TEFSİRDE TE’VİLİN EPİSTEMOLOJİK DAYANAKLARI: EBU’L-BEREKÂT EN-NESEFÎ ÖRNEĞİ
Yıl: 2017 Cilt: 20 Sayı: 52 Sayfa Aralığı: 159 - 184 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.15745/da.355498 İndeks Tarihi: 04-04-2019
TEFSİRDE TE’VİLİN EPİSTEMOLOJİK DAYANAKLARI: EBU’L-BEREKÂT EN-NESEFÎ ÖRNEĞİ
Öz: Tefsirin kullandığı bilgi, çoklu mekanizmalarca denetlenip mahiyetleri,işlevleri ve hakikat değerlerine göre sınıflanmış bilgidir. Rivayet-dirayet, tefsir-te’vil,nass-içtihat/yorum, beyân-burhân veya beyân-irfân gibi nakil-akıldiyalektiğinde oluşan ayrımlar, tefsir ilminin işlediği bilginin mahiyetine,metoduna ve amacına ilişkin temel kategorilerdir. Bu kavramlar, tefsirin kullandığıbilginin ham halde bırakılmayıp haysiyet kayıtları çerçevesinde tasnifedildiğini, analitik ve sentetik işlemlere tabi tutulduğunu gösteren kavramlardır.Bu kavramların içerikleriyle birlikte bir tefsir eserinin iletmek istediğimanalara ulaşmak için yazarının zihnini biçimleyen tarihi atmosferi ve yazarınbilgi ve varlık tasavvurunu da incelemek gerekmektedir. Çünkü metinler,yazarları ve ilişik oldukları tarihi ve kültürel ortamla bütünleşiktirler. Bumakale Medârik metnini anılan bağlamda dayandığı bilgi sistemleri açısındanincelemektedir.
Anahtar Kelime: Konular:
Epistemelogical Basis of Ta’wil in Tafsir: The Case of Abu’l-Barakat Al-Nasafi
Öz: The information that commentary knowledge uses is not ordinary knowledge; but whether it is text or commentary, this information is specific information that is classified according to their nature, functions and values, with the realities inspected by multiple mechanisms. The distinctions that arise in the transmission-intellectual dialectic such as narrative-order, commentaryinterpretation, text- extraction of judgment, explanation- conclusive evidence or explanation-mysticism are the main categories of the nature and method of the information that commentary works. Moreover, these concepts are theoretical representations that show that the information they use is not left raw but is subjected to analytical and synthetic processes and scientific processes, and is not only authentic and experiential at the same time, but contemplated at the same time. For this reason, as in all historical texts, it is necessary to know the conception of knowledge and being that shapes the mind of the author along with the essence of a commentary. Because the text, the article and the attached is integrated with the historical and cultural medium. This requires the contributions of ontology, knowledge sociology and philosophy as well as biography and history.
Anahtar Kelime: Konular:
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
- Abduh Muhammed-Abdulhalim Tarık (1987), el-Mu’tezile beyne’l-Kadîm ve’l-Hadîs, Dâru’lErkâm.
- Açıkgenç, Alpaslan (2012), Bilgi Felsefesi, İnsan Y., İstanbul.
- Baysal, Sıddık (2015), “Tanımları Üzerinden Tefsir İlminin Mahiyetine İlişkin Bir Değerlendirme”, Dini Araştırmalar Dergisi, c.18, sa.47, s. 221-242.
- Baysal, Sıddık (2016), Ebu’l-Berekât en-Nesefî’nin Medâriku’t-Tenzîl ve Hakâiku’t-Te’vîl Adlı Eserinde Tefsir-Te’vîl İlişkisi, Bilge y., Ankara.
- Câbirî, Muhammed Âbid (2001), Arap-İslam Kültürünün Akıl Yapısı, Kitabevi, İstanbul.
- Cerrahoğlu, İsmail (1996), Tefsir Tarihi, Fecr y., Ankara.
- Çakmaklıoğlu, Mustafa (2008), “İbnu’l-Arabî’nin Nübüvvet ve Velayet Hakkındaki Görüşleri ve İbn Teymiye’nin Bu Husustaki Eleştirileri”, Tasavvuf İlmi ve Akademik Araştırma Dergisi sa.21, 213-255.
- Ebu Zeyd, Nasr Hamid (2014), Yenilik, Yasaklama ve Yorum, Mana y., İstanbul.
