Devletlerin mültecilere kalıcı çözüm sağlamak konusunda uluslararası hukukta bir yükümlülükleri yoktur.Ancak literatürde sığınmacılar ve mültecilerin normal bir yaşama dönmeleri için birtakım kalıcı çözümleröngörülmüştür. Literatür üç temel kalıcı çözüm (durable solution) üzerinde durur. Bunlardan birincisi gönüllüdönüş (voluntary repatriation), mültecinin kendi menşei ülkesine kendi isteğiyle güvenli bir şekilde dönmesidir,ikincisi yeniden yerleştirme (resettlement),mültecinin sığınma ülkesinden kendisini daimi olarak kabul etmeyehazır üçüncü bir ülkeye gönderilmesi, üçüncüsü ise, yerel entegrasyon (local integration),mültecinin sığındığıülkesinde kalıcı ve ikamet hakkı elde ederek yaşayabilmesidir.Türkiye, Suriyelilerin mevcut ve ne zaman sonlanacağı belirsiz olan çatışma ortamından gelen kitlesel bir sığınmahareketi ile daha önce deneyimlemediği bir durumla karşı karşıya kalmıştır. Eğer sığınmacılar kaçtığı ülkedetemelli kalmak isterlerse, o ülkenin vatandaşları gibi eşit şekilde topluma katılma hakkı onlar için mümkün halegetirilmelidir. Sosyal açıdan entegrasyon gereklidir, çünkü belli gruplara karşı ayrımcılık onlarınötekileştirilmesine yol açabilir. Bu da sonuç olarak yasadışı aktivite ya da toplumsal huzursuzluk gibi sosyal açıdanistenmeyen davranışları ortaya çıkarabilir. Türkiye'de sayıları 4 milyonu bulan Suriyeli sığınmacıların buradakalış statülerinde hukuki durumları ve gönüllü dönüşleri şu an için mümkün görünmeyen belirsiz geleceklerineticesinde entegrasyon, üzerinde konuşulması gereken bir konudur.