Bu araştırmanın amacı, Alkol ve Madde Bağımlılığı Tedavi ve Eğitim Merkezinde (AMATEM) maddebağımlılığı tedavisi görmüş, tekrar madde kullanmaya başlayan ve yatarak tedavi için ikinci kez AMATEM’ebaşvuran bireylerin, madde kullanımına ilişkin yaşam deneyimlerini görünür kılmaktır. Nitel araştırmayöntemiyle tasarlanan bu araştırmada, betimsel analiz kullanılmıştır. Çalışma kapsamında AMATEM’de ikincikez yatarak tedavi görmekte olan on iki madde bağımlısı bireyle (bir kadın ve on bir erkek) derinlemesinegörüşmeler gerçekleştirilmiştir. İkinci kez yatarak tedavi sürecine giren bu bireyler, ilk tedavinin ardındantekrar madde kullanmaya başlamalarını, yoksunluk çekme, beyin tuzaklarına düşme, madde kullanan eskiarkadaş ortamında bulunma, aşerme yaşama ve aile üyeleriyle ilişkilerinin zayıflamış olması gibi etkenlerleaçıklamışlardır. Yapılan görüşmeler sonucunda madde bağımlısı bireyleri ilk kez yatarak tedaviye yönelteniçsel motivasyon aracının maddeye bağlı yaşadıkları acı, dışsal motivasyon aracının ise aile üyelerinin talebiolduğu ortaya çıkmıştır. Hâlihazırda yatarak tedavi sürecinde olan bu bireyler, sürekli madde üzerine özendiricisöylemlerde ve davranışlarda bulunan diğer madde bağımlısı bireylerden olumsuz etkilendiklerini ve budurumun tedavileri için ciddi bir sorun yarattığını ifade etmişlerdir. Araştırma sonucunda, “çevresi içerisindebirey” perspektifinden bireylerin sosyal çevresinin tedavi sürecine katılımının sağlanması ve bireylerle birlikteailelerinin de maddeye ilişkin farkındalıklarının arttırılması önerilmiştir. Buna ek olarak ekip çalışması ilemaddeye yönelik koruyucu ve önleyici hizmetlere önem verilmesi ve özellikle madde kullanan bireylerinyaşadıkları sosyal dışlanmayı önlemek üzere kendilerine karşı pozitif ayrımcılık gözetilerek sosyalleşmesürecine katılımlarının yeniden sağlanmasının bağımlılıkla mücadelede işlevsel olacağı öngörülmüştür.