Ruminant beslemede yaygın olarak kullanılan kimi kaba yemlerin sindirilebilirlik ve metobolik enerji düzeylerinin in vitro metotlarla belirlenmesi

Yıl: 2004 Cilt: 28 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 115 - 122 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Ruminant beslemede yaygın olarak kullanılan kimi kaba yemlerin sindirilebilirlik ve metobolik enerji düzeylerinin in vitro metotlarla belirlenmesi

Öz:
Ruminant beslemede yaygın olarak kullanılan kimi kaba yemlerin kuru madde ve organik madde sindirilebilirliği ile metabolik enerji düzeylerinin iki farklı in vitro metotla (in vitro enzim tekniği ve iki aşamalı sindirim yöntemi) belirlenerek pratikte kullanım olanaklarının araştırıldığı bu araştırmada, 7'şer adet yonca kuru otu, korunga kuru otu ve çayır kuru otu ile 4'er adet buğday samanı, mercimek samanı, mısır silajı ve sorgum silajı kullanılmıştır, In vıtro enzim tekniği ile yonca kuru otu, korunga kuru otu, çayır kuru otu, buğday samanı, mercimek samanı, mısır silajı ve sorgum silajının kuru madde sindirilme dereceleri sırasıyla % 51,53, % 47,79, % 41,02, % 30,15, % 47,81, % 63,74 ve % 53,25; organik madde sindirilme dereceleri sırasıyla % 57,93, % 52,68, % 46,37, % 33,73, % 53,49, % 67,92 ve % 56,75; metabolik enerji değerleri ise, aynı sıraya göre 9,11, 8,28, 7,31, 5,25, 8,19, 10,74 ve 8,88 MJ/kg KM olarak (P < 0,05) bulunmuştur. Aynı yem maddelerinin iki aşamalı sindirim yöntemi ile kuru madde sindirilme dereceleri sırasıyla % 56,32, % 50,21, % 45,31, % 41,34, % 49,67, % 63,19 ve % 53,75; organik madde sindirilme dereceleri sırasıyla %61,36, % 56,21, %51,41, % 47,08, % 56,56, % 70,02 ve % 57,16; metabolik enerji değerleri ise, aynı sıraya göre 9,28, 9,07, 7,75, 7,55, 9,16, 10,57 ve 9,01 MJ/kg KM olarak (P<0,05) belirlenmiştir. Araştırmada kullanılan yem maddelerinin metotlar arası karşılaştırılmasında; buğday samanı hariç, diğer yem maddelerinden elde edilen kuru madde ve organik madde sindirilebilirliği ile metabolik enerji değerleri, her iki metotta benzer (P> 0,05) bulunurken; buğday samanında in vitrö enzim tekniği ile elde edilen kuru madde ve organik madde sindirilebilirliği ile metabolik enerji değerleri, iki aşamalı sindirim yönteminde belirlenen değerlerden daha düşük (P < 0,05) bulunmuştur. Bu çalışmada, kaba yemlerin sindirilebilirliği ve ME düzeylerinin belirlenmesinde iki aşamalı sindirim yönteminin klasik sindirim denemelerine alternatif olarak kullanılabileceği sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelime: yemden yararlanma teknikler geviş getiren hayvanlar enzimler in vitro sindirilebilirlik bitkisel yem metabolize olabilir enerji hayvan yemleme

Konular: Ziraat Mühendisliği

The determination of digestibility and metabolizable energy levels of some forages commonly used in ruminant nutrition by in vitro methods

Öz:
This study was carried out to determine the dry matter (DM) and organic matter (OM) digestibilities, and metabolizable energy levels of some forages commonly used in ruminant nutrition by 2 different in vitro methods; the enzyme technique and the 2- stage method (rumen fluid + HCl-pepcine). Seven different samples of alfalfa hays, sainfoin hay and grass hay, and 4 different samples of wheat straws, lentil straw, corn silage and sorghum silage were used in the experiment. DM digestibilities were 51.53% for alfalfa hay, 47.79% for sainfoin hay, 41.02% for grass hay, 30.15% for wheat straw, 47.81% for lentil straw, 63.74% for corn silage and 53.25% for sorghum silage