Vahiy Kavramının Belirlenmesinde Şûrâ Sûresi 51. Âyetin Önemi Üzerine İnceleme

NUR AHMET KURBAN, NURAHMET KURBAN

Vahiy Kavramının Belirlenmesinde Şûrâ Sûresi 51. Âyetin Önemi Üzerine İnceleme

Nur Ahmet KURBAN (Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi)

İslami Araştırmalar

52 8

Yıl: 2019 Cilt: 30 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 205 - 225 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 25-04-2020

Vahiy Kavramının Belirlenmesinde Şûrâ Sûresi 51. Âyetin Önemi Üzerine İnceleme

Öz:

Bu çalışmada öncelikli hedef, vahiy kelimesinin sözlüklerde geçen anlamının tespit edilmesi olacaktır. Sonra konuya esas teşkil eden Şûrâ sûresi 51. âyeti üzerinde durulacaktır. Ziraileride görüleceği üzere vahiy kavramı tanzim edilirken bu âyet üzerinde neredeyse hiç durulmamıştır. Bize göre bu âyet söz konusu kavramı belirlemede anahtar niteliğindedir. Burada, bir makalenin sınırlarını aşacağından, vahiy kelimesinin geçtiği diğer âyet ve hadislerüzerinde tek tek durulmayacaktır. Mesele, daha çok kavramsal çerçevede tartışılacaktır. Bukavram son tahlilde bir bilginin sözlü veya yazılı olarak karşı tarafa bildirilmesini ifade eder.Kur’ân-ı Kerîm, bize bu iletişimin nasıl olacağını açıkça söylemektedir. Bu bağlamda araştırma konusu olarak seçtiğimiz âyet, meselenin omurgasını teşkil eder. Nitekim Kur’ân veHadis kaynakları başta olmak üzere bütün dinî metinlerde çok sık karşılaştığımız vahiy olgusu ilgili âyetlerde, Allah’ın beşer ile yaptığı konuşmasının bir parçası olarak karşımızaçıkmaktadır. Diğer bir ifade ile vahiy kavramı, Yüce Allah’ın insanla perde arkasından veelçi göndermek yoluyla gerçekleştirdiği konuşmasının dışında kalan bütün konuşmalarınıkapsamaktadır.

Anahtar Kelime:

Konular: Din Bilimi

An Analysis on the Importance of the Verse 51 of the Surah Al-Shūrā in Determination of the Concept of Wahy (Revelation)

Öz:

In this study, the primary purpose will be a determining of the basic lexical meaning of the word of wahy (revelation). After that, it will be emphasized the verse 51 of the Surah Shūrā which constitutes the basis to the subject. As it will be seen later, while the term of wahiy (revelation) is being arranged, it was almost hardly ever put emphasis on this verse. According to us, this verse is the key point in determination of the concept in question. Here, it will not be elaborated on other verses and traditions which have the word of wahy particularly because of exceeding the limits of this article. The matter will be mostly discussed in the conceptual framework. In the final analysis, this concept expresses a notification of an information to the other side verbally or in written. The Qur’ān clearly tells us how this communication can be. In this context, this verse which we chose as a subject of research is an important milestone in that issue. As a matter of fact, the phenomen of the wahy that we come across very frequently in all religious texts especially the Qur’ān and the sources of hādith emerges as a part of the speech of God with mankind in relevant verses. In other words, the term of wahy involves all conversations of God except for His speech with mankind with the way of talking behind the curtain and sending a messenger.

Anahtar Kelime:

