TY  - JOUR
TI  - Batı Akdeniz Yörüklerinin Ağzında Eski Türkçe Unsurlar
AB  - Türkiye Türkçesi ağızları, gerek ses bilgisi (~fonetik) ve şekil bilgisi (~morfolojik) yapılarıitibariyle gerekse de taşıdıkları söz varlığı (~leksikoloji) yönünden dilimizin en önemli kültürhazinelerinden biridir. Ses, yapı ve kelime bakımından Oğuz Türkçesine dayanan TürkiyeTürkçesi ağızlarında eskicil (~arkaik) izleri görmek mümkündür. Türkiye Türkçesinin özellikletarihi problemlerinin çözümünde genellikle ağızlardaki ses, yapı ve anlam denkliklerinebaşvururken bu eskicil özelliklerden yararlanmaktayız. Çünkü zengin bu söz varlıkları, dilingelişim ve değişim seyrinin yakından takip edilebilmesinden, kelime türlerinin yoğunluk kazandığıanlam alanlarına bakılarak milletin sosyo-kültürel, siyasi ve ekonomik yaşantısındaki tercihlerinekadar birçok noktanın kolaylıkla aydınlatılmasına katkıda bulunacak en önemli dil göstergeleridir.Bu çalışmada, Türkiye Türkçesinin yazı dilinde bulunmayıp Batı Akdeniz Yörüklerinin ağzındayaşayan kelimelerin Türk dilinin en eski metinlerinden yola çıkılarak bugünküne kadarki gelişimiele alınacaktır. Ayrıca ele alınan kelimeler ile anlam ve yapı bakımından ilgili olduğunudüşündüğümüz diğer kelimelere de yer verilecektir. Konu külliyatını genişletmemek adınakelimelerin çağdaş Türk lehçe ve şivelerindeki görünümü üzerinde ise durulmayacaktır.
AU  - ATMACA, EMİNE
DO  - 10.32709/akusosbil.481264
PY  - 2019
JO  - Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi
VL  - 21
IS  - 1
SN  - 1302-1265
SP  - 149
EP  - 171
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/366126
ER  -