Bu çalışma Yeşilçam Sineması’nın 1960-1975 yılları arasındaki, Bernard Shaw’ın aynı adlı eserindenhareketle çekilen Pygmalion uyarlamalarına ve benzer temayı sürdüren içerikteki filmlere dikkatyöneltmiştir. Yeşilçam toplumsal yaşamın içindeki gerilimleri kır-kent, Doğu-Batı, yoksul-zengin,medeni-ilkel gibi ikilikler düzeyinde ele almış, bu temaları melodramatik anlatı yapısı içindeşemalaştırmıştır. Aynı doğrultuda, bu çalışmaya konu olan, kadınların modernleşmesini öneren sayısızfilm çekilmiş, bu filmlerin ağırlıklı izleyicileri kadınlar olmuştur. Geniş bir tanımlamayla Pygmalionfilmleri diyeceğimiz örnekler, Batı ile hep gerilimli bir temas kurmakla birlikte, hem Batılılık olarakkavranan bir modernliğin, hem de Doğu’nun gelenek ve değerlerinin bütünleştiği, ulusal kimliğeuygunlaştırılan ahlaksallaştırılmış bir “ideal kadın” imgesi üretmiştir. Öte yandan, iki kurgusalbedenin birleşiminden oluşturulan bu kolaj imge, Yeşilçam’ın toplumsal meselelere yaklaşımında sürekli işleyen eril fanteziyi de somutlamaktadır. Ne var ki söz konusu filmler ulus-devletmodernleşmesi ve toplumsal cinsiyet bağlamlı makro ölçekli tartışmalarda konu edilmiş olmaklabirlikte, film içeriklerinin kurguladığı erkeklik, kadınlık ve arzu ekonomisi nadiren ele alınmıştır.Toplam 17 filmin izlenmesine dayalı bu çalışmada filmlerin modernleşme ve toplumsal cinsiyet bağlamıkurulmakta, esas analiz ise arzu ekonomisi, otantiklik ve aşk teması etrafındaki tartışmalarlaörülmektedir.