Eğitimde Yapay Zeka ve Uygulamaları
Yıl: 2020 Cilt: 11 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 71 - 88 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 14-10-2020
Eğitimde Yapay Zeka ve Uygulamaları
Öz: İlk olarak 1956 yılında Dortmund konferansında John McCarthy tarafından dile getirilen yapay zeka kavramı,günümüze değin elde ettiği değişimle, bilgisayar mühendisliği alanında önemli araştırma alanlarından biri vetartışmasız bu yüzyılın ilk yarısından itibaren teknolojinin itici gücü olarak kabul edilmektedir. Yapay zekanıntanımı arasında sayılabilecek, öğrenme, akıllı tahminlerde bulunma, karmaşık problemleri çözme, değişkenkoşullara uyum sağlama, farklı insan dili ve deneyimlerine adapte olma gibi özellikleriyle yapay zeka, baştaeğitimde bilginin yönetimi olmak üzere doğrudan eğitim ve öğretim sürecine katkı basamağında da yeralmaktadır. Aslında bugün yapay zeka çoktan sınıf içine girmiş, öğrencilerin, öğretmenlerin ya da ailelerin “hoşgeldin” demesine fırsat vermeden, “akıllı, uyarlanabilir veya kişiselleştirilmiş öğrenme sistemleri” adı altındadünya çapında liselerde ve üniversitelerde eğitimi farklı bir boyuta taşımıştır. Bu boyut, artık yönetilmesi veulaşılabilmesi imkansız olan her bir öğrenci ile oluşan ‘büyük veri’ yi toplama ve analiz etme işlemi ile devametmektedir. Özetle yapay zekanın eğitime iki şekilde katkı sunduğu söylenebilir; birincisi, eğitimin yönetimiaşamasında öğrencilere ve eğiticilere bilginin yönetimi ve sunumunda; ikincisi ise öğrenme ve öğretmesüreçlerine doğrudan dahil olarak öğretici rol aşamasında. Bu çalışmada, eğitimde yapay zeka konusu üç başlıkaltında ve üç soru ile incelenerek, zeka ve ilgili kavramlar “yapay zeka aslında nedir?” sorusuyla; yapay zekanıneğitime ne şekilde katkı sağlayacağı “yapay zeka eğitimi nasıl geliştirir?” sorusuyla; son bölümde ise “eğitimdeyapay zeka uygulamaları nelerdir?” sorusu altında eğitim ve öğretimde kullanılan/kullanılabilecek yapay zekauygulamaları tanıtılacaktır. Bu çalışmanın yapay zeka konusunu eğitim başlığı altında genel bir çerçevedesunması ve ayrıca öğretmene ve öğrenciye ne şekilde kullanabileceğini ortaya koymasıyla alana katkısağlayacağı düşünülmektedir.
Anahtar Kelime: Artificial Intelligence and Applicatıons in Education
Öz: Firstly introduced by John McCarthy in 1956 Dortmund conference, artificial intelligence concept is accepted as one of the driving force of the technology since the first half of this century, as it is indisputably one of the most important research fields of computer science. With its proper definitions such as learning, making smart predictions, solving complex problems, adapting to changing conditions, adapting to different languages and experiences, artificial intelligence acts as a contribution step directly on education and training process, especially in information management in education. Indeed, artificial intelligence has already been introduced in the classroom environment, and without giving the chance to say “welcome” to the students, teachers or families, it took high-school and university education around the world to another dimension under the name of “smart, adaptable or personalized learning systems”. This dimension continues with “big data” collection and analysis formed by each student where it is almost impossible to manage and access such data. In short, it is possible to express that artificial intelligence can contribute to education in two forms; the first way is through information management and presentation to teachers and students at the education management stage; the second one is the teaching role with direct involvement to learning and teaching processes. In this study, artificial intelligence in education is analyzed within three topics and three questions. The first section discusses artificial intelligence and related concepts via “What is artificial intelligence?” question. The second section tries to discover how artificial intelligence can contribute to education by asking “How does artificial intelligence develop education?”. In the last section, artificial intelligence applications that can be/are used in education and teaching are analyzed with “What are artificial intelligence practices in education?”. It is believed that this study will contribute to the related literature by offering a general framework for artificial intelligence in education title and will show teachers and students how it can be used.
