Miyokard performans indeksi (MPİ) hem sistolik, hem de diyastolik kalp fonksiyonlarını yansıtan, invazif ölçümlerle iyi korelasyon gösteren, uygulanması kolay bir parametre olarak kullanım alanına girmiştir. Çalışmamızın amacı, MPİ'nin ciddi koroner hastalarında sol ventrikül fonksiyonlarını değerlendirmedeki önemini incelemektir. Çalışmamıza koroner anjiyografi ve ekokardiyografi uygulanan 82 vaka alındı; koroner darlık olmayan Grup A (n=37, 17 K ve 20 E, yaş ort 54$pm$11) ve >%70 koroner darlık olan fakat miyokard infarktüsü geçirmemiş olan Grup B(n=45, 18 K ve 27 E, yaş ort 57$pm$10). Ekokardiyografi ile izovolumetrik relaksasyon zamanı(IVRT), izovolumetrik kontraksiyon zamanı(IVCT), ejeksiyon zamanı(ET), mitral erken ve geç akım velosite integralleri oranı(E/Avti), E deselerasyon zamanı(EDT), MPİ [(IVRT+IVCT)/ET], sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (EF) ve fraksiyonel kısalma(FS) ölçüldü. Kardiyak kateterizasyonda +Dp/Dt [(diyastolik arteryel kan basıncı-sol ventrikül diyastol sonu basıncı)/IVCT] ölçüldü. Bulgular: Grup A ve B arasında IVRT, EDT,E/Avti ve MPİ anlamlı olarak farklı bulundu (sırasıyla 95,9$pm$14,7 ve 113,4$pm$14,3 ms, p<0,001; 164,5$pm$44,8 ve 186,2$pm$33,6 ms, p<0,05; 1,51$pm$0,45 ve 1,24$pm$0,80, p<0,05; 0,45$pm$0,08 ve 0,53$pm$0,07, p<0,001), fakat IVCT, ET, EF, FS ve +Dp/Dt arasında anlamlı fark bulunmadı. Her iki grupta kalp hızı, sistolik ve diyastolik arteryel tansiyon arasında anlamlı fark yoktu. Sonuç: Bu bulgular, normal sistolik fonksiyonlu koroner arter hastalarında MPİ nin, sol ventrikül disfonksiyonunun tespitinde yararlı ve erken bir belirleyici olarak önermektedir.