Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Öğretim Teknolojileri Alanındaki Yeterlikleri

Şimşek, Eyup

Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Öğretim Teknolojileri Alanındaki Yeterlikleri

EYUP ŞİMŞEK (Atatürk Üniversitesi, İlahiyat Fakültesi, Felsefe ve Din Bilimleri Bölümü, Din Eğitimi Anabilim Dalı, Erzurum, Türkiye)

Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi

12 3

Yıl: 2018 Cilt: 22 Sayı: 3 Sayfa Aralığı: 1631 - 1648 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 12-12-2019

Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Öğretim Teknolojileri Alanındaki Yeterlikleri

Öz:

Bu çalışmada, İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi (İDKAB) dersiöğretmenlerinin öğretim teknolojileri alanındaki yeterlikleri araştırılmıştır. İlköğretim DinKültürü ve Ahlak Bilgisi dersi öğretmenlerinin öğretim teknolojileri yeterliklerininbelirlenmesinde Recai Doğan ve Nurullah Altaş tarafından geliştirilen "İlköğretim DinKültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Yeterlik Ölçeği" kullanılmıştır. İlköğretim DinKültürü ve Ahlak Bilgisi dersi öğretmenlerinin sahip olması gereken öğretim teknolojileriyeterliklerin belirlenmesinde kullanılan ölçek, 9 yeterlik maddesinden oluşmaktadır.İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersi alanında görev yapan öğretmenlerin sahipolması gereken öğretim teknolojileri yeterlikleri ve bu yeterliğe sahip olma düzeyleri;cinsiyet, mezun olunan lise türü, öğrenim durumu, mezun olunan fakülte, branş, görev süresi,görev yapılan okulun bulunduğu yerleşim merkezi, daha önce hizmet içi eğitim kursunakatılma durumu ve katıldığı hizmet içi eğitim kursu sayısına göre farklılık gösteripgöstermediği araştırılmıştır. Araştırmanın evrenini, Erzurum ilinde ilköğretim okullarındagörev yapan Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersi öğretmenleri oluşturmaktadır. Örneklem iseevrene dâhil olan Erzurum ilindeki ilköğretim okullarında görev yapan ve Din Kültürü veAhlak Bilgisi dersine giren 400 sınıf öğretmeni ve 130 Din Kültürü ve Ahlak Bilgisiöğretmeninden oluşmaktadır. Araştırma verilerinin çözümlenmesinde, SPSS tekniği ileFaktör analizi, t-Testi, Anova ve LSD çoklu karşılaştırma testi kullanılmıştır. Araştırmada,İDKAB dersi öğretmenlerinin “Öğretim Teknolojileri” alanındaki yeterliklerden 8’ine“oldukça”, 1’ine ise “orta” derecede sahip oldukları tespit edilmiştir.

Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları İşletme Eğitim, Özel

The Qualifications of the Teachers of Religious Culture and Ethics in the Field of Instructional Technologies

Öz:

In this exam, the qualifications of teaching technology the teachers of primary education religious culture and ethics course have been studied. The scale of the qualifications of teaching technology of the teachers of primary education religious culture and ethics course which developed by Recai Doğan and Nurullah Altaş have been used in determination of the qualifications of teaching technology of the teachers of primary education religious culture and ethics course. The scale consists of 9 competence. It have been studied that if qualifications of teaching technology which teachers are working in area of primary education religious culture and ethics course must be own and the levels of their ownership these competences indicate differences according to sexuality, type of graduated high schooll, education level, graduated faculty, branch, job period, place of school, the case of joining to duty courses which organized ago and number of duty curses which have been joined. The universe of study consists of the teachers of primary education religious culture and ethics course which are working at primary education schools in Erzurum. Sample consists of the teachers of primary education religious culture and ethics course which they are working at schools are including universe. Accordingly our study area consists of 400 class teachers and 130 teachers of primary education religious culture and ethics course. The technique of SSPS with t-test, One-Way Anova and LSD have been used in analysis of study datas. It has been determined that the teachers of primary education religious culture and ethics course have "quite" at 8 and "medium" at 1 of the qualifications in the field of "Teaching Technologies".

Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları İşletme Eğitim, Özel

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Acuner, H. Y. ve Erbaş, A. A. (2016). “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi ve Diğer Branş Öğretmenlerine Göre Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Yeterlikleri”. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 16 (1), 147-170.
Arıcı, İ. (2018). “Din Dersi Öğretmeni Yetiştirme Faaliyetlerinin Dünü ve Bugünü.” Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11 (56), 877-884.
Aslantürk, Z. (1995). Sosyal Bilimler İçin Araştırma Metod ve Teknikleri. İstanbul: MÜİF Vakfı Yayınları.
Aydın, M. Ş. (1996). Din Dersi Öğretmenlerinin Pedagojik Formasyonları. Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yayınları.
Balcı, A. (2001). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem Teknik ve İlkeleri. III. Baskı. Ankara: Pegem A Yayınları.
Başaran, İ. E. (1994). Türkiye Eğitim Sistemi. II. Baskı. Ankara: Gül Yayınevi.
Brain, N. (1975). “Competency Based Program for Educating The Economics Teacher”. Journal of Economic Education. 7 (1), 62–64.
Brundrett, M. (2000). “The Question of Competence: The Origins, Strengths and Inadequacies of A Leadership training Paradigm”. School Leadership and Management, 20, (3), 353–369.
Bursalıoğlu, Z. (1981). Eğitim Yöneticisinin Yeterlikleri. II. Baskı. Ankara: AÜEBF. Yayınları.
Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. II. Baskı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Cevat C. (1997). “Öğretmen Yeterlilik Duygusu”, Yaşadıkça Eğitim Dergisi, 50, 27–32.
Cevat, C. (2000). Eğitimde Örgütsel Adanma ve Öğretmenler. Ankara: Anı Yayıncılık.
Cheng, Y. C. (1994). “Effectiveness of Curriculum Change in School: An Organizational Perspective”. International Journal of Educational Management, 8 (3), 26–34.
Dağlı, A. (1999). “İlköğretim Okul Müdürlerinin Algılarına Göre İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Yeterlikleri”. Eğitim ve Bilim, 23 (113), 35–43.
Denis, H. (Spring 1999). “Opportinities and Obstacles in the Competency-Based Training and Assessment of Primary Teachers in England”. Harvard Educational Review, 69 (1), 1–28.
Doğan, H. (1972). Öğrenci, Öğretmen ve Program Yönünden Türk Ortaöğretim Sisteminin Değerlendirilmesi. İstanbul: Millî Eğitim Basımevi.
Doğan, R. ve Altaş, N. (2002). "İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Yeterlilik Ölçeği Üzerine Bir Ön Araştırma”. AÜİF. Dergisi, XLIII, 109–122.
Dursun, F. ve Saracaloğlu, A.S. (2017). “Bilişim Teknolojileri Öğretmen Yeterliklerinin Değerlendirilmesi”. Turkish Studies, 12 (23), 89-120.
Fidan, H., Tüysüz C. ve Atalar, T. (2015). “Öğretmenlerin Bilgisayar Yeterlikleri ve Öğretimde Teknoloji Kullanımına İlişkin Algılarının Çeşitli Değişkenler Bakımından İncelenmesi”. Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, X (II), 460-481.
Galejs, I. and Dahlia F. S. (1982). “Social Competence, School Behaviors and Cooperative-Competitive Preferences: Assessments by Parents, Teachers and School-Age Children”. The Journal of Genetic Psychology, 141, 243–252.
Genç, S. Z. (2000). “Bilgi Toplumunda Öğretmen Eğitimi”. Eğitim Yönetimi, 23, 375– 386.
Hacıoğlu, F. ve Alkan, C. (1997). Öğretmenlik Uygulaması. Ankara: Alkım Yayınları.
ISTE Standards Teachers. (25.08.2018). https://www.iste.org/docs/pdfs/20- 14_ISTE_Standards-T_PDF.pdf
Jason J., T. and Trudy, L. H. (2004). “The Impact of Teacher Immaediacy and Perceived Caring on Teacher Competence and Trustworthiness”. Communication Quarterly, 52 (1), 39–53.
Karasar, N. (1998). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.
Küçükahmet, L. (1984). “Lisans Düzeyinde Eğitim Elemanı Yetiştirmede Uygulanan Modeller ve Sorunlar”. Eğitim Bilimleri Sempozyumu (Ankara 5–6 Nisan 1984). (39- 48). Yay. Haz.: Cahit Kavcar. Ankara: AÜEBF. Yayınları.
McCay, L. O. and Denis, W. K. (Winter 2001/2002). “Developing Social Competence in The Inclusive Primary Classroom”. Childhood Education, 78 (2), 70–78.
MEB. (2002). Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü, Öğretmen Yeterlilikleri. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
MEB. (2006). “Temel Eğitime Destek Projesi “Öğretmen Eğitimi Bileşeni” Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlikleri”. Tebliğler Dergisi, 2590, 1491-1540.
MEB. (2008). Öğretmen Yeterlikleri: Öğretmenlik Mesleği Genel ve Özel Alan Yeterlikleri. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
Oğuzkan, F. (1974). Eğitim Terimleri Sözlüğü. II. Baskı. Ankara: TDK Yayınları.
Öcal, M. (1991). Din Eğitimi ve Öğretiminde Metotlar. II. Baskı. Ankara: TDV Yayınları.
Öğretmen Yeterlikleri Özet Rapor. (2009). Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.
Özdamar, K. (2002). Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi-I. IV. Baskı. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
Öztürk, S. (2002). “Öğretmenliğin Mesleki Temelleri”. Eğitim Üzerine. ( 13–44). Edt.: Erdal Toprakçı. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Saarni, C. (1999). The Development of Emotional Competence. New York: The Guilford Pres.
Tandoğan, M. ve Akkoyunlu, B. (1998). Çağdaş Eğitimde Yeni Teknolojiler. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları No. 1021.
Tavşancıl, E. (2005). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. II. Baskı. Ankara: Nobel Yayınları.
Yokuş, E., Cücük, E., Başaran, M. ve Yıldırım, İ. (2017). “Öğretmen Adaylarının Mesleğe İlişkin Öz Yeterlikleri İle Bilgisayar Destekli Eğitime Yönelik Tutumları Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi”. Turkish Studies, 12 (32), 147-161.

