Bilişim ve iletişim teknolojilerinin hızlı gelişimi ve ulaşılabilirliği, taciz ve benzer nitelikteki olayların internet üzerinden gerçekleştirilmeleri sonucunu doğurmaktadır. Yüz yüze tacizden farklı olarak siber taciz ya da zorbalık olayları çok çeşitli fiilleri kapsayacak biçimde ve bu nedenle birçok görünüm biçimini de içeren dünya genelinde yeni bir fenomen haline gelmiştir. Her ne kadar henüz siber tacize ilişkin gerek Avrupa gerekse dünya genelinde ortak bir tanım yapılmamışsa da en basitiyle internet üzerinden gerçekleştirilen taciz, zorbalık anlamına gelmektedir. Siber taciz vakalarının işlenme sıklığı ve sayısı her geçen gün daha da artma eğilimi göstermekte, tacizcilerin internet kullanma oranı da artış göstermesi ile beraber özellikle çocukların bu fiillere maruz kalma ihtimali de yükselmektedir. İnternet ortamında gerçekleşen siber taciz vakaları çocukların güvenliği ve refahı bakımından büyük bir endişe kaynağı teşkil etmektedir. Bu nedenle, çalışmamızda siber taciz kavramının başat unsurlarını tespit etmeye çalıştık. Bu unsurlar, yüksek seviye anonimlik, mağdurun kendini savunma imkanlarının büyük ölçüde kısıtlanmış olması ve tekerrür ihtimalinin oldukça yüksek olmasıdır. Çalışmamızda, siber taciz kavramının bu ayırıcı vasıflarını sırasıyla tahlil edeceğiz. Bu kavramsal analizin akabinde, karşılaştırmalı hukukta siber taciz konusunda benimsenen yaklaşım ve çözümleri değerlendireceğiz. Nihayet, siber taciz fiillerinin suç haline getirilip getirilmemesi gerektiği sorusunu ve ceza hukuku dışındaki çözüm ihtimallerini ele alacağız.