Anahtar Kelime: Belge Türü: Makale Makale Türü: Derleme Erişim Türü: Erişime Açık
- Alkhatlan, A. ve Kalita, J. (2018). Intelligent tutoring systems: A comprehensive historical survey with recent developments. arXiv preprint arXiv:1812.09628.
- Alpaydın, E. (2013). Yapay öğrenme. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
- Becker, S. A., Brown, M., Dahlstrom, E., Davis, A., DePaul, K., Diaz, V. ve Pomerantz, J. (2018). Horizon report 2018 higher education edition brought to you by EDUCAUSE (pp. 1-54). EDUCAUSE.
- Breazeal, C. L. (2002). Designing sociable robots. Cambridge, MA: MIT Press.
- Bumen, N. T. (2004). Okullarda çoklu zeka kuramı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Carbonell, J. R. (1970). AI in CAI: An artificial-intelligence approach to computer-assisted instruction. IEEE transactions on man-machine systems, 11(4), 190-202.
- Doğaç, A. (2015). MYCIN I - uzman sistemler. Elektik Mühendisliği. 7(7), 87-91.
- Doğan, A. (2002). Yapay zekâ. Ankara: Kariyer.
- Elmas, Ç. (2007). Yapay zeka uygulamaları:(yapay sinir ağı, bulanık mantık, genetik algoritma). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Erbay M. (2019) The Importance of Using New Technology in Museums. In: Vasile V. (eds) Caring and Sharing: The Cultural Heritage Environment as an Agent for Change. Springer Proceedings in Business and Economics. Springer, Cham
- Gardner, H. (1999). Howard Gardner’la bir görüşme. Çoklu zeka, görüşmeler ve makaleler. Çev: Meral Tüzel, Enka Okulları, İstanbul: BZD Yayıncılık.
- Göranzon, B. ve Florin, M. (Eds.). (2012). Artifical intelligence, culture and language: On education and work. Springer Science & Business Media.
- Graesser, A. C., VanLehn, K., Rosé, C. P., Jordan, P. W. ve Harter, D. (2001). Intelligent tutoring systems with conversational dialogue. AI magazine, 22(4), 39-51.
- Groover, M. P., Weiss, M. ve Nagel, R. N. (1986). Industrial robotics: technology, programming and application. McGraw-Hill Higher Education.
- Günel, K. (2006). Intelligent tutoring systems for education (Yayımlanmamış doktora tezi). DEÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
- Gürsakal, N. (2017). Makine öğrenmesi ve derin öğrenme. Bursa: Dora Basım.
- Holmes, W., Bialik, M. ve Fadel, C. (2019). Artificial intelligence in education: Promises and implications for teaching and learning. Boston, MA: Center for Curriculum Redesign.
- Jackson, P. (1990) Introduction to expert systems. 2nd ed. Wokingham: Addison-Wesley.
- Karlgren K. (2005), Intelligent tutoring systems (its). Erişim adresi (9 Mart 2006): Erişim adresi: http://www.dsv.su.se/ klas/Learn/ITS/its.html.
- Kozma, R., Alippi, C., Choe, Y. ve Morabito, F. C. (Eds.). (2018). Artificial ıntelligence in the age of neural networks and brain computing. United States: Academic Press.
- Legg, S. ve Hutter, M. (2007). A collection of definitions of intelligence. Frontiers in artificial ıntelligence and applications, 7(157), 17-24.
- Luckin, R., Holmes, W., Griffiths, M., & Forcier, L. B. (2016). Intelligence Unleashed: Anargument for AI in Education. Pearson Education, London.
- McCarthy, J. (2004). What is artificial intelligence?. Erişim adresi (11 Ocak 2019): http://wwwformal.stanford.edu/jmc/whatisai/.
- McCulloch, W. S. ve Pitts, W. (1943). A logical calculus of the ideas immanent in nervous activity. The bulletin of mathematical biophysics, 5(4), 115-133.
- Nabiyev, V. V. (2012). Yapay zeka: insan-bilgisayar etkileşimi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Nilsson, N. (1990). The mathematical foundations of learning machines. San Mateo: Morgan Kaufmann.
- Nye, B. D., Graesser, A. C. ve Hu, X. (2014). AutoTutor and family: A review of 17 years of natural language tutoring. International Journal of Artificial Intelligence in Education, 24(4), 427-469.
