TY  - JOUR
TI  - TÜRK DÖNEMİ MANİSA KENTİ VE DÜŞÜNDÜRDÜKLERİ
AB  - Osmanlı sürecinin "Şehzadeler Kenti" Manisa, Saruhanlı Beyliği ve Osmanlı dönemlerine ait mimari eserleri bir arada görebildiğimiz bir kent profili çizer. Eski adı Sipylos (Spil) olan dağın kuzey eteğinde, Gediz nehrinin geçtiği ovanın kenarında kurulmuş olan Manisa'nın güneyinde kentin İslam öncesi döneminden kalan iç kale ve daha alt seviyede Spil dağına paralel uzanan dış kale surları bulunur. Kuruluş tarihi kesin olarak bilinemeyen kentin en eski adı "Magnesia"dır. Bizans döneminde önemli bir askeri üs ve sonrasında piskoposluk merkezi haline gelen Manisa, 14. yüzyılın başlarında Saruhan Bey tarafından ele geçirilmesinin ardından Saruhanoğulları Beyliği'nin merkezi olarak anlam kazanır. Manisa ve çevresinde egemen olan Saruhanoğulları ilk olarak I. Bayezid, sonrasında ise I. Bayezid'in oğlu I. Mehmed tarafından Osmanlı Beyliği topraklarına bağlanır. Sonraki süreçte "Saruhanlı Sancağı" olarak adlandırılan bu bölgenin eski merkezi Manisa ise Amasya'dan sonra diğer bir şehzade kenti olarak anlam kazanacaktır. Manisa'da Saruhanlı döneminden itibaren -İshak Çelebi ve Külliyesi ayrı tutulduğunda- şehre yön veren kişilerin sultan eşleri olduğu ve geleneğin İshak Çelebi'nin eşi Gülgün Hatun tarafından başlatıldığı söylenebilir. Bununla birlikte kentteki diğer sanat patronlarının sosyal konumları, Manisa ve Amasya olmak üzere iki şehzadeler kenti arasında bir öncelik farkı ortaya koyar. Bu bağlamda amacımız, Manisa'nın Saruhanoğlu döneminden itibaren kent olarak nasıl bir gelişim gösterdiğini belirleyerek, inşa ettirdikleri yapılarıyla bu gelişimde söz sahibi olan kişileri değerlendirmektir. Mimari analiz bu çalışmanın sonraki aşamasını oluşturduğundan yazımız kapsamına dahil edilmemiştir
AU  - GÜNDÜZ KÜSKÜ, Sema
PY  - 2014
JO  - Turkish Studies (Elektronik)
VL  - 9
IS  - 10
SN  - 1308-2140
SP  - 639
EP  - 656
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/281704
ER  -