by the enzyme technique (P < 0.05). OM digestibilities and metabolizable energy levels were 57.93% and 9.11 MJ/kg DM for alfalfa hays, 52.68% and 8.28 MJ/kg DM for sainfoin hay, 46.37% and 7.31 MJ/kg DM for grass hay, 33.73% and 5.25 MJ/kg DM for wheat straw, 53.49% and 8.19 MJ/kg DM for lentil straw, 67.92% and 10.74 MJ/kg DM for corn silage, and 56.75% and 8.88 MJ/kg DM for sorghum silage by enzyme technique (P<0.05). DM and OM digestibilities and metabolizable energy levels were 56.32%, 61.36% and 9.28 MJ/kg DM, respectively, for alfalfa hays, 50.21%, 56.21% and 9.07 MJ/kg DM, respectively, for sainfoin hay, 45.31%, 51.41% and 7.75 MJ/kg DM, respectively, for grass hay, 41.34%, 47.08% and 7.55 MJ/kg DM, respectively, for wheat straw, 49.67%, 56.56% and 9.16 MJ/kg DM, respectively, for lentil straw, 63.19%, 70.02% and 10.57 MJ/kg DM, respectively, for corn silage and 53.75%, 57.16% and 9.01 MJ/kg DM, respectively, for sorghum silage by the 2- stage method (P < 0.05). When the 2 techniques were compared, the estimations of DM and OM digestibilities and metabolizable energy levels by both techniques were similar (P > 0.05) in all forages, except for wheat straw. DM and OM digestibilities and metabolizable energy levels of wheat straw were lower with the enzyme technique compared to the 2- stage method (P < 0.05). In conclusion, the 2- stage method can be an alternative technique for determining forage digestibility and metabolic energy content to classical digestion trials.
Anahtar Kelime: forage metabolizable energy animal feeding feed conversion efficiency techniques ruminants enzymes in vitro digestibility

Konular: Ziraat Mühendisliği
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • 1. Marten, G. C, Barnes, R. F.: Prediction of energy digestibility of forages with in vitro rumen fermentation and fungal enzyme systems. In "Proc. Int. Workshop on Standardization of Analytical Methodology for Feed". Ed. W. J. Pigden, C.C. Balch, M. Graham, Int. Dev. Res. Center, 1980, Ottawa, Canada.
  • 2. Pace, V., Barge, M.T., Settineri, D., Malossini, F.: Comparison of forage digestibility in vitro with enzymic solubility. Anim. Feed Sci. Technol. 1994; 11: 125-136.
  • 3. Dowman, M.G., Collins, F.C.: The use of enzyme to predict the digestibility of animal feeds. J. Sci. Food Agric. 1982; 33: 689-696.
  • 4. Tilley, J.M.A., Terry, R.A.: A two-stage technique for in vitro digestion of forage. J. Br. Grassl. Soc. 1963; 18: 104-111.
  • 5. Givens, D.I., Adamson, A.H., Coby, J.M.: The effect of ammoniation on the nutritive value of wheat, barley and oat straws. II. Digestibility and energy value mesaurements in vivo and their prediction from laboratory measurements. Anim. Feed Sci. Technol. 1988; 19: 173-184.
  • 6. Weiss, W.P.: Symposium: Prevailing concepts in energy utilization by ruminants. Predicting Energy Values of Feeds. J. Dairy Sci. 1993; 76: 1802-1811.
  • 7. Aiple, K.P.. Steingass, H., Drochner, W.: Prediction of the net energy content of raw materials and compound feeds for ruminants by different laboratory methods. Ar,ch. Anim. Nutr. 1996;49:213-220.
  • 8. Aufrere, J.: Use of enzymatic methods to predict feed energy and nrotein values. VI. International Grassland Congress Nice, France,1989.
  • 9. Öğretmen, T., Kılıç,A.: Geyişgetirenlerin beslenmesinde kullanılan önemli bazı yemlerin NEL içeriklerinin iri vivo ve in vitro yöntemleri ile saptanması. E.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü. Doktora tezi, 1991, İzmir.
