AMAÇ: Bu çalışmada ayak bileği eklemine (mortis) yakın distal tibia diafiz kırıklarının tedavisinde intramedüller çivi veya plak tedavisinin fonksiyonel ve radyolojik sonuçlarını karşılaştırmayı amaçladık. GEREÇ VE YÖNTEM: 2005-2011 yılları arasında intramedüller çivi (21 hasta) veya plak (34 hasta) ile tedavi edilen 55 hasta (32 erkek, 23 kadın; orta-lama yaş 42; dağılım 15-72 yıl) çalışmaya alındı. Ortalama takip süresi 27.6 ay (dağılım 12-82 ay) idi. Hastalar kaynamama (nonunion), yanlış kaynama (malunion), enfeksiyon, implant irrtasyonu ve klinik açıdan AOFAS (American Orthopaedic Foot and Ankle Society) skoru ile değerlendirildi.BULGULAR: Kırığın ekleme uzaklığı, kaynama zamanı, AOFAS skoru, ilave fibula kırığı, malunion, materyal irritasyonu açısından istatistiksel fark göz-lenmedi. Hastaların dokuz tanesinde açık kırık mevcuttu ve bu hastalar plak ile tedavi edilmişti (p=0.100). Plak ile tedavi edilen üç hastada kaynamama gelişti. Bir hastada enfeksiyon gelişti. Diz önü ağrısı çivi yapılan hastalarda istatistiksel olarak fazla idi. <10° malunion gelişen hastamız yoktu. Çivi veya plak uygulanan hastalar arasında minimal malunion (13 hasta) açısından karşılaştırıldığında fark yoktu.TARTIŞMA: Distal tibia diafiz kırıklarının tedavisinde distal parça kısa olduğu için genellikle plak tercih edilmektedir. Çalışmamızda cerrahi kurallara dikkat edildiğinde çivi tedavisinin malunionu artırmadığı bununla birlikte kapalı cerrahi ve daha az yara yeri problemi nedeniyle avantajları olduğunu gördük.