“Şehir hakkı” David Harvey tarafından, kenti değiştirerek kendini değiştirme hakkıolarak yorumlanmıştır. Henry Lefebvre’nin kavramsallaştırmasıyla faili işçi sınıfıdır. Değişim değerinin karşısına katılım hakkını, sahiplenme hakkını ve kullanımdeğerini yerleştirmektedir. Tek ve kolektif bir haktır. Kenti değiştirme meselesininihai bir varış noktası olarak değil, dünyayı değiştirme pratiği içinde bir uğrak olarak düşünmeyi gerektirir. “Kentli hakları” ise kabaca şehir hakkının makulleştirilmiş halidir ve kentte var olan hizmetlere erişimi ifade etmektedir. Bireyseldir vebir haklar kümesidir. Avrupa Kentsel Şartı gibi “hukuk” metinlerine dayanmaktadır. Bu anlamda şehir hakkı kavramı emek-sermaye çelişkisi üzerinde temellenenve sınıfsal duruma işaret eden bir olguyken, kentli hakları kavramı ise bu çelişkiyiyeniden üreten ve sınıfsal konumları dışlama eğilimi gösteren bir araçtır. Kentlihakları kapitalizme içkin çelişkileri gizleyerek ideolojik bir işlev görür. Bu çalışmada şehir hakkı ve kentli haklarının kavramsallaştırılmaları ve ait oldukları evrenlerarasındaki farklılıkların açıklanması, failin şehir hakkı mı yoksa kentli hakları mı talep ettiğinin saptanması amaçlanmaktadır. İşçi sınıfının şehir hakkının faili olarakele alınacağı bu çalışmada, kol emeğinden çok jest, mimik ve bilgisini kullanarakartı değer yaratan kesimin üretim ilişkileri içinde bulundukları nesnel konumlarıdolayısıyla işçi sınıfına mensup oldukları düşüncesinden hareket edilecektir. Bugruba mensup kişiler örneklem olarak ele alınacak ve gerçekleştirilecek yüz yüzegörüşmeler ile failin eğilimine ilişkin bir fikir edinilmeye çalışılacaktır.