Sözlükbilimin birincil amacına yönelik hazırlanan kullanıcı odaklı sözlüklerde yer alanetiketler, sözlük kullanıcılarına bilgi veren ve kullanıcıların sözlükten azami düzeydeyararlanmalarını sağlayan parçacıl yapı birimleridir. Sözlük hazırlayıcıları, merkeze aldıklarıkriterlere ve hedef kitlelerine göre sözlükte çeşitli sebeplerle sapmalar meydana getirenmaddebaşlarını etiketlemeyi tercih ederler. Bu bağlamda etiketlerin en önemli işlevi, sözlükkullanıcılarına mevcut dilde yer alan özel kullanımlar ve terimler hakkında yol göstermek, onlarıuyarmaktır. Sözlüklerin söz konusu işlevsel birimlerinin alt kategorilerinden biri de zamanetiketleridir. Zaman etiketleri hem eski hem de yeni sözcükleri işaretleyen parçacıl yapı birimidir.Kullanımdan düşmüş sözcükler için kullanılan etiketler kimi yabancı sözlüklerde modası geçmiş,eskimiş, arkaik şeklinde çeşitlenirken TDK Türkçe Sözlük’te zaman etiketi olarak bu bağlamdasadece eskimiş etiketi kullanılmıştır. Bu çalışmada, sözcüklerin göndergesinin (referent)unutulduğunu ya da var olan göndergenin başka bir sözcük ile ifade edildiği durumları göstereneskimiş kullanım etiketinin, TDK Türkçe Sözlük’teki görünümü sıklık odaklı incelenmiş ve TDKTürkçe Sözlük’te eskimiş etiketinin sözcük sıklığından bağımsız kullanıldığı tespit edilmiştir.Elde edilen verilerden yola çıkılarak söz konusu etikete sahip maddebaşlarının derlem odaklısıklık frekansı sorgulamasına tabi tutulması gerektiği kanısına varılmıştır. Çalışmada ayrıcaTDK Türkçe Sözlük’teki zaman etiketlerinin çeşitlenmesi, bir art zamanlılık sınırının belirlenmesive belirlenen ilkelerin kullanıcı kılavuzunda yer alması gerektiği üzerine de görüşlere yerverilmiştir.