TY - JOUR TI - Tip 1 Ağız Kokusu ile Ağızda Kandida Kolonizasyonu Arasında İlişki Var mı? AB - Patolojik ağız kokusu sırasıyla oral, hava yolu, gastroözofageal, kan kaynaklı ve subjektif ağız kokusuolarak beş tiptir. Tip 1 (oral) ağız kokusu, çoğunlukla dil sırtı ve ağız mukozası yüzeylerindeki anaeropbakteriyel aktivitelerden köken alır. Anaerop bakteri faaliyetlerinin rolü açıkça gösterilmiştir fakat çok sayıda anektodal iddia bulunmasına rağmen, ağız kokusu hastalarında Candida’nın rolü yeterli bir şekildearaştırılmamıştır. Bu çalışmada, Candida ve ağız kokusu arasındaki ilişkisinin doğrulanması amaçlanmıştır.Çalışmaya iki gruba ayrılan toplam 136 kişi dahil edilmiştir. Çalışma grubu, kendisi veya sosyal çevresitarafından ağız kokusu bulunduğu beyan edilen ve ağız içerisinde halitometrik olarak en az 0.7 ppm H2Sgaz konsantrasyonu tespit edilen 69 hastadan oluşmuştur. Ayrıca, 67 sağlıklı bireyden oluşan kontrolgrubu çalışmaya alınmıştır. Araştırmaya katılan kişilerin kendi ağız kokusunu skorlama puanları, tükürükörneklerindeki Candida koloni sayısı, ağız havasında bulunan NH3, SO2, H2S, H2 ve uçucu organik gazlarınkonsantrasyonları taşınabilen çoklu gaz detektörü ile tespit edilmiştir. Hastaların H2S üretme kapasitesisistein uyarım testi uygulanarak ölçülmüştür. Ağız kokusu bulunan ve bulunmayan bireylerin tükürükörneklerinden elde edilen Candida türlerinin buyyon içinde kültürleri yapılmıştır. Candida hücrelerininbulundukları ortama hangi kokuları yaydığını tespit etmek amacıyla besiyerinin bulunduğu erlenmayerinhava boşluğundan gaz ölçümleri yapılmıştır ve elde edilen değerler kendi aralarında ve ağızdakilerlekarşılaştırılmıştır. Çalışma grubunda Candida pozitifliği %44.9 iken, kontrol grubunda %46.3 olarak bulunmuştur. En sık rastlanan tür, Candida albicans olmuştur. Candida üremesine göre gruplar arasındaistatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p= 0.561). Oral gaz konsantrasyonlarının her iki grupta da benzer olduğu izlenmiştir (p< 0.05). Oral H2S konsantrasyonu, ağız kokusu olan hastalarda 20 mMsistein gargara yapmak ile 9.65 kat artarken, ağız kokusu şikayeti bulunmayanlarda 5.8 kat artmıştır. Buparametre ağız kokusu üretim kapasitesi olarak kaydedilmiştir. Her katılımcının kendi hissettiği ağız kokusu için kendini değerlendirme skoru klinik işaretlerle iyi bir uyum göstermiştir (p= 0.001, r= 0.8). Besiyeriiçerisinde bütün Candida kültürlerinde H2 ve organik gaz konsantrasyonları artmış olarak tespit edilmiştir.Bu çalışmada, Candida varlığı ile ağız kokusu arasında bir ilişki saptanmamıştır. Sonuç olarak, ağız kokusutedavisinde Candida diyetine benzer diyetlere gerek yoktur. Öte yandan, sistein uyarım testi yararlı bir tanıaracı olabilir. Taşınabilen çoklu gaz dedektörleri ağız kokusu ölçmek için uygun ve pratik bir halitometreolarak kullanılabilir. AU - derici, çağrı AU - yeler, defne AU - Aydin, Murat AU - Demir, Yusuf İslam AU - ÜNAL, YENER DO - 10.5578/mb.67759 PY - 2019 JO - Mikrobiyoloji Bülteni VL - 53 IS - 2 SN - 0374-9096 SP - 192 EP - 203 DB - TRDizin UR - http://search/yayin/detay/371571 ER -