Konular: Din Bilimi

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Alûsî, Şihabuddîn Ebi’s-Sena Mahmud b. Abdillah, Ruhu’l-Meânî fî Tefsiri’l-Kur’âni’lAzîm ve's-Seb'u'l-Mesânî, Müessesetur’rRisale, Beyrut 1436/2015.
Akdemir, Salih. Son Çağrı Kur’ân, Ankara Okulu Yay., Ankara 2009.
Alrawashdeh Ziyad, “Kur’ân’da İlim Kavramı”, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), İstanbul Üniv. SBE., İstanbul 2010.
Asım Efendi, Mütercim, el-Okyânûsu’l-Basît fî Teremeti’l-Kāmusi’l-Muhît, c. 1-6, Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı Yay., İstanbul 2014.
Aslan, Abdülgaffar, “Kelâm’da İlhamın Bilgi Değeri”, Süleyman Demirel Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2008, sayı: 20, ss. 25-45.
Atay, Hüseyin, Kur’ân Türkçe Çeviri, Ankara Atay ve Atay Yay., Ankara 2013.
Ateş, Süleyman, Yüce Kur’ân’ın Çağdaş Tefsiri, c. 1-12, Yeni Ufuklar Neşriyat, İstanbul 1988.
Aydar, Hidâyet, “Kur’ân'da Rüyalar ve Rüyaların Hayata Yansımaları”, Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 2005, c. 5, sayı: 1, ss. 39-60.
Aydın, Mehmet, Dinler Tarihine Giriş, Din Bilimleri Yay., Konya 2004.
Beğavî, Ebu Muhammed el-Hüseyin b. Mes’ud, Meâlimu’t-Tenzil, (thk. Muhammed Abdullah Nemr), Daru’t-Tayyibe, 1417/1997.
Beğavî, Ebu Muhammed el-Hüseyin b. Mes’ud, Şerhu’s-sünne, (thk. Şuayb Arnavut ve Muhammed Züheyr eşŞaviş), Mektebetu’l-İslâmî, Beyrut 1403/1983.
el-Beydavî, Kādî Nasiruddîn Ebî Said Abdillah b. Ömer b. Muhammed eş-Şîrazî, Envaru’t-Tenzîl ve Esraru’t-Te’vîl, İstanbul Dersaadet, ts.
Bilmen, Ömer Nashuhi, Kur’ân-ı Kerîm’in Türkçe Meâli Âlîsi ve Tefsiri, İstanbul Sentez Yay. ts.
Bolay, Süleyman Hayri, “Akıl”, TDV İslâm Ansiklopedisi, İstanbul 1989, c. 2, ss. 238- 242.
Câbirî, Muhammed Âbid, Medhal ile'l-Kur'âni'lKerîm, el-Cüz'ü'l-Evvel, fi't-Ta'rîf bi'lKur'ân, Merkezü’d-Dirâsât el-Vahdeti’lArabiyye, Beyrut 2006.
Cevherî, Ebû Nasr İsmâîl b. Hammâd, esSihah fi’l-Luğa, (thk. Ahmed Abdulgafur), c. 1-7, Darü'l-İlm li'l-Melâyîn, Beyrut 1417/1990.
Cevizci, Ahmet, Felsefe Sözlüğü, Say Yay., İstanbul 2012.
Cezerî, Saadat el-Mübarek b. Muhammed, enNihaye fî Garibi'l-Hadis ve'l-Eser, (thk. Tahir Ahmed ez-Zavî ve Mahmud Muhammed et-Tanahî), Mektebetü’lİlmiyye, Beyrut 1399/1979.
Cürcânî, Ebû Bekr Abdülkahir b. Abdirrahmân b. Muhammed, Dercu’d-Dürer fî Tefsîri’lÂyi ve’s-Suver, (thk. Talat Salah el-ferhan ve Muhammed Edîb Şekur Umeyrir), Mecelletü’l-Hikme, Amman1430/2009.
Cürcânî, Ebü’l-Hasen Alî b. Muhammed b. Alî es-Seyyid eş-Şerîf el-Cürcânî el-Hanefî, Ta’rifat, İstanbul Bahar Yay. 1997.
--------------------, Arapça Türkçe Terimler Sözlüğü Kitabu’t Ta’rifat, (çev. Arif Erkan), Bahar Yay., 1997.
Çantay, Hasan Basrî, Kur’ân-ı Hakîm ve Meâl-i Kerîm, (yayına haz. Yekta Saraç), Risale Yay., İstanbul 1996.
Deliser, Bilal, Kur’ân-ı Kerîm Penceresinden Hz. Peygamber (s.a.v)’in Eşsiz Örnekliği, İstanbul Rağbet Yay., 2016.
Demirci, Muhsin, “Kur’ân Vahyinin Nüzul Keyfiyeti ve Korunması”, Diyanet İlmî Dergi (Kur’ân Özel Sayısı),2010, c. 46, sayı: 1, ss. 7-32.
Demirci, Muhsin, Vahiy Gerçeği, İFAV. Yayınları İstanbul 2011.
Demirci, Muhsin,Tefsir Usulü, İFAV. Yay., İstanbul 2017.
Derveze, Muhammed İzzet, et-Tefsiru’l-Hadis, Daru’l-Garbi’l-İslâmî, Tunus 1429/2008.
Dervîş, Muhyiddîn, İ‘rabu’l-Kur’ânı’l-Kerîm ve Beyanuhu, Dâru İbn Kesir, Beyrut 1432/2011.
Dîvânü Alkameti’l Fahl, (thk. Lütfî es-SakkalDüreyyetü’l-Hatîb- Fahreddin Kabâve), Daru’l-Kitab el-Arabî, Halep,1389/1969.
Dîvânu Accâc, (thk. Abdulhafîz es-Satalî), Mektebu Atlas, Dımaşk ts.
Dîvanu Züheyr b. Ebi Sulma, (haz: Ali Hasan Faur), Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut 1408/1988.
Ebû Hayyan, Muhammed b. Yusuf b. Ali b. Yusuf, el-Bahru’l-Muhît, Dâru İhyai’tTürasi’l-Arabî, Beyrut 1423/2002.
