TY  - JOUR
TI  - ESKİŞEHİR'DE MODERN HAFIZANIN YEREL İZLERİ
AB  - Eskişehir kentinin Cumhuriyet dönemiyle birlikte ortaya çıkan modern dokusunu vurgulayan bu yazı, 18941979 yılları arasında Eskişehir'de üretilmiş modern mimarlık örneklerini, "modern mimarlık mirası" bağlamında ele almaktadır. Geleneksel kentin modern kente evrilmesi sürecinde, kentte beliren sanayi lekeleri itici bir güç oluşturmaktadır. Bünyesindeki sosyal donatı alanları olan sanayi yerleşkeleri, çeperindeki örgütlü yeni konut alanları ile fiziksel ve sosyo-kültürel olarak, organik bir ilişki kurmaktadır. Bu ikilinin yarattığı ortamda, yeni kentin yaşam biçimini ve yeni alışkanlıkları besleyecek sosyal donatı alanları da hızla kentteki yerini almıştır. Bir taraftan, bu ilişki, kentin fizyonomisini belirlerken; diğer taraftan, demiryolunun 1893 tarihinde kente gelmesiyle birlikte başlayan kentin modern tarihi, mimari üslup ve kentsel mekan organizasyonu bakımından üç farklı dönem oluşturmaktadır. Tüm bu süreç boyunca, modern ideoloji ile üretilen tüm yapı ve yerleşkeler ile modern kamusallıklar bünyelerinde barındırdıkları "simge" ve "belge", "kimlik", "mimari ve teknik", "işlevsel ve ekonomik", "süreklilik", "anı", "özgünlük" ve "bütüncül olma" değerleri ile, öne çıkmaktadırlar. Tüm bu metin örüntüsü içinde, sanayileşmenin ve Cumhuriyet modernleşmesinin tüm özelliklerini kente sızdırdığı, kentin kendine ait olan Modern'i üretmeye başladığı ve sonuç olarak bütün modern dönem kenti binalarının, dolayısıyla modern kentsel dokunun korunması gerekli bir modern mimarlık mirası olduğu vurgulanmaya çalışılmaktadır.
AU  - ÖZKUT, Deniz
PY  - 2017
JO  - TÜBA-KED Türkiye Bilimler Akademisi Kültür Envanteri Dergisi
VL  - 0
IS  - 16
SN  - 1304-2440
SP  - 35
EP  - 66
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/274925
ER  -