- Önder, H. H. (2003). Uzaktan Eğitimde Bilgisayar Kullanımı ve Uzman Sistemler. The Turkish Online Journal of Educational Techonology. 2 (3): 142-146.
- Pool, C. R. (1997). Brain-based learning and students. The Education Digest, 63(3), 10.
- Pressey, S. L. (1950). Development and appraisal of devices providing immediate automatic scoring of objective tests and concomitant self-instruction. The Journal of Psychology, 29(2), 417-447.
- Rovick, Allen A. ve Michael, Joel A. (1986). CIRCSIM: An IBM PC Computer teaching exercise on blood pressure regulation. In Proceedings of the 30th International Union of Physiological Sciences (IUPS) Congress, p. 318. Vancouver, Canada. (Poster Özeti)
- Selçuk, Z. (2012). Eğitim psikolojisi. İstanbul: Nobel.
- Shah, F. (1997). Recognizing and responding to student plans in an intelligent tutoring system: CIRCSIM-Tutor [Doctoral dissertation]. Illinois Institute of Technology. Erişim adresi (19 Mart 2019): http://cs.iit.edu/~circsim/documents/fsdiss.pdf
- Skinner, B.F. (1958). Teaching machines. The Review of Economics and Statistics 42 (3): 189–191
- Sleeman, D. ve J.S. Brown. (1982). Intelligent Tutoring Systems. New York: Academic Press.
- Thorndike. E.L. (1927). The law of effect. The American Journal of Psychology 39 (1/4): 212–22. https://doi.org/10.2307/1415413
- Turing, A. (1950) Computing machinery and intelligence. Mind, 49(236), 433–460.
- Wiemer-Hastings, P., Graesser, A. C., Harter, D. ve Tutoring Research Group. (1998, Ağustos). The foundations and architecture of AutoTutor. In International Conference on Intelligent Tutoring Systems (s. 334-343). Springer, Berlin, Heidelberg.
- Woolf, B. P. (2009). Building intelligent interactive tutors: Student-centered strategies for revolutionizing elearning. San Francisco, CA: Morgan Kaufmann.
- Zohar, D. (2003). Kuantum benlik (Çev: Seda Kervanoğlu). Ankara: Doruk Yay.
| APA | Arslan K (2020). Eğitimde Yapay Zeka ve Uygulamaları. , 71 - 88. |
| Chicago | Arslan Kürşat Eğitimde Yapay Zeka ve Uygulamaları. (2020): 71 - 88. |
| MLA | Arslan Kürşat Eğitimde Yapay Zeka ve Uygulamaları. , 2020, ss.71 - 88. |
| AMA | Arslan K Eğitimde Yapay Zeka ve Uygulamaları. . 2020; 71 - 88. |
| Vancouver | Arslan K Eğitimde Yapay Zeka ve Uygulamaları. . 2020; 71 - 88. |
| IEEE | Arslan K "Eğitimde Yapay Zeka ve Uygulamaları." , ss.71 - 88, 2020. |
| ISNAD | Arslan, Kürşat. "Eğitimde Yapay Zeka ve Uygulamaları". (2020), 71-88. |
| APA | Arslan K (2020). Eğitimde Yapay Zeka ve Uygulamaları. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi(BAEBD), 11(1), 71 - 88. |
| Chicago | Arslan Kürşat Eğitimde Yapay Zeka ve Uygulamaları. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi(BAEBD) 11, no.1 (2020): 71 - 88. |
| MLA | Arslan Kürşat Eğitimde Yapay Zeka ve Uygulamaları. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi(BAEBD), vol.11, no.1, 2020, ss.71 - 88. |
| AMA | Arslan K Eğitimde Yapay Zeka ve Uygulamaları. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi(BAEBD). 2020; 11(1): 71 - 88. |
| Vancouver | Arslan K Eğitimde Yapay Zeka ve Uygulamaları. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi(BAEBD). 2020; 11(1): 71 - 88. |
| IEEE | Arslan K "Eğitimde Yapay Zeka ve Uygulamaları." Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi(BAEBD), 11, ss.71 - 88, 2020. |
| ISNAD | Arslan, Kürşat. "Eğitimde Yapay Zeka ve Uygulamaları". Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi(BAEBD) 11/1 (2020), 71-88. |
