Sefere çıkma geleneği hariç tutulursa Osmanlı sultanlarının dış ülkelere seyahatte bulunmadıkları bilinir. Hatta bir iki münferit örnek dışında onlar kendi ülkelerini de gezmemişlerdir. Sultan Abdülaziz'in 1867de gerçekleştirdiği Fransa, İngiltere, Avusturya ağırlıklı Avrupa seyahati bunun tarihteki ilk ve tek istisnai örneği olmuştur. 47 gün gibi uzun denebilecek bir sürede tamamlanan ve döneminde büyük yankı uyandıran seyahatin Osmanlı toplumundaki etkileri de büyük olmuş, Padişahın dönüşü tüm Osmanlı topraklarında üç gün- üç gece süren coşkun şenliklerle kutlanmıştır. Makalede -bazı tarih kitaplarındaki ansiklopedik bilgilerle tarihi roman türünden bir iki eser dışında araştırmacıların fazla ilgisini çekmeyen- seyahatin özet kronoloj isiyle birlikte, sultanın dönüşü münasebetiyle devlet merkezi İstanbul ve tüm ülke sathında yapılan kutlamalara dair bilgi verilmiştir. Yine padişahın dönüşü şerefine dönemin şairlerince kaleme alınan ve seyahati konu edinen manzum eserler hakkında bilgi sunulmuş; bunlara bir örnek olarak Süleyman Hayrî Efendinin kasîde tarzında yazdığı manzum tarihinin transkribe metni verilmiştir.