  • 10. De Boever, J.L., Cottyn B.G., De Brabender, D.L., Vanacker, J.M., Boucque, Ch.V.: Equations to predict digestibility and energy value of grass silages, maize silages, grass hays, compound feeds and raw materials for cattle. Nutr. Abst. Rev. Series B: Livestock Feeds and Feeding. 1999; 69: 835-850.
  • 11. De Boever, J.L., Cottyn, B.G., Vanacker, J.M., Boucque, Ch.V.: An improved enzymatic method by adding gammanase to determine digestibility and predict energy value of compound feeds and raw materials for cattle. Anim. Feed Sci. Technol. 1994; 47: 1-18.
  • 12. Dickerson, R.L., Bill, J.R., Scott, G.: Cellulase vs. rumen fluid for in vitro digestibility of mixed diets. J. Range Manag. 1988; 41: 337-339.
  • 13. Aufrere, J.: Etude de la prevision de la digestibilite des fourrages par une methode enzymatique. Ann. Zootech. 1982; 31 (2): 111-130.
  • 14. De Boever, J.L., Cottyn B.G., Venes J.I., Buysse, F.X., Vanacker, J.M.: The use of a cellulase technique to predict digestibility, metabolizable and net energy of forages. Anim. Feed Sci. Technol. 1988; 19: 247-260. 15. Akkılıç M., Sürmen, S.: Yem Maddeleri ve Hayvan Besleme Laboratuvar Kitabı. A.Ü. Veteriner Fak. Yayınları No: 357 A.Ü. Basımevi, 1979, Ankara. 16. Crampton, E.W., Maynard, LA.: The relation of Cellulose and Lignin Content to Nutritive Value of Animal Feeds. J. Nutr. 1938; 15: 383-395. 17. Kellner, R.J., Kirchgessner, M.: A method of estimating digestibility of green fodder and roughages with cellulase in vitro. Landw. Forschung, 1976; 20: 204-210. 18. Steel, R.C.D., Torrie, J.H.: Principles and procedures of statistics. Abiometrical approach. McGraw-Hill Book Company, 1980, New York. 19. Bland, J.M., Altman, D.G.: Statistical methods for assessing agreement between two methods of clinical measurement. Lancet, 1986:43:307-310. 20. SAS.: SAS user's guide: Statistics. Statistical Analysis Systems Institute Inc, 1985, Cary, NC. 21. Yılmaz, A., Zincirlioğlu, M.: Ruminant beslemede kullanılan bazı yemlerin in vivo ve in vitro sindirilebilirlikleri arasındaki ilişkiler. A.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü. Doktora tezi, 1994, Ankara. 22. Allen, D.R.: Feedstuffs ingredient analysis table. Feedstuffs, 61: 31-191. 23. Moss, A.R., Givens, D.I.: Chemical composition and in vitro digestion to predict digestibility of field-cured and barn-cured grass hays. Anim. Feed Sci. Technol. 1990; 31: 125-138. 24. Jarrige, R.: Ruminant Nutrition. Recommended allowances and feed tables. Chapters 13-14, 1989; 213-305. 25. Moss, A.R., Givens, D.I., Phipps, R.H.: Digestibility and energy value of combinations of forage mixtures. Anim. Feed Sci. Technol. 1992; 39: 151-172. 26. Mekasha, Y., Tegegne, A., Yami, A., Umunna, N.N: Evaluation of non-cönventional agro-industrial by-products as supplementary feeds for ruminant: in vitro and metabolism study with sheep. Small Rum. Res. 2002; 44: 25-35. 27. Kirchgessner, M.: Hayvan. Besleme. Çeviri: Doç. Dr. Asım Kılıç. TÜBİTAK Yayınları No: 611, 1985, Ankara. 28. Iantcheva, N., Steingass, H., Todorov, N., Pavlov, D.: A comparison of in vitro rumen fluid and enzymatic methods to predict digestibility and energy value of grass and alfalfa hay. Anim. Feed Sci. Technol. 