Engellilik; az gelişmiş, gelişmekte olan vegelişmiş ülkelerin tamamında var olan ve önemlibir toplumsal sorun olarak karşımıza çıkan sosyalbir olgudur. İnsanlık tarihi boyunca süregelenengellilerin karşılaşmış oldukları sorunların türlerive nitelikleri dönemsel olarak farklılık göstermeklebirlikte bu sorunların en başında istihdam sorunugelmektedir. Geçmişten günümüze engelli bireyler,genellikle toplumun diğer bireyleri tarafındanfarklı muamelelere tabi tutulmuşturlar. Acıma,üzüntü, korku gibi olumsuz hislerin duyulduğuengelli bireyler, topluma birer yük olarakgörülmüşlerdir. Bu bakış açısının sonucu olarakgenellikle toplumsal dışlanmaya maruz kalan engellibireyler; yeteneklerini keşfedememekte, başkasınındesteğine ihtiyaç duymakta, günlük işlerin bileüstesinden gelemeyeceğini düşünerek izole bir hayatsürdürmektedirler. Engelli bireyleri, toplumun diğerbireylerden ayrı tutmaksızın eşitlik çerçevesindetopluma kazandırmanın ve kimseye muhtaç olmadanbağımsız bir şekilde hayatlarını sürdürebilmelerinisağlamanın en rasyonel yolu, şüphesiz ki onlarınçalışma yaşamına girebilmelerini temin edebilmektengeçmektedir. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’deengelli bireylerin yaşadıkları istihdam sorununuortaya koymak ve bu sorunların giderilmesineyönelik mevcut politikaların değerlendirilmesininyapılarak, var olan politikaların geliştirilmesineya da yeni politikaların oluşturulmasına yönelikönerilerde bulunmaktır.