APA	Şimşek E (2018). Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Öğretim Teknolojileri Alanındaki Yeterlikleri. , 1631 - 1648.
Chicago	Şimşek Eyup Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Öğretim Teknolojileri Alanındaki Yeterlikleri. (2018): 1631 - 1648.
MLA	Şimşek Eyup Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Öğretim Teknolojileri Alanındaki Yeterlikleri. , 2018, ss.1631 - 1648.
AMA	Şimşek E Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Öğretim Teknolojileri Alanındaki Yeterlikleri. . 2018; 1631 - 1648.
Vancouver	Şimşek E Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Öğretim Teknolojileri Alanındaki Yeterlikleri. . 2018; 1631 - 1648.
IEEE	Şimşek E "Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Öğretim Teknolojileri Alanındaki Yeterlikleri." , ss.1631 - 1648, 2018.
ISNAD	Şimşek, Eyup. "Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Öğretim Teknolojileri Alanındaki Yeterlikleri". (2018), 1631-1648.

APA	Şimşek E (2018). Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Öğretim Teknolojileri Alanındaki Yeterlikleri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(3), 1631 - 1648.
Chicago	Şimşek Eyup Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Öğretim Teknolojileri Alanındaki Yeterlikleri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 22, no.3 (2018): 1631 - 1648.
MLA	Şimşek Eyup Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Öğretim Teknolojileri Alanındaki Yeterlikleri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, vol.22, no.3, 2018, ss.1631 - 1648.
AMA	Şimşek E Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Öğretim Teknolojileri Alanındaki Yeterlikleri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2018; 22(3): 1631 - 1648.
Vancouver	Şimşek E Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Öğretim Teknolojileri Alanındaki Yeterlikleri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2018; 22(3): 1631 - 1648.
IEEE	Şimşek E "Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Öğretim Teknolojileri Alanındaki Yeterlikleri." Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22, ss.1631 - 1648, 2018.
ISNAD	Şimşek, Eyup. "Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Öğretim Teknolojileri Alanındaki Yeterlikleri". Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 22/3 (2018), 1631-1648.