Bu çalışmada mısır unu ve peyniraltı suyunun tarhana üretiminde kullanılmasıyla yeni tarhana çeşitlerinin geliştirilmesi amaçlanmıştır. Üretilen 12 farklı formülasyondaki tarhana örneklerinde kimyasal ve duyusal özellikler belirlenmiştir. İstatistiksel önemde bulunan, araştırma sonuçlarına göre (p<0.05 ve P<0.01) mısır unu tarhanalarında protein, nişasta, azotsuz ekstrakt ve kalsiyum miktarları buğday unu tarhanalarından daha düşük, yağ, kül, sellüloz, asitlik derecesi, fosfor, çinko, magnezyum ve demir miktarları ise daha yüksek bulunmuştur. Formülasyonda yoğurt yerine artan oranlarda peyniraltı suyuna yer verilmesi, protein, yağ, nişasta, sellüloz miktarlarını azaltırken, kül, azotsuz ekstrakt ve asitlik derecesinde artışa yol açmıştır. Duyusal analiz sonuçlarına göre mısır, buğday+mısır ve peyniraltı suyu kullanımı ile buğday ve yoğurt ile üretilenler kadar kabul edilebilir tarhanaların üretilebileceği belirlenmiştir.