TY  - JOUR
TI  - Orhun Abidelerinde Türk Mekân Algısı
AB  - Beşeri faaliyetler mekân üzerindegerçekleşir. Toplumlar, mekânlar üzerindekalıcı izler bıraktıkları gibi, kendileri demekânlardan derin izler taşırlar. Türk milletininmekâna nakşettiği izlerden biri olan OrhunAbideleri, Türklerin bulundukları mekânlarınasıl algıladıklarını ve nasıl yorumladıklarınıbelirlemek açısından önemlidir. OrhunAbidelerinde evren bir bütün olarak gök ve yersudanoluşmaktadır. Gök bu bütünün en kutsalmekânıdır. Yer-su ise gök mekân algısındabütünleştiğinde bir kutsiyet kazanmaktadır.Yer-su, yeryüzü şekillerine göre algılanıpisimlendirilmiştir. Yer-suyun kutsal mekânlarıTürk Tanrısı tarafından tanzim edilen Türkyurtlarıdır. En kutsalı Ötüken’dir. Yer-suyun endeğersiz mekânı ise Türk milletinin varlığınatehdit oluşturan Çogay ormanı ve Tögültünovasıdır. Şentung şehri ve denizi ile Demir Kapıbirer Kızılelma ülküsü olarak verilmiştir.Mekânları birbirleriyle ilişkilendirmedeevrensel geçerliği olan ana yön kavramlarıkullanılmıştır. Bütün bu geniş ve derin mekânalgısı Orhun Abidelerinde edebî bir anlatımlasembolleştirilmiştir. Bu çalışma, Türk tarihininbilinen ilk yazılı metinleri esas alınarakTürklerin mekânı nasıl algıladıkları üzerine birdeğerlendirmedir.
AU  - KUZEY, MEMET
DO  - 10.14222/Turkiyat4132
PY  - 2019
JO  - Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi
VL  - 0
IS  - 65
SN  - 1300-9052
SP  - 207
EP  - 220
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/315415
ER  -