Ebû Zeyd, Nasr Hâmid, İlahî Hitâbın Tabiatı, (çev. Mehmet Emin Maşalı), Otto Yay., Ankara 2013.
Ebu’l-Azm, Abdulgani, Mu’cemu’l-Ganî, Dımaşk 1434/2013.
Ebu’l-Leys, Nasr b. Muhammed b. Ahmed b. İbrahîm es-Semerkāndî, Bahru’l-Ulûm, (thk. Âlim Muhammed Muavved ve Adil Ahmed Abdilmevcud), Daru’l-Kütübi’lİlmiyye, Beyrut 1413/1993.
Ebussuûd, Muhammed b. Muhammed b. Mustafa el-İmadî, İrşâdü'l-Akli's-Selîm ilâ Mezâya'l-Kitâbi'l-Kerîm, Daru İhyai’- Türasi’l-Arabî, Beyrut ts.
Enbarî, Ebu Bekr Muhammed b. el-Kāsım b. Beşşar, Şerhu’l-Kasaidi’s-Seb‘i’-Tival elCahiliyye, (thk. Abdüsselam Muhammed Harun), Daru’l-Maarif, Kahire ts.
Erdoğan, Mehmet, Vahiy-Akıl Dengesi Açısından Sünnet, İFAV Yay., İstanbul 1996.
Esed, Muhammed, Kur'ân Mesajı, Meal, Tefsir, (çev. C. Koytak - A. Ertürk), İşaret Yay., İstanbul 1999.
Ezdî, Ebu’l-Hasan Mukâtil b. Süleyman b. Beşîr, Tefsiru Mukâtil b. Süleyman, (thk. Ahmed Ferîd), Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut 1424/2002.
Ezherî, Ebû Mansur Muhammed b. Ahmed b. Ezher el-Herevî, Tehzîbu’l-Luga, (thk.
Abdüsselam Muhammed Harun), edDâru'l-Mısriyye li't-Te'lîf ve't-Terceme, Kahire, ts.
Fârâbî, Ebu Nasr Muallim-i Sani Muhammed b. Muhammed b. Tarhan, el-Medinetü’lFâzıla, (çev. Nafiz Danışman), MEB. Yay., Ankara 1989.
Fârâbî, Ebu Nasr Muallim-i Sani Muhammed b. Muhammed b. Tarhan, İdeal Devlet, (çev. Ahmet Arslan), Divan Yay., İstanbul 2011.
Fazlur Rahman, Ana Konularıyla Kur’ân, (çev. Alparslan Açıkgenç), Ankara Okulu Yay., Ankara 2011.
Ferahîdî, Halil b. Ahmed. Kitabu’l-Âyn, (thk. Abdulhamîd Hindavî), c. 1-4, Daru’lKütübi’l-İlmiyye, Beyrut 1424/2003.
Fîrûzâbâdî, Ebü’t-Tâhir Mecdüddîn Muhammed b. Ya‘kûb b. Muhammed, Kāmusu’l-Muhît, (thk. Muhammed Naîm el-Arkasusî), Müessesetü’r-Risale, Dımaşk, 1426/ 2005.
Gazzâlî, Muhammed Ebu Hamid, el-İktisad fi’lİtikad, (şerh, thk. ve talîk: İnsaf Ramadan), Daru Kuteybe, Beyrut 1423/2003.
Gazzâlî, Muhammed Ebu Hamid, er-Risaletü'l-Ledünniyye, Matbaatü Kürdistan el-İlmiyye, Mısır, 1328/1909.
Gelayînî, Mustafa, Câmiu’d-Durusi’l-Arabiye, Daru’s-Selam, Kahire, 1431/2010.
Günay Tümer - Küçük, Abdurrahman, Dinler Tarihi, Ocak Yay., Ankara 1993.
Hatîb Muhammed Şirbînî, Tefsiru’s-Siraci’lMunîr, Matbaâtü’l-Bulak, Kahire, 1299/ 1882.
Işık, Aydın, Bir Felsefe Problemi Olarak Vahiy ve Mucize, Elis Yay., Ankara 2006.
İbn Aşur, Muhammed b. Tahir, et-Tahrîr ve’tTenvîr, Daru’s-Sahnun, Tunus 1997.
İbn Atiyye, Ebu Muhammed Abdulhak elEndülüsî, el-Muharraru’l-Veciz fi Tefsiri’lKitabi’l-Aziz, (nşr. Abdusselam Abduşşafi Muhammed), Dâru’l-Kutubi’l-İlmiyye, Beyrut 1422/2001.
İbn Hacib, Ebu Ömer ve Osman b. Hacib, Kitabu Emalî İbn Hacib, (thk. Fahr Salih Süleyman Kadare), Dâru᾽l-Cîl, Beyrut 1409/1989.
İbn Manzur, Ebü'l-Fazl Muhammed b. Mükerrem b. Ali el-Ensârî, Lisânu’l-Arab, c.1-14, Dâr-u Sadır, Beyrut1968.
İbn Teymiye, Takiyyuddîn Ahmed, el-Harranî, Mecmûatü'r-Resâil, (thk. Amir el-Cezzar ve Enver el-Baz), Daru’l-Vefa, Beyrut 1426/2005.
İbnu’l-Cevzî, Zadu’l-Mesîr, Mektebetu’l-İslâmî, Dımaşk 1407/1987.
İ‘bad İbrahim Mustafa, Ahmed Ziyat vd. elMu‘cemu’l-Vasît, Daru’d-Da‘ve, Kahire, 1381/1962.
İsfahanî, Ragb, Müfredat li elfâzi’l-Kur’ân, (thk. Safvân Adnân Dâvûdî), Dımaşk-Beyrut Dâru’l-Kalem, 1414/1992.
İslâmoğlu, Mustafa, Nüzul Sırasına Göre Hayat Kitabı Kur’ân Gerekçeli Meal- Tefsir, Düşün Yay., İstanbul 2009.
İzutsu, Toshihiko, Kur’ân’da Tanrı ve İnsan, (çev. Kürşat Atalar), Pınar Yay., İstanbul 2014.
Kādaî Muhammed b. Selame b. Cafer, Müsnedü’ş-Şihab, (thk. Hamdî b. Abdilmecid es-Selefî), Müessesetür’rRisale, Beyrut 1407/1986.
Kesler, Muhammed Fatih, “Kur'an-ı Kerim'i Önceki Vahiylerden Ayırt Eden Bazı Özellikler”, Diyanet İlmi Dergi, 2007, c. 43, sayı: 2, ss. 23-54.