1999; 81: 333- 344. 29. Cone, J.W., Van Gelder, A.H., Van Vuuren, A.M.: In vitro estimation of rumen fermentable organic matter using enzymes. Netherlands J. Agric. Sci. 1996; 44: 103-110. 30. De Boever, J.L., Cottyn, B.G., Buysse, F.X., Wainman, F.V., Vanacker, J.M.: The use of an enzymatic technique to predict digestibility, metabolizable and net energy of compound feedstuffs for ruminants. Anim. Feed Sci. Technol. 1986; 14: 203-214. 31. Çerçi, İ.H., Şahin; K., Güler, T., Tatlı, P.: Farklı oranlarda silajlık mısır ve yonca kullanılarak yapılan silajların kalitesinin belirlenmesi. Türkiye 1. Silaj Kongresi, 16-19 Eylül, 1997, Bursa. 32. Çerçi, İ.H., Şahin; K., Güler, T., Gürdoğan, F.: Ara ürün olarak silajlık mısır yetiştirilmesi ve bu mısırın iki farklı ortamda silolanmasının silaj kalitesine etkisi. Türkiye 1. Silaj Kongresi, 16- 19 Eylül 1997, Bursa 33. Çerçi, İ.H., Tatlı, P., Gürdoğan, F., Birben, B. : Farklı vejetasyon dönemlerinde hasat edilen mısıra üre katkısının silaj kalitesi ve toklularda besin maddelerinin sindirilebilirliği üzerine etkisi. I. Ulusal Hayvan Besleme Kongresi, 29 Ağustos-02 Eylül, 2001, Elazığ.
  • 34. Deniz, S., Denek, N., Nursoy, H., Oğuz, N.: Değişik şekillerede üretilen Şeker Pancarı posası silajının kuzu ve süt ineği rasyonlarında kullanılma olanakları. III. Sindirilebilirlik ve Kuzu Besisi Denemesi. Tr. J. Vet. Anim. Sci., 2002, 26: 771-777. 35. Deniz, S., Denek, N., Karslı, M.A., Yumak, H., Nursoy, H.: Farklı batözlerle öğütmenin kaba yemlerin besin madde içeriği ile yem tüketimi ve sindirilme derecesine etkisi. Yüzüncü Yıl Üniv. Vet. Fak. Derg.,2000, 11:82-86. 36. Nantoume, H., Forbes, T.D.A., Hensarling, CM., Sieckenius, S.S.: Nutritive value and palability of guajillo {Acacia berlandieri) as a component of goat diets. Small Rum. Res. 2001; 40: 139-148. 37. Rao, M.R., Harbers, L.H., Smith, E.F.: Estimating intake and digestibility of native flint hills hay. J. Range Manag. 1974: 27: 20-23. 38. Villalobos, G., Adams, D.C., Klopfenstein, T.J., Nichols, T.J., Lamb, J.B.: Grass hay as a supplement for grazing cattle. 1. Animal performance. J. Range Manag. 1997: 50:351-356. 39. Coşkun, B., Kadak, R.. Tuncer, Ş.D., Şeker, E., Baytok, E, Deligözoğlu, F.: Üre ve mefasla muamele edilen buğday ve mercimek samanlarının hayvan beslemede kullanımı üzerine araştırmalar. Hay. Araş. Derg., 1991; 1: 27-33.
  • 40. Tuncer, Ş. D., Coşkun, B., Deniz, S., İnal, F., polat E.S., Deligözoğlu, F.: Pamuk tohumu kapçığının sindirilme derecesi üzerine çeşitli kimyasal maddelerle muamelenin etkileri. Hay. Araş. Derg., 1992; 2: 14-17. 41. Coşkun, B, Deniz, S., Ayar, A., Kadak, R., Deligözoğlu F.; Amonyak ile muamele edilen buğday samanının sindirilme derecesinin tespiti ve sığır besisinde kullanılma imkanları. Selçuk Üniv. Vet. Fak. Derg., 1992: 8: 69-73. 42. Şehu, A., Yalçın, S., Önol, A.G., Koçak, D.: Kaba yemlerin bazı özelliklerinden yararlanarak kuzularda kuru madde tüketimi ve canlı ağırlık artışının belirlenmesi. Tr. J. Vet. Anim. Sci., 1998; 22: 475-483.
