XX. yüzyılın başlarında İspanya’da “Vanguardistas”(yenilikçiler) diye adlandırılan bir grup yazar, şair ve sanatçı, İtalyan şair Filippo Tomasso Marinetti’nin etkisiyle, sanatta ve edebiyatta yenilikçi akımlara kapı açmışlardır. Sürrealizm, Dadaizm, Ultraizm gibi akımların başını çeken Fütürizm, yenilikçi algının öncülerindendir. İtalya kökenli Fütürizm akımı, etkisini diğer ülkelerde olduğu gibi İspanya’da da çok geç olmadan göstermiştir. Özgün ve dinamik bir algıya sahip olan akım, aynı zamanda Modernizme olan övgüsüyle ön plana çıkmaktadır. Dünya sürekli değişmektedir. Eski gelenekler, yaşam biçimleri, fikirler, edebi ve sanatsal alandaki önceki tutumlar ve anlayışlar, tarzlar, akımlar devam ettirilmemeli; daha yeni, daha özgün ve daha güncel olana yönelinmelidir. Bu düşünce yapısı üzerine kurulmuş olan Fütürizm, kısa zamanda -Ramón Gómez de la Serna’nın eserleri başta olmak üzere- etkisini İspanyol Edebiyatında da göstermeye başlar. İtalyan Fütürizmine göre geçmişten gelen düşüncelerin, edebi tarzların ve yaşantıların güncellikle güçlü bir bağlantısı olamaz ve bu geleceğe açılan kapıları zorlayacak bir unsur olacaktır. Özgün ve yeni olana yönelen Fütürizm, bu yönüyle isyankâr tutum ve kurulu düzene bir başkaldırı niteliğindedir. 1908 senesinden itibaren Serna ile kendini gösteren akım, aydın yazarların düzenledikleri edebi toplantılarda başlayarak çeşitli dergilerle ismini duyurmaya ve kabul görmeye başlar. İspanyollar tarafından, geçmişle bağını tümden koparmadan geleceğe yönelmiş özgün bir Fütürizm inşa etmek amaçlanmıştır. Dönemin baskıcı ve sansürcü yönetimine karşı çıkan İspanyol aydınları, edebiyatta Fütürizmden faydalanarak, süregelen düzene yenilikçi bir tarz ve anlayışla karşı koymayı amaçlamışlardır.