Yapısalcılığın bilinen ortak bir tutumuna koşut olarak söylersek, giysi de bir metin; bir başkaanlatımla, özel bir dildir. Bir metafor olarak, Rus Biçimcilerinden başlayan, Ferdinand deSaussure’ün Genel Dilbilim Dersleri’ndeki kavram çiftlerinden (dil/söz, eşsürem/artsürem,dizisellik/dizimsellik vd.) esinlenen, göstergebilimcilerce sürdürülen ortak bir tutuma göremoda da bir dildir. Roland Barthes, Moda Dizgesi adlı yapıtında özel bir dilsel biçim olarak modadilini yapısalcılığın verilerine yaslanan yazınsalın kavramsal alanında kullanılan kavramlarlabetimleyip tanımlamaya uğraşır. Bu çalışmada, R. Barthes’ın söz konusu yapıtındakiyönelimlerini bir yana bırakarak, göstergebilimsel bir tutumla, bir iletişim nesnesi, özel bir dilbiçimi olarak modanın, dolayısıyla giysinin türsellik ve metinlerarasılık görüngüsündeözgüllüğünü betimlemeye çalışacağız. Metinlerarası bir yaklaşımın verilerini tüketirkengöstergelerarası bir yöne kayarak değişik söylem biçimlerinde (burada moda ve giysi)kullanıma sokulan yazınsal gerecin disiplinlerarası bir çözümlemeye katkısını kısacagöstermeye uğraşacağız. Modanın, yazın olduğu kadar sinema, resim, mimari vb. alanlarlaalışveriş içerisinde olduğunu göz önünde bulundurduğumuzda böyle bir yaklaşımın fazlasıylageçerlilik kazandığı kolaylıkla görülebilecektir.