TY  - JOUR
TI  - TRAFİK SUÇLARINDA ŞÜPHELİDEN KAN ÖRNEĞİ ALINMASINA İLİŞKİN ALMAN CEZA MUHAKEMESİ HUKUKUNDAKİ ÖNEMLİ KARARLAR VE TÜRK HUKUKUNA İLİŞKİN BAZI DEĞERLENDİRMELER
AB  - Alman Ceza Usul Kanununun 81a maddesi şüphelinin beden muayenesini ve vücudundankan örneği alınmasını düzenlemektedir. Şüphelinin vücudundan örnek alınması işlemi,kişilerin vücut bütünlüğüne bir müdahale oluşturduğundan, bu müdahaleye karar vermeyekural olarak hâkim, gecikmesinde sakınca bulunan hallerde savcılık ve polis yetkilidir. Ancaktrafik suçları söz konusu olduğu zaman, bu düzenlemenin yerinde olup olmadığı tartışmalıdır.Zira şüphelinin alkol veya uyuşturucu madde etkisi altında araç kullanıp kullanmadığınınbelirlenmesi ve böylece ceza kanununda yer alan bazı suç tiplerinin uygulama alanı bulupbulmayacağının tespiti, şüpheliden kan örneğinin derhal alınmasına bağlıdır. Bu nedenleuygulamada savcılık ve polis, trafik suçu söz olduğunda, gecikmesinde sakınca bulunan halkavramını çok geniş yorumlamış; şüpheliden kan örneği alınmasına dair karar kural olarakpolis, bazen savcı tarafından alınmış; ancak hiçbir zaman hâkim tarafından alınmamıştır. 2007yılında Alman Federal Anayasa Mahkemesi bu uygulamanın hatalı olduğunu belirtmiş, kanörneği alınmasının hâkim kararına bağlı olduğunu, çok istisnai hallerde gecikmesinde sakıncabulunan halin varlığının kabul edilebileceğini belirtmiştir. Ne var ki bu karar gerçeklerlebağdaşmadığı gerekçesiyle öğreti tarafından eleştirilmiş; trafik suçlarına bakan mahkemelertarafından da hiçbir zaman tam anlamıyla kabul edilmemiştir. Alman Federal Meclisi de uygulamaile yüksek yargı kararları arasındaki bu uyumsuzluğu ortadan kaldırmak için 2017 yılındaAlman Ceza Usul Kanununun 81a maddesinin 2. fıkrasında değişiklikler yapmış; bu fıkrayayeni bir cümle eklemiştir. Bu değişiklik ile trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve trafiktesarhoş vaziyette araba kullanma hallerinde şüpheliden kan örneği alınmasında hâkim kararıbulunması zorunluluğu ortadan kaldırılmış; kan örneği alınmasına dair karar vermeye savcı vepolis yetkili kılınmıştır. Bu çalışmada, yapılan bu değişikliğin nedenleri üzerinde durulacak,mevcut hukuki durumu değerlendiren görüşler açıklanacak ve konunun Türk Hukukunda nasıldüzenlendiği ve nasıl düzenlenmesi gerektiğine ilişkin açıklamalarda bulunulacaktır.
AU  - Karaaslan, Reşit
PY  - 2019
JO  - Ceza Hukuku Dergisi
VL  - 14
IS  - 39
SN  - 1307-0851
SP  - 41
EP  - 81
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/318095
ER  -