TY  - JOUR
TI  - Mersiye Türünün Mizahî Eleştirisi: Meâlî’nin Mersiye-i Gürbesi
AB  - Hayatın evrelerinden biri olan ölümü veölenin kaybı karşısında insanoğlunun acısınıifade etme şekli çeşitli biçimlerde gerçekleşmiştir.Bu ifade edişin edebî biçimlerinden biride mersiyelerdir. Mersiyeye ölen kişilere yapılangüzellemeler de denebilir. Mersiyelerde,kaybedilen varlığın iyilikleri, meziyetleri, yaşarkensergilediği başarıları ve ayırt edici özellikleriçoğu zaman abartıya kaçacak şekilde sıralanır.Bu şiirler, padişah, şehzade, devlet büyüğü,din adamı, akraba veya arkadaş için yazılabildiğigibi kaybedilen şehirler ve hayvanlariçin de yazılmıştır. Bunlardan biri de 16.yüzyıl şairlerinden Meâlî’ye aittir. Meâlî, kaynaklardaneşeli mizaçlı, hafif meşrep, görenleringülmeden duramadığı, köse bir adam olaraktanımlanmıştır. Şiirlerinde, hicve ve mizahadevrin şiir anlayışını zorlayacak ölçüde yervermiştir. Meâlî, ölümün acı verici bir ifadesiolan mersiye türünü, ince ve zarif zekâsıyla“Mersiye-i Gürbe” adlı 21 bentlik şiirinde hicvetmiştir.O, mersiye geleneğinin abartılı unsurlarınımübağalalı bir şekilde, ölmüş olan kedisiüzerinden mizahî bir üslûpla eleştirir. Çalışmamızınamacı, ilk anda güldüren 21 bentlik“Mersiye-i Gürbe”yi mersiye geleneği içindeele alarak, onun yapı özelliklerini ve türününmizâhî bir hicvi olduğunu ortaya koymaktır.
AU  - KOÇ, Munise
DO  - 10.14222/Turkiyat4212
PY  - 2019
JO  - Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi
VL  - 0
IS  - 66
SN  - 1300-9052
SP  - 127
EP  - 139
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/315489
ER  -