R, Loeber R, Wei EH, Pardini D, D'escury AC. Inhibition deficits of serious delinquent boys of low intelligence. Crim Behav Ment Health 2007;17(5):274-92. doi: 10.1002/cbm.661.

APA	Güler G, SUNGUR M, KÜTÜK M (2018). Suça Sürüklenen Çocukların Klinik ve Sosyodemografik Özelliklerinin Değerlendirilmesi. , 39 - 46.
Chicago	Güler Gülen,SUNGUR Mehmet Ali,KÜTÜK MERYEM ÖZLEM Suça Sürüklenen Çocukların Klinik ve Sosyodemografik Özelliklerinin Değerlendirilmesi. (2018): 39 - 46.
MLA	Güler Gülen,SUNGUR Mehmet Ali,KÜTÜK MERYEM ÖZLEM Suça Sürüklenen Çocukların Klinik ve Sosyodemografik Özelliklerinin Değerlendirilmesi. , 2018, ss.39 - 46.
AMA	Güler G,SUNGUR M,KÜTÜK M Suça Sürüklenen Çocukların Klinik ve Sosyodemografik Özelliklerinin Değerlendirilmesi. . 2018; 39 - 46.
Vancouver	Güler G,SUNGUR M,KÜTÜK M Suça Sürüklenen Çocukların Klinik ve Sosyodemografik Özelliklerinin Değerlendirilmesi. . 2018; 39 - 46.
IEEE	Güler G,SUNGUR M,KÜTÜK M "Suça Sürüklenen Çocukların Klinik ve Sosyodemografik Özelliklerinin Değerlendirilmesi." , ss.39 - 46, 2018.
ISNAD	Güler, Gülen vd. "Suça Sürüklenen Çocukların Klinik ve Sosyodemografik Özelliklerinin Değerlendirilmesi". (2018), 39-46.

APA	Güler G, SUNGUR M, KÜTÜK M (2018). Suça Sürüklenen Çocukların Klinik ve Sosyodemografik Özelliklerinin Değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni, 23(1), 39 - 46.
Chicago	Güler Gülen,SUNGUR Mehmet Ali,KÜTÜK MERYEM ÖZLEM Suça Sürüklenen Çocukların Klinik ve Sosyodemografik Özelliklerinin Değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni 23, no.1 (2018): 39 - 46.
MLA	Güler Gülen,SUNGUR Mehmet Ali,KÜTÜK MERYEM ÖZLEM Suça Sürüklenen Çocukların Klinik ve Sosyodemografik Özelliklerinin Değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni, vol.23, no.1, 2018, ss.39 - 46.
AMA	Güler G,SUNGUR M,KÜTÜK M Suça Sürüklenen Çocukların Klinik ve Sosyodemografik Özelliklerinin Değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni. 2018; 23(1): 39 - 46.
Vancouver	Güler G,SUNGUR M,KÜTÜK M Suça Sürüklenen Çocukların Klinik ve Sosyodemografik Özelliklerinin Değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni. 2018; 23(1): 39 - 46.
IEEE	Güler G,SUNGUR M,KÜTÜK M "Suça Sürüklenen Çocukların Klinik ve Sosyodemografik Özelliklerinin Değerlendirilmesi." Adli Tıp Bülteni, 23, ss.39 - 46, 2018.
ISNAD	Güler, Gülen vd. "Suça Sürüklenen Çocukların Klinik ve Sosyodemografik Özelliklerinin Değerlendirilmesi". Adli Tıp Bülteni 23/1 (2018), 39-46.