Bekçi, eski İstanbul’un asayişi söz konusu olduğunda pek de hatıra gelmeyen bir karakterdir. Oysakikentin farklı mıntıkalarında görevlendirilen bekçiler, sadece geceleri İstanbul sokaklarının güvenliğini temin etmeklekalmamış, görevlerini yangın gibi zamanın yıkıcı tehditlerine karşı da çoğu kez başarıyla yerine getirmişlerdir.İstanbul’da kamusal bir asayiş birimi olarak bekçi teşkilatının işlevsel biçimde oluşturulması ise II. Abdülhamitdevrinden itibaren sık sık tartışmalara konu olmuş ve bunların neticesindeki düzenlemeler İttihat ve Terakkiiktidarında da devam etmiştir. Bu yazı, Osmanlı İstanbul’unda bekçilerin asayişe ilişkin vazifelerine ışık tutmanınyanı sıra mahallî bir inzibat türü olan bekçiliğin hangi şartlar altında yerine getirildiğine ve modernleşmedüşüncesiyle bekçi teşkilatının örgütlenmesi arasındaki bağlantıya dair, 1908-1918 yılları arasına odaklanan birinceleme gerçekleştirmeyi amaçlamaktadır.