APA DENEK N, DENİZ S (2004). Ruminant beslemede yaygın olarak kullanılan kimi kaba yemlerin sindirilebilirlik ve metobolik enerji düzeylerinin in vitro metotlarla belirlenmesi. , 115 - 122.
Chicago DENEK Nihat,DENİZ Suphi Ruminant beslemede yaygın olarak kullanılan kimi kaba yemlerin sindirilebilirlik ve metobolik enerji düzeylerinin in vitro metotlarla belirlenmesi. (2004): 115 - 122.
MLA DENEK Nihat,DENİZ Suphi Ruminant beslemede yaygın olarak kullanılan kimi kaba yemlerin sindirilebilirlik ve metobolik enerji düzeylerinin in vitro metotlarla belirlenmesi. , 2004, ss.115 - 122.
AMA DENEK N,DENİZ S Ruminant beslemede yaygın olarak kullanılan kimi kaba yemlerin sindirilebilirlik ve metobolik enerji düzeylerinin in vitro metotlarla belirlenmesi. . 2004; 115 - 122.
Vancouver DENEK N,DENİZ S Ruminant beslemede yaygın olarak kullanılan kimi kaba yemlerin sindirilebilirlik ve metobolik enerji düzeylerinin in vitro metotlarla belirlenmesi. . 2004; 115 - 122.
IEEE DENEK N,DENİZ S "Ruminant beslemede yaygın olarak kullanılan kimi kaba yemlerin sindirilebilirlik ve metobolik enerji düzeylerinin in vitro metotlarla belirlenmesi." , ss.115 - 122, 2004.
ISNAD DENEK, Nihat - DENİZ, Suphi. "Ruminant beslemede yaygın olarak kullanılan kimi kaba yemlerin sindirilebilirlik ve metobolik enerji düzeylerinin in vitro metotlarla belirlenmesi". (2004), 115-122.
APA DENEK N, DENİZ S (2004). Ruminant beslemede yaygın olarak kullanılan kimi kaba yemlerin sindirilebilirlik ve metobolik enerji düzeylerinin in vitro metotlarla belirlenmesi. Turkish Journal of Veterinary and Animal Sciences, 28(1), 115 - 122.
Chicago DENEK Nihat,DENİZ Suphi Ruminant beslemede yaygın olarak kullanılan kimi kaba yemlerin sindirilebilirlik ve metobolik enerji düzeylerinin in vitro metotlarla belirlenmesi. Turkish Journal of Veterinary and Animal Sciences 28, no.1 (2004): 115 - 122.
MLA DENEK Nihat,DENİZ Suphi Ruminant beslemede yaygın olarak kullanılan kimi kaba yemlerin sindirilebilirlik ve metobolik enerji düzeylerinin in vitro metotlarla belirlenmesi. Turkish Journal of Veterinary and Animal Sciences, vol.28, no.1, 2004, ss.115 - 122.
AMA DENEK N,DENİZ S Ruminant beslemede yaygın olarak kullanılan kimi kaba yemlerin sindirilebilirlik ve metobolik enerji düzeylerinin in vitro metotlarla belirlenmesi. Turkish Journal of Veterinary and Animal Sciences. 2004; 28(1): 115 - 122.
Vancouver DENEK N,DENİZ S Ruminant beslemede yaygın olarak kullanılan kimi kaba yemlerin sindirilebilirlik ve metobolik enerji düzeylerinin in vitro metotlarla belirlenmesi. Turkish Journal of Veterinary and Animal Sciences. 2004; 28(1): 115 - 122.
IEEE DENEK N,DENİZ S "Ruminant beslemede yaygın olarak kullanılan kimi kaba yemlerin sindirilebilirlik ve metobolik enerji düzeylerinin in vitro metotlarla belirlenmesi." Turkish Journal of Veterinary and Animal Sciences, 28, ss.115 - 122, 2004.
ISNAD DENEK, Nihat - DENİZ, Suphi. "Ruminant beslemede yaygın olarak kullanılan kimi kaba yemlerin sindirilebilirlik ve metobolik enerji düzeylerinin in vitro metotlarla belirlenmesi". Turkish Journal of Veterinary and Animal Sciences 28/1 (2004), 115-122.