Kılıç, Recep, Modern Batı Düşüncesinde Vahiy, Ötüken Neşriyat, İstanbul 2002.
Komisyon, Hayrât Neşriyâtı, Kur’ân-ı Kerîm Meali, Hayrat Neşriyatı, İstanbul 1436/2015.
Kurtûbî, Muhammed b. Ahmed b. Ebî Bekr b. Ferah, el-Câmi‘ li Ahkāmi’l-Kur’ân, Daru’lKütübi’l-Arabî, Beyrut 1423/2003.
Kuzudişli, Ali, Fazlur Rahman ile Sünnet Tartışmaları, Gümüşhane Üniversitesi Yay., Ankara 2012.
Makdisî, Takiyyuddîn Ebu Muhammed Abdilganî b. Abdilvahid b. Suru, el-İktisad fi’l-İtikad, (thk. Ahmed b. Atiyye b. Ali elGamidî), Mektebetü’l-Ulûm ve’l-Hikem, Medine 1414/1993.
Maturidî, Muhammed b. Muhammed b. Mahmud Ebû Mansur, Te'vilatu Ehli'sSünne, (thk. Mecdî Baslum), Daru’lKütübi’l-İlmiyye, Beyrut 1426/2005.
Mennau’l-Kāttan, Mebahis fî Ulûmi’l-Kur’ân, Müessesetu’r-Risale, Beyrut 1410/ 1990.
Mersufî, Sa‘d, el-Câmi‘i’s-Sahih li Sîreti’nNebeviyyeh, Mektebetu İbn Kesir, Kuveyt 1430/2009.
Nasirî, Muhammed el-Mekkî, et-Teysir fî Ahadîsi’t-Tefsir, Daru’l-Garbi’l-İslâmî, Beyrut 1405/1985.
Okumuş, Mesut, Kur’ân’ın Felsefî Okunuşu: İbn Sina Örneği, Araştırama Yay., Ankara 2003.
Öge, Sinan, İlahî Kelamın Yapısı, İnsan Yay., İstanbul 2008.
Öztürk, Mustafa, Kur’ân-ı Kerîm Meali, Ankara Okulu Yay., Ankara 2014.
Razî, Fahruddîn, et-Tefsiru’l-Kebîr, Dârü İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî, Beyrut 1429/2008.
Reşîd Rıza, Muhammed, Tefsiru’l-Kur’âni’lHakîm, Daru’l-Fikr, Beyrut 1427/2007.
Reşîd Rıza, Muhammed, el-Vahyu’l-Muhammedî, İzzuddîn Matbaası, Beyrut 1406/1986.
Sahib b. İ‘bad, el-Muhît fi’l-Lüga, Beyrut 1414/1994.
Salih, Behcet Abdulvahid, el-İrabu'l-Mufassal li Kitabillahi'l-Murettel, Daru’l-Fikr, Amman 1414/1993.
Sevrî, Ebu Abdillah Süfyan b. Saîd b. Mesruk el-Kufî, Tefsîru Süfyâni's-Sevrî, Daru’lKütübi’l-İlmiyye, Beyrut 1403/1983.
Suyûtî, Celaluddîn Abdurrahman, Câmiu’lAhadîs, Cem ve Tertîb: Abbas Ahmed Sakār ve Ahmed Abdulcevde, BeyrutDaru’l-fikr, 1414/1994.
Suyûtî, Celaluddîn Abdurrahman, el-İtkān fî Ulûmi’l-Kur’ân, (thk. Ahmed Alî), Kahire, Daru’l-hadîs, Kahire 1427/2006.
Sülün, Murat, Kur’ân Kılavuzu Mutlak Gerçekliğin Sesi, Ensar Neşriyat, İstanbul 2013.
Sülün, Murat, “Vahy, Nübüvvet ve Kur’ân’ın Vahyediliş Aşamaları”, Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1993-1994, sayı: 11-12, ss. 99-149.
Şeyhzâde el-Kôcevî, Muhammed b. Muslıhiddîn Mustafa, Hâşiyetü Şeyhzâde Alâ Tefsîri’l-Kâdi Beydâvî, İstanbul 1998.
Taberî, Ebu Cafer Muhammed b. Cerîr, elCâmiu’l-Beyan an Te’vîli Âyi’l-Kur’ân, Daru’l-Kütubi’l-İlmiyye, Beyrut 1420/1999.
Tanrıverdi, Hasan, “İbn Haldun’un Vahiy Anlayışı”, İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 2015, c. 5, sayı: 1, ss. 66-85.
Tehânevî, Muhammed A‘la b. Alî b. Muhammed Hamid el-Fârukî, Keşşâfü Istılâhâti’l-Fünûn ve’l-Ulûm, (thk. Ali Dehruc), (trc. Abdullah el-Halidî), Mektebetu Lübnan, Beyrut 1996.
Yavuz, Yusuf Şevki, “İlham”, TDV İslâm Ansiklopedisi, İstanbul 2000, c. 22, ss. 98- 100.
Yazır, Elmalılı Hamdı, Hak Dini Kur’ân Dili, Azim Dağıtım, İstanbul 1992.
Zebîdî Ebü'l-Feyz Murtaza Muhammed b. Muhammed b. Muhammed, Tâcü'l-arûs min Cevâhiri'l-Kamûs, (thk. Dahî Abdülbakî), c. 1-40, Türasü’l-Arabî, Kuveyt, 1422/2001.
Zeccac, İbrahim b. es-Sirrî b. Sehl Ebu İshak, Meâni’l-Kur’ân ve İ‘rabuhu, (thk. Abdulcelil Abduh Şiblî), Beyrut1408/1988.
Zemahşerî, Ebu’l-Kāsım Mahmud b Ömer b. Ahmed, el-Keşşaf an Hakaiki Gavamizi'tTenzil ve Uyuni'l-Ekavil fî Vucühi't-Te'vil, Dâru’l-Kitâbi’l-Arabî, Beyrut 1415/ 1995.
Zerkeşî, Bedru’d-Dîn Muhammed Abdillah, elBurhan fî Ulûmi’l-Kur’ân, (thk. Ebu'l-Fadl ed-Dimyatî), Daru’l-Hadîs, Kahire 1427/2006.
Zevzenî, Hüseyin b. Ahmed b. Hüseyin, Şerhu'l-Muallakati's-Seb'a, Dârü İhyâi’tTürâsi’l-Arabî, Beyrut 1423/2002.
Zürkânî, Muhammed Abdülazîm Menâhilü’lİrfân, Daru’l-Fikr, Beyrut 1416/1996.

