Boşanma ile ilgili olarak uygulamada yaşanan sorunların başında boşanmanınçocuklara ilişkin sonuçlarından birisi olan çocukların velayeti kendilerine bırakılmamışolan ana ve babalarıyla kişisel ilişkilerinin düzenlenmesi gelmektedir. TÜİK’in 2016verilerine göre, kesinleşen boşanma davalarından 109 bin 978 çocuk etkilenmiş veboşanan kişilerin % 28’i en az bir çocuğun velayetini almıştır. Boşanmanın çocukpsikolojisi üzerinde yarattığı etkileri inceleyen araştırmalar, boşanmanın çocuklar üzerindeyarattığı olumsuz sonuçlar arasında en yıkıcı olanın ebeveynlerden birisi ile çocuk arasındamevcut olan ilişkinin sona ermesi olduğunu göstermektedir. Bu nedenle boşanmadan sonravelayet hakkı kendisine bırakılmayan ebeveyn ile çocuk arasındaki ilişkinin çocuğunyararına uygun şekilde düzenlenip sürdürülmesi ayrı bir öneme sahiptir.Uygulamada Yargıtay ziyaret hakkının kapsamının belirlenmesinde, çocuğa ilişkinolarak çocuğun yaşı, okul dönemleri, çocuğun sağlık durumu gibi kişisel özelliklerinidikkate aldığı gibi; çocuk ile arasında kişisel ilişki kurulacak olan tarafın durumunu da gözönünde bulundurmakta ve ziyaret hakkına sahip tarafın çalışma koşulları, yerleşim yeri,yıllık izinleri, çocukla kişisel ilişki kurmak isteyen ana veya babanın sağlık durumu, sosyalçevresi gibi olguları dikkate almaktadır. Tarafların oturdukları yerin birbirlerine olanuzaklığı da Yargıtay tarafından göz önüne alınmaktadır.Ziyaret sürelerinin kişisel ilişki kurma hakkının amacını gerçekleştiremeyecekderecede kısa tutulduğu ya da ziyaret günlerinin geniş zaman aralıklarına dağıldığı hallerdekişisel ilişkinin uygun nitelikte olduğundan söz edilemez. Nitekim Anayasa Mahkemesininvermiş olduğu 7.5.2015 tarihli bireysel başvuru kararında, boşanma davası neticesindebaşvurucuya sınırlı görüşme hakkı tanınmasının ve kişisel ilişki konusundakikısıtlamaların başvurucunun aile hayatına saygı hakkına bir müdahale oluşturduğuna vebaşvurucunun Anayasa’nın 20. maddesinde güvence altına alınan aile hayatına saygıhakkının ihlal edildiğine karar verilmiştir.