Bu çalışmanın amacı, İzmir şehrinde biyoklimatik konfor ile arazi kullanımı arasındaki ilişkinin coğrafibilgi sistemleri ve uzaktan algılama teknolojileri kullanılarak incelenmesidir. Bu çerçevede, İzmirşehrinde 1990, 2000, 2006, 2012 ve 2018 yıllarındaki biyoklimatik koşulların yine aynı yıllardaki arazikullanımıyla olan ilişkilerinin mevsimlik ve yıllık periyotta değerlendirilmesi hedeflenmiştir. Biyoklimatikkonfor bölgeleri belirlenirken insanın fizyolojik özelliklerini de dikkate alan Fizyolojik Eşdeğer Sıcaklık(FES) indeksi kullanılmıştır. Elde edilen değerlerin deniz seviyesindeki alansal dağılımınınhesaplanmasında uzaklığın tersiyle ağırlıklandırma (Inverse Distance Weighting - IDW) yöntemi tercihedilmiştir. Yüksekliğe bağlı FES değerleri elde edilmiştir ve biyoklimatik konfor haritalarıoluşturulmuştur. CORINE arazi örtüsü verilerinin olduğu yıllar referans alınarak üretilen biyoklimatikkonfor haritalarının yıllarına göre kullanılarak arazi kullanım haritaları oluşturulmuştur. Çalışmasonucunda, konfor bölgelerinin büyük bir çoğunluğunun tarım alanlarından ve daha sonra sırasıyla doğalve yarı doğal alanlardan, orman alanlarından ve yerleşim yerlerinden oluştuğu gözlemlenmiştir. Ormanalanlardaki sıcaklık farkının toprak alanlara göre daha az olmakla birlikte kentsel ısı adalarına kıyasladaha fazla olduğu ve şehirde nem miktarının oldukça yüksek olması ve kent merkezinde gözlenen çarpıkkentleşme nedeniyle rüzgârın kenti soğutma etkisinin kullanılamadığı tespit edilmiştir.