APA	NUR AHMET KURBAN N (2019). Vahiy Kavramının Belirlenmesinde Şûrâ Sûresi 51. Âyetin Önemi Üzerine İnceleme. , 205 - 225.
Chicago	NUR AHMET KURBAN NURAHMET KURBAN Vahiy Kavramının Belirlenmesinde Şûrâ Sûresi 51. Âyetin Önemi Üzerine İnceleme. (2019): 205 - 225.
MLA	NUR AHMET KURBAN NURAHMET KURBAN Vahiy Kavramının Belirlenmesinde Şûrâ Sûresi 51. Âyetin Önemi Üzerine İnceleme. , 2019, ss.205 - 225.
AMA	NUR AHMET KURBAN N Vahiy Kavramının Belirlenmesinde Şûrâ Sûresi 51. Âyetin Önemi Üzerine İnceleme. . 2019; 205 - 225.
Vancouver	NUR AHMET KURBAN N Vahiy Kavramının Belirlenmesinde Şûrâ Sûresi 51. Âyetin Önemi Üzerine İnceleme. . 2019; 205 - 225.
IEEE	NUR AHMET KURBAN N "Vahiy Kavramının Belirlenmesinde Şûrâ Sûresi 51. Âyetin Önemi Üzerine İnceleme." , ss.205 - 225, 2019.
ISNAD	NUR AHMET KURBAN, NURAHMET KURBAN. "Vahiy Kavramının Belirlenmesinde Şûrâ Sûresi 51. Âyetin Önemi Üzerine İnceleme". (2019), 205-225.

