Bu makalede, Cessâs’ın İmam Şâfiî’nin beyân anlayışına yönelttiği eleştirilerdoğrudan incelenmiş; Cessâs dışında bu teoriye eleştiri getiren âlimlerindüşüncelerine ve bu teoriyi savunanların gerekçelerine de dolaylı olarak temasedilmiştir. Hem İmam Muhammed’in hem de İmam Mâlik’in talebesi olan İmamŞâfiî, dönemindeki mevcut usul anlayışından memnun olmadığından yeni birusul anlayışı inşa etmiştir. Onun için, usul anlayışını beyân kavramı üzerinden;beyânı da sünnet üzerinden şekillendirdiğini söylemek mümkündür. O, mevcutfıkıh ekollerinin Kur’ân’a değil; haber-i vâhidlerle nakledilen sünneteyaklaşımlarını doğru bulmadığından beyân teorisinde sünnete merkezi bir önematfetmektedir. Ona göre Kur’ân ve Sünnet ilkten hüküm koymaları bakımındaneşit seviyededirler. Şâfiî, beyân sözcüğüne bir tanım getirerek onu bir terimmahiyetinde zikreden ilk kişidir. Tanımlamasının ardından yaptığı taksimdebeyânı beşli bir tasnife tabi tutmuştur. Şâfiî bütün beyân türlerini Kur’ân’a ircaetmekte ve iyi bir Arapça bilgisine sahip olunup Kur’ân iyi anlaşıldığı takdirdenasların sahih bir şekilde anlaşılacağını savunmaktