Yetişkin Yaşam Doyumu Ölçeğinin Geliştirilmesi

GÜÇ, Kadir; KABA, İlker; Erol, Murat

Yetişkin Yaşam Doyumu Ölçeğinin Geliştirilmesi

İlker Kaba, (Girilmemişş)

Murat Erol, (Girilmemişş)

Kadir Güç (Girilmemişş)

Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi

14 1

Yıl: 2018 Cilt: 18 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 1 - 14 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 01-07-2019

Yetişkin Yaşam Doyumu Ölçeğinin Geliştirilmesi

Öz:

Bu çalışmada, Türk kültüründe geliştirilmiş olan Yetişkin Yaşam Doyumu Ölçeği (YYDÖ) tanıtılmaya çalışılmıştır. Ölçeğin geçerlik ve güvenirlik çalışmaları toplam 416 yetişkin birey (kadın: 83, erkek: 333) ile gerçekleştirilmiştir. Veriler SPSS 22.0 ve M Plus 7.0 programı ile analiz edilmiştir. YYDÖ’nün yapı geçerliği, açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi ile incelenmiştir. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda YYDÖ’nün beş faktörlü bir yapı içerdiği ve toplam varyansın % 65.98’ini açıklayabildiği görülmüştür. Doğrulayıcı faktör analizi sonucuna göre ölçeğin uyum indekslerinin kabul edilebilir düzeyde olduğu belirlenmiştir (χ²/sd=1.48, TLI=.93, CFI=.94, RMSEA=.063, SRMR=.065). Ölçüt geçerliği için yapılan uygulama sonucunda ise YYDÖ ile Genel Yaşam Doyumu Ölçeği (Diener, Emmons, Laresen&Griffin, 1985) arasında pozitif yönlü ve anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür (r=.67, p<.01). YYDÖ’nün güvenirlik çalışmasında ölçekte yer alan 21 sorunun cronbach alpha iç tutarlılık katsayısı .89 olarak hesaplanmıştır. Ölçeğin 2 hafta ara ile yapılan test-tekrar test güvenirlik çalışmasında ise pearson momentler korelâsyon katsayısı r =.891 (p<.01) bulunmuştur. Ayrıca, ölçeğin madde-toplam korelasyonlarının .41 ile .67 arasında değiştiği ve t-testi sonuçlarına göre %27’lik alt-üst grupların ortalamaları arasındaki tüm farkların anlamlı olduğu görülmüştür. Elde edilen bulgular YYDÖ’nün geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu ortaya koymuştur.

Anahtar Kelime:

Development of Adults Life Satisfaction Scale

Öz:

In this study, the adults life satisfaction scale (ALSS), developed in Turkish culture, has been introduced. Validity and reliability studies of ALSS have been applied to 416 adults (female: 83, male: 333). The data have been analyzed with the SPSS 22.0 and M Plus 7.0 packages. ALSS’ construct validity has been analyzed with exploratory and confirmatory factor analysis. As a result of the explaratory factor analysis, it has been determined that ALSS includes a five factor structure and it explains 65.98 % of total variance. Confirmatory factor analysis indicates that the fit indexes are at acceptable level (χ²/sd=1.48, TLI=.93, CFI=.94, RMSEA=.063, SRMR=.065). In the result of the application done for criterion validity, it has been understood that there is positively meaningful relation between ALSS and the General Life Satisfaction Scale(Diener, Emmons, Laresen&Griffin, 1985) (r=.67, p<.01). In the study of ALSS’ reliability, Cronbach Alpha coefficient of internal consistence has been found as .89. In the scales testretest reliability study which applied every two weeks, Pearson moment correlation coefficient has been found r =.891 (p<.01). Item-total correlations ranged .41 to .67, and according to t-test results differences between each item’s means of upper 27% and lower 27% points were significant. Based on these findings, it’s possible to say that ALSS is a valid and reliable assesment evaluation instrument.

Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Akandere, M., Acar, M. & Baştuğ, G. (2009). Zihinsel ve fiziksel engelli çocuğa sahip anne ve babaların yaşam doyumu ve umutsuzluk düzeylerinin in-celenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Ens-titüsü Dergisi, 22(1), 23-32.http://dergisosyalbil. selcuk.edu.tr/susbed/article/view/268
Akgündüz, Y. (2013). Konaklama işletmelerinde iş doyumu, yaşam doyumu ve öz yeterlilik arasında-ki ilişkinin analizi. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,11(1), 180-204.http://dergipark. ulakbim.gov.tr/cbayarsos/article/view/5000056683 Altay, B., & Avcı, İ. A. (2009). Huzurevinde yasayan yaşlılarda özbakım gücü ve yaşam doyumu arasın-daki ilişki. Dicle Tıp Dergisi, 36(4), 275-282.
Ardahan, F. (2012). Duygusal zekâ ve yaşam doyumu arasındaki ilişkinin doğa sporu yapanlar örneğin-de incelenmesi. Pamukkale Journal of Sport Sci-ences, 3(3), 20-33.http://psbd.pau.edu.tr/article/ view/1062000119
Arslan, S., Çelebioğlu, A., & Tezel, A. (2008). Kemo-terapi alan kanserli hastalarda depresyon ve ya-şam doyumunun belirlenmesi. Turkiye Klinikleri Journal of Medical Sciences, 28(5), 628-634.http:// www.turkiyeklinikleri.com/article/tr-kemoterapi-alan-kanserli-hastalarda-depresyon-ve-yasam-doyumunun-belirlenmesi-51600.html
Aşan, Ö. ve Erenler, E. (2008). İş tatmini ve yaşam tat-mini ilişkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı 2, 203-216.
Atak, H. (2011). Yetişkinliğe geçiş yıllarında sigara içme davranışının psiko-sosyal belirleyicileri ve sigara içmenin yaşam doyumu yaşam doyumu ve öznel iyi oluş ilişkisi. Klinik Psikiyatri, 14, 29-43. http://klinikpsikiyatri.org/files/journals/1/2569. pdf.
Aydıner, B. B. (2011). Üniversite öğrencilerinin yaşam amaçlarının alt boyutlarının genel öz-yeterlik ya-şam doyumu ve çeşitli değişkenlere göre incelen-mesi.(Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Bilge, F., Sayan, A., & Kabakçı, Ö. F. (2009). Aile mah-kemesi uzmanlarının meslek doyumları, yaşam doyumları ve ilişkilere yönelik inançlarının ince-lenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Der-gisi, 4(32), 20-31.http://dergipark.ulakbim.gov.tr/ tpdrd/article/view/1058000022
Browne, M. W., & Cudeck, R. (1993). Alternativeways of assessing model fit. In K. A. Bollen& J. S. Long (Eds.), Testingstructuralequationmodels(pp. 136-162). Newsbury Park, CA: Sage.
Büyüköztürk, Ş. (2004). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabi. Ankara: PegemA.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2017). Bilimsel araş-tırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Caprara, G. V. & Steca, P. (2005). Self-efficacybeliefs as determinants of prosocial behavior conducive-to life satisfaction acrossages. Journal of Socialand Clinical Psychology, 24(2), 191-217.doi: 10.1521/ jscp.24.2.191.62271
Çivilidağ, A. (2007). Okul psikolojik danışmanlarının psikolojik taciz ve yaşam doyumu düzeylerinin in-celenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 129-144.http://www.efder-gi.ibu.edu.tr/index.php/efdergi/article/view/9
Chow, H. P. H. (2005). Life satisfaction among university students in a Canadian prairie-city: A multivariate analysis. Social Indicators Research, 70, 139-150. http://www.jstor.org/ stable/27522159?seq=1#page_scan_tab_contents
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. (2.Baskı). Ankara: PegemA.
Diener, E. (1984). Subjectivewell-being. Psychological Buletin, 95(3), 542-575.
Diener, E., Emmons, R. A., Laresen, R. J. & Griffin, S. (1985). The satisfaction with life scale. Journal of Personality Assessment, 49, 71-75.
Diener, E., Horwitz, J. & Emmons, R. (1985). Happi-ness of very wealty. Social Indicators Research, 16, 263-274.doi:10.1007/BF00415126
Diener, E. (1994). Assessing subjective well-being: Progress and opportunities. Social Indicators Rese-arch, 31, 103-157.doi:10.1007/BF01207052
Diener, E. (1995). A value based index for measuring national quality of life. Social Indicators Research, 36, 107-127.doi:10.1007/BF01079721
Diener, E. (2000). Subjective well-being, the science of happiness and a proposal for a nationalindex. Ame-rican Psychologist, 55(1), 34-43.http://psycnet.apa. org/psycinfo/2000-13324-004
Diener, E., Oishi, S. & Lucas, R. E. (2003). Personality, culture, andsubjectivewell-being: Emotional and cognitive evaluations of life. Annu.Rev.Psychol, 54, 403-25. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pub-med/12172000
Diener, E. & Diener, M. (2009). Cross-culturalcorrelates of life satisfaction and self-esteem. E. Diener (Eds.). Incultureandwell-being (pp. 71-91). Netherlands: Springer Diener, E., & Seligman, M. E. (2004). Beyond moneytoward an economy of well-being. Psychological Science in the PublicInterest, 5(1), 1-31.
Diener, E. & Suh, E. (1997). Measuringquality of life: Economic, social, and subjective indicator. Social Indicators Research, 40, 189-216.
Diener, E., Suh, E., Lucas, R. E., & Smith, H. L. (1999). Subjective well-being: Three decades of progress. PsychologicalBulletin, 125(2), 276-302.
Doğan, T., Eryılmaz, A., & Ercan, L. (2014). İşe bağlı-lığın öznel iyi oluş üzerindeki yordayıcı rolü: aka-demisyenler üzerine bir çalışma. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 48-57.http://dergipark.ulakbim.gov.tr/esef/article/ view/5000091847
Erkuş, A. (2011). Davranış bilimleri için bilimsel araş-tırma süreci (3.baskı). Ankara: Seçkin.
Erol, M., Çelik, H., & Üçok, A. (2015). Öğrenci seçme ve yerleştirme sınavlarına giren ergenlerin “benlik algılarının” ve “yaşam doyumlarının” incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama Dergisi, 11(1), 321- 345. http://canakkale-onsekiz-mart-universitesi-1. dergipark.gov.tr/eku/issue/5464/74160
Eryılmaz, A. & Ercan, L. (2011). Öznel iyi oluşun cin-siyet, yaş grupları ve kişilik özellikleri açısından incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(36), 139-151.http://dergipark.ulakbim. gov.tr/tpdrd/article/view/1058000064.
Gündoğar, D., Gül, S. S., Uşkun, E., Demirci, S., & Ke-çeci, D. (2007). Üniversite öğrencilerinde yaşam doyumunu yordayan etkenlerin incelenmesi. Kli-nik Psikiyatri Dergisi, 10(1), 14-27.http://psikiyat-ridizini.net/viewarticle.aspx?articleid=6013
Güngör, T. (2011). Selçuk Üniversitesi Resim-İş Eği-timi Anabilim Dalı öğrencilerinin kaygı ve yaşam doyumu düzeyleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitü-sü, Konya.
Gürbüz, S., & Şahin, F. (2016). Sosyal bilimlerde araş-tırma yöntemleri: Felsefe-Yöntem-Analiz. (3.Baskı) Ankara: Seçkin.
Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1995). Evaluating model fit. In R. H. Hoyle (Ed.), Structurale quation modeling: Concepts, issues, andapplications (pp. 76-99). Tho-usandOaks, CA: Sage.
Huebner, E. S., Suldo, S. M., Smith, L. C., & McKnight, C. G. (2004). Life satisfaction in childrenandyouth: Empirical foundation sandimplications for school psychologists. Psychology in the Schools, 41(1), 81-93.doi: 10.1002/pits.10140.
Kabasakal, Z. & Uz-Baş, A. (2013). Öğretmen adayla-rında yaşam doyumunun yordayıcısı olarak prob-lem çözme becerileri. Eğitim ve Öğretim Araştırma-ları Dergisi, 2(1), 27-35.http://www.jret.org/File-Upload/ks281142/File/03a.zekavet_kabasakal.pdf.
Karademir, T., Türkçapar, Ü., Ulucan, H., & Bahadır, Z. (2013). Haltercilerde benlik saygısı ile yaşam doyum ve vücut benlik algısı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 14(3), 285-294.http:// kefad.ahievran.edu.tr/archieve/pdfler/Cilt14Sayi3/ JKEF_14_3_2013_285-294.pdf.
Karatekin, H. (2013). Benlik yapılarına göre başa çık-ma stratejileri ve yaşam doyumunun incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üni-versitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Köker, S. (1991). Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyumu düzeyinin karşılaştırılması.Yayımlanma-mış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Lightsey Jr, O. R., McGhee, R., Ervin, A., Gharghani, G. G., Rarey, E. B., Daigle, R. P., Wright, K. F., & Po-well, K. (2013). Self-efficacy for affect regulation as a predictor of future life satisfaction and moderator of the negative affect-life satisfaction relationship. Journal of Happiness Studies, 14(1), 1-18.
Matheny, K. B., Curlette, W. L., Aysan, F., Herrington, A., Gfroerer, C. A., Thompson, D., & Hamarat, E. (2002). Copingresources, perceivedstress, and life satisfaction among Turkish and American univer-sity students. International Journal of Stress Mana-gement, 9(2), 81-97.doi: 10.1023/A:1014902719664
Meydan, C. H., & Şeşen H. (2011). Yapısal eşitlik mo-dellemesi AMOS uygulamaları. Ankara: Detay.
Mowrer, R. R., & Parker, K. N. (2004). Revised mul-ticultural perspective index and measures of dep-ression, life satisfaction, shyness, and self-esteem. PsychologicalReports, 95(3f), 1227-1228.doi: 10.2466/pr0.95.3f.1227-1228
Myers, D. G., & Diener, E. (1995). Who is happy? Psychological Science, 6, 10-19.doi: 10.1111/j.1467-9280.1995.tb00298.x
Neugarten, B. L., Havighurst, R. J. & Tobin, S. S. (1961). Themeasurement of life satisfaction. Journal of ge-rontology, 16, 134-143.doi: 10.1037/a0016777
Oishi, S.,Diener, E., Lucas, R. E., & Suh, E. (1999). Cross culturalvariations in predictors of life satisfaction: Perspectivesfromneedsandvalu-es.Personal. Soc. Psychol. Bull., 25, 980-990. doi: 10.1177/01461672992511006
Özbay, Y., Palancı, M., Kandemir, M., & Çakıcı, O., (2012). Üniversite öğrencilerinin öznel iyi oluşları-nın duygusal düzenleme, mizah, sosyal özyeterlik ve başaçıkma davranışları ile yordanması. Türk Eği-tim Bilimleri Dergisi, 10(2), 325-345. http://www. tebd.gazi.edu.tr/index.php/tebd/article/view/93
Özdamar, K. (1999). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi-I (2. Baskı). Eskişehir: Kaan.
Özer, M. ve Karabulut, Ö. (2003). Yaşlılarda yaşam do-yumu. Geriatri, 6(2),72- 74.
Özgür, G., Babacan-Gümüş, A., & Durdu, B. (2010). Evde ve yurtta kalan üniversite öğrencilerinde ya-şamdoyumu. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 1, 25-32.phdergi.org/jvi.aspx?pdir=phd&plng=tur&un= PHD-44153
Pavot, W. G., Diener, E., Colvin, C. R., & Sandvik, E. (1991). Furthervalidation of thesatisfactionwith life scale: Evidenceforthecrossmethodconver-gence of well-beingmeasures. Journal of Perso-nalityAssessment, 57(1), 149-161. doi:10.1207/ s15327752jpa5701_17
Pavot, W., & Diener, E. (1993). The affective and cog-nitive context of self reported measures of subjec-tive well-being. Social Indicators Research, 28, 1-20. DOİ :10.1007/BF01086714
Paolini, L.,Yanez, A. P., & Kelly, W. E. (2006). An exa-mination of worry and life satisfaction among college students. Individual Differences Research,
4(5), 331-339.http://eds.a.ebscohost.com/eds/ pdfviewer/pdfviewer?sid=e3e05a36-c2a3-445e-a9b8-6300275df08a%40sessionmgr400&vid=0&h id=4211
Sahranç, Ü. (2007). Stres kontrolü, genel öz-yeterlik, du-rumluluk kaygı ve yaşam doyumuyla ilişkili bir akış modeli.(Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üni-versitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Seligman, M. E. P. (2000). Positive psychology: An introduction. American Psychologist, 55, 5–14. doi/10.1037/0003-066X.55.1.5
Tavşancıl, E. (2010). Tutumların ölçülmesiyle SPSS ile veri analizi (4. Baskı). Ankara: Nobel.
Telef, B. B. (2011). Öğretmenlerin öz-yeterlikleri, iş doyumları, yaşam doyumları ve tükenmişlikle-rinin incelenmesi. İlköğretim Online, 10(1), 91-108.http://ilkogretim-online.org.tr/vol10say1/ v10s1m8.pdf
Telef, B. B.,& Ergün, E. (2013). Lise öğrencilerinin öz-nel iyi oluşlarının yordayıcısı olarak öz-yeterlik. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 6(3), 423-433.http:// keg.aku.edu.tr/arsiv/c6s3/article6.html
Toros, T., Akyüz, U., Bayansalduz, M., & Soyer, F. (2000). Görev ve ego yönelimli hedeflerin yaşam doyumu ile ilişkisinin incelenmesi (dağcılık spo-ru yapanlarla ilgili bir çalışma). Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(2), 1039-1050.https://www.j-humansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/ view/1473/635
Tümkaya, S., Hamarta, E., Deniz, M. E., Çelik, M. & Aybek, B. (2008). Duygusal zekâ mizah tarzı ve yaşam doyumu: Üniversite öğretim elemanla-rı üzerine bir araştırma. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(30), 1-18.http://dergipark. ulakbim.gov.tr/tpdrd/article/view/1058000100
Ünal, S., Karlıdağ, R. & Yoloğlu, S. (2001). Hekimler-de tükenmişlik ve iş doyumu düzeylerinin yaşam doyumu düzeyleri ile ilişkisi. Klinik Psikiyatri, 4(2), 113-118.
Vara, Ş. (1999). Yoğun bakım hemşirelerinde iş doyumu ve genel yaşam doyumu arasındaki ilişkinin incelen-mesi. Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Vecchio, G. M.,Gerbino, M., Pastorelli, C., Del Bove, G., &Caprara, G. V. (2007). Multi-faceted self-efficacybeliefs as predictors of life satisfaction
in lateadolescence. PersonalityandIndividual-Differences, 43(7), 1807-1818.doi: 10.1016/j. paid.2007.05.018
Wardle, J., Steptoe, A., Guliš, G., Sartory, G., Sêk, H., Todorova, I., Vögele, C. & Ziarko, M. (2004). Depression, perceivedcontrol, and life satisfac-tion in universitystudentsfrom Central-Easter-nand Western Europe. International journal of behavioralmedicine, 11(1), 27-36.doi: 10.1207/ s15327558ijbm1101_4
Wan, C. K., Jaccard, J. &Ramey, S. L. (1996). Therela-tionshipbetweensocialsupportand life satisfaction as a function of familystructure: An analysis of fourtypes of support. Journal of Marriageandthe-Family, 58, 502-513.http://psycnet.apa.org/psycin-fo/1997-41406-019.
Yaşar, M. (2014). Eğitimde ölçme değerlendirme dersi-ne yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi. Journal of Educational Science Research, 4(1), 259-279.
Yetim, Ü. (1993). Kişisel projelerin organizasyonu ve örüntüsü açısından yaşam doyumu. (Yayınlanma-mış Doktora Tezi). Ege Üniversitesi/Sosyal Bilim-ler Enstitüsü, İzmir.
Yılmaz, E. & Altınok, V. (2009). Okul yöneticilerinin yalnızlık ve yaşam doyum düzeylerinin incelenme-si. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 15(3), 451-470.http://www.kuey.net/index.php/kuey/is-sue/view/59/showToc
Yiğit, R. (2012). Çevik kuvvet görevlilerinin benlik say-gıları ile yaşam doyumu ve stresle başa çıkma tu-tumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KE-FAD), 13(1), 61-75.http://kefad.ahievran.edu.tr/ archieve/pdfler/Cilt13Sayi1/JKEF_13_1_2012_61-75.pdf
Yılmaz, E.,&Sünbül, A. M. (2009). Öğretmenlerin ya-şam doyumları ve okullardaki örgütsel güven düze-yi. Journal of QafqazUniversity, (26). 172-179.http:// journal.qu.edu.az/content.php?page=article&j_ id=1004&s_id=103&a_id=49

APA	KABA İ, Erol M, GÜÇ K (2018). Yetişkin Yaşam Doyumu Ölçeğinin Geliştirilmesi. , 1 - 14.
Chicago	KABA İlker,Erol Murat,GÜÇ Kadir Yetişkin Yaşam Doyumu Ölçeğinin Geliştirilmesi. (2018): 1 - 14.
MLA	KABA İlker,Erol Murat,GÜÇ Kadir Yetişkin Yaşam Doyumu Ölçeğinin Geliştirilmesi. , 2018, ss.1 - 14.
AMA	KABA İ,Erol M,GÜÇ K Yetişkin Yaşam Doyumu Ölçeğinin Geliştirilmesi. . 2018; 1 - 14.
Vancouver	KABA İ,Erol M,GÜÇ K Yetişkin Yaşam Doyumu Ölçeğinin Geliştirilmesi. . 2018; 1 - 14.
IEEE	KABA İ,Erol M,GÜÇ K "Yetişkin Yaşam Doyumu Ölçeğinin Geliştirilmesi." , ss.1 - 14, 2018.
ISNAD	KABA, İlker vd. "Yetişkin Yaşam Doyumu Ölçeğinin Geliştirilmesi". (2018), 1-14.

APA	KABA İ, Erol M, GÜÇ K (2018). Yetişkin Yaşam Doyumu Ölçeğinin Geliştirilmesi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(1), 1 - 14.
Chicago	KABA İlker,Erol Murat,GÜÇ Kadir Yetişkin Yaşam Doyumu Ölçeğinin Geliştirilmesi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 18, no.1 (2018): 1 - 14.
MLA	KABA İlker,Erol Murat,GÜÇ Kadir Yetişkin Yaşam Doyumu Ölçeğinin Geliştirilmesi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, vol.18, no.1, 2018, ss.1 - 14.
AMA	KABA İ,Erol M,GÜÇ K Yetişkin Yaşam Doyumu Ölçeğinin Geliştirilmesi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2018; 18(1): 1 - 14.
Vancouver	KABA İ,Erol M,GÜÇ K Yetişkin Yaşam Doyumu Ölçeğinin Geliştirilmesi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2018; 18(1): 1 - 14.
IEEE	KABA İ,Erol M,GÜÇ K "Yetişkin Yaşam Doyumu Ölçeğinin Geliştirilmesi." Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18, ss.1 - 14, 2018.
ISNAD	KABA, İlker vd. "Yetişkin Yaşam Doyumu Ölçeğinin Geliştirilmesi". Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 18/1 (2018), 1-14.