- Ebu Zeyd, Nasr Hamid (2016), Yorum Meselesi, Mana y., İstanbul.
- Ebu’z-Zehra, Muhammed (1990), İslam Hukuku Metodolojisi, Fecr y., Ankara.
- Fârâbî, Ebu Nasr (1990), el-Medinetu’l-Fâdıla, Kültür Bakanlığı, Ankara.
- Gazzâlî, Ebu Hamid (1329), Mi’yâru’l-İlm fî Fenni’l-Mantık, Kürdistanu’l-İlmiyye.
- Gazzâlî, Ebu Hamid (1418), el-Mustasfâ min İlmi’l-Usûl, İhyau’t-Turâs, Beyrut.
- Gazzâlî, Ebu Hamid (2002), Felsefenin Temel İlkeleri, Vadi y., Ankara.
- Gazzâlî, Ebu Hamid (ths), İhyâu Ulûmi’d-Dîn, Bedir y., İstanbul.
- Isfahanî, Râgıb (2011), Tefsire Giriş, Rağbet y.., İstanbul.
- Isfahanî, Râgıb (ths), Müfredâtfî Garîbi’l-Kur’ân, Kahraman y., İstanbul.
- İbn Ebî Şerif (1317), Kitâbu’l-Musâmere, Bulak.
- İbn Manzûr (ths.), Lisânu’l-Arab, Dâru’l-Meârif, Kahire.
- İbn Rüşd, Muhammed (ths), Faslu’l-Makâl, Dâru’l-Meârif, Kahire.
- İbn Sînâ (1364), en-Necât, Tahran.
- Kâfiyecî, Muhyiddin (1989), Kitâbu’-Teysîr, AÜİF y., Ankara.
- Kuşeyrî, Abdulkerim (ths), er-Risâle, Daru’l-Kitabi’l-Arabi, Beyrut.
- Mâturîdî, Muhammed (2005), Kitâbu’t-Tevhid, Dâru’l-Kutubi’l-İlmiyye, Beyrut.
- Mekkî, Ebu Talib (2003), Kûtu’l-Kulûb, (ter. Yakup Çiçek), Semerkant y., İstanbul.
- Nesefî, Ebu Muîn (1993), Tabsıratu’l-Edille, DİB y., Ankara.
- Nesefî, Ebu’l-Berekât (1998), Medâriku’t-Tenzîl ve Hakâiku’t-Te’vîl, el-Kelimu’t-Tayyib, Dımaşk.
- Nesefî, Ebu’l-Berekât (2010), el-Umde fi’l-Akaid, (ter. Temel Yeşilyurt), Kubbealtı y., Malatya.
- Özcan, Hanefi (2012), Mâturîdî’de Bilgi Problemi, MÜİFAV, İstanbul.
- Pezdevî Ali b. M. (ths.), Kenzu’l-Vusûl İlâ Ma’rifeti’l-Usûl, Mir Muhammed Kütüphanesi, Karaçi.
- Râzî, Ebu Abdullah Muhammed b. Ebu Bekr (1997) Tefsîru Garîbi’l-Kur’an, TDV, Ankara.
- Sâbûnî, Nureddin (1998), Mâturîdiyye Akâidi, (ter. Bekir Topaloğlu), DİB, Ankara.
- Suyûtî, Celaluddin (1975), el-İktirâh fî İlmi Usûli’n-Nahv, İstanbul.
- Suyûtî, Celaluddin (1996), el-Itkân, Dâru İbn Kesîr, Dımaşk.
- Sülemî, Ebu Abdurrahman (1981), Tasavvufun Ana İlkeleri, (ter. S. Ateş), AÜ y., Ankara.
- Taberî, İbn Cerîr (2003), Câmiu’l-Beyân, Hicr y., Riyad.
- Tehânevî, Muhammed Ali (1996), Keşşâfu Istılâhâti’l-Funûn, Mektebetu Lübnan, Beyrut.
- Tusterî, Sehl b. Abdullah (ths), Tefsîru’l-Kur’âni’l-Azîm, Daru’l-Harem, Kahire.
- Yüksel, M.B. (2015), Tarihsel Süreçte Kur’ân’ın Farklı Anlaşılma Nedenleri, Kayseri, Tezmer.
- Zemahşerî, Muhammed b. Ömer (1998) Tefsîru’l-Keşşâf, Mektebe Abikan, Riyad.
| APA | Baysal S (2017). TEFSİRDE TE’VİLİN EPİSTEMOLOJİK DAYANAKLARI: EBU’L-BEREKÂT EN-NESEFÎ ÖRNEĞİ. , 159 - 184. 10.15745/da.355498 |
| Chicago | Baysal Sıddık TEFSİRDE TE’VİLİN EPİSTEMOLOJİK DAYANAKLARI: EBU’L-BEREKÂT EN-NESEFÎ ÖRNEĞİ. (2017): 159 - 184. 10.15745/da.355498 |
| MLA | Baysal Sıddık TEFSİRDE TE’VİLİN EPİSTEMOLOJİK DAYANAKLARI: EBU’L-BEREKÂT EN-NESEFÎ ÖRNEĞİ. , 2017, ss.159 - 184. 10.15745/da.355498 |
| AMA | Baysal S TEFSİRDE TE’VİLİN EPİSTEMOLOJİK DAYANAKLARI: EBU’L-BEREKÂT EN-NESEFÎ ÖRNEĞİ. . 2017; 159 - 184. 10.15745/da.355498 |
| Vancouver | Baysal S TEFSİRDE TE’VİLİN EPİSTEMOLOJİK DAYANAKLARI: EBU’L-BEREKÂT EN-NESEFÎ ÖRNEĞİ. . 2017; 159 - 184. 10.15745/da.355498 |
| IEEE | Baysal S "TEFSİRDE TE’VİLİN EPİSTEMOLOJİK DAYANAKLARI: EBU’L-BEREKÂT EN-NESEFÎ ÖRNEĞİ." , ss.159 - 184, 2017. 10.15745/da.355498 |
| ISNAD | Baysal, Sıddık. "TEFSİRDE TE’VİLİN EPİSTEMOLOJİK DAYANAKLARI: EBU’L-BEREKÂT EN-NESEFÎ ÖRNEĞİ". (2017), 159-184. https://doi.org/10.15745/da.355498 |
| APA | Baysal S (2017). TEFSİRDE TE’VİLİN EPİSTEMOLOJİK DAYANAKLARI: EBU’L-BEREKÂT EN-NESEFÎ ÖRNEĞİ. DİNİ ARAŞTIRMALAR, 20(52), 159 - 184. 10.15745/da.355498 |
| Chicago | Baysal Sıddık TEFSİRDE TE’VİLİN EPİSTEMOLOJİK DAYANAKLARI: EBU’L-BEREKÂT EN-NESEFÎ ÖRNEĞİ. DİNİ ARAŞTIRMALAR 20, no.52 (2017): 159 - 184. 10.15745/da.355498 |
| MLA | Baysal Sıddık TEFSİRDE TE’VİLİN EPİSTEMOLOJİK DAYANAKLARI: EBU’L-BEREKÂT EN-NESEFÎ ÖRNEĞİ. DİNİ ARAŞTIRMALAR, vol.20, no.52, 2017, ss.159 - 184. 10.15745/da.355498 |
| AMA | Baysal S TEFSİRDE TE’VİLİN EPİSTEMOLOJİK DAYANAKLARI: EBU’L-BEREKÂT EN-NESEFÎ ÖRNEĞİ. DİNİ ARAŞTIRMALAR. 2017; 20(52): 159 - 184. 10.15745/da.355498 |
| Vancouver | Baysal S TEFSİRDE TE’VİLİN EPİSTEMOLOJİK DAYANAKLARI: EBU’L-BEREKÂT EN-NESEFÎ ÖRNEĞİ. DİNİ ARAŞTIRMALAR. 2017; 20(52): 159 - 184. 10.15745/da.355498 |
| IEEE | Baysal S "TEFSİRDE TE’VİLİN EPİSTEMOLOJİK DAYANAKLARI: EBU’L-BEREKÂT EN-NESEFÎ ÖRNEĞİ." DİNİ ARAŞTIRMALAR, 20, ss.159 - 184, 2017. 10.15745/da.355498 |
| ISNAD | Baysal, Sıddık. "TEFSİRDE TE’VİLİN EPİSTEMOLOJİK DAYANAKLARI: EBU’L-BEREKÂT EN-NESEFÎ ÖRNEĞİ". DİNİ ARAŞTIRMALAR 20/52 (2017), 159-184. https://doi.org/10.15745/da.355498 |