APA	NUR AHMET KURBAN N (2019). Vahiy Kavramının Belirlenmesinde Şûrâ Sûresi 51. Âyetin Önemi Üzerine İnceleme. İslami Araştırmalar, 30(2), 205 - 225.
Chicago	NUR AHMET KURBAN NURAHMET KURBAN Vahiy Kavramının Belirlenmesinde Şûrâ Sûresi 51. Âyetin Önemi Üzerine İnceleme. İslami Araştırmalar 30, no.2 (2019): 205 - 225.
MLA	NUR AHMET KURBAN NURAHMET KURBAN Vahiy Kavramının Belirlenmesinde Şûrâ Sûresi 51. Âyetin Önemi Üzerine İnceleme. İslami Araştırmalar, vol.30, no.2, 2019, ss.205 - 225.
AMA	NUR AHMET KURBAN N Vahiy Kavramının Belirlenmesinde Şûrâ Sûresi 51. Âyetin Önemi Üzerine İnceleme. İslami Araştırmalar. 2019; 30(2): 205 - 225.
Vancouver	NUR AHMET KURBAN N Vahiy Kavramının Belirlenmesinde Şûrâ Sûresi 51. Âyetin Önemi Üzerine İnceleme. İslami Araştırmalar. 2019; 30(2): 205 - 225.
IEEE	NUR AHMET KURBAN N "Vahiy Kavramının Belirlenmesinde Şûrâ Sûresi 51. Âyetin Önemi Üzerine İnceleme." İslami Araştırmalar, 30, ss.205 - 225, 2019.
ISNAD	NUR AHMET KURBAN, NURAHMET KURBAN. "Vahiy Kavramının Belirlenmesinde Şûrâ Sûresi 51. Âyetin Önemi Üzerine İnceleme". İslami Araştırmalar 30/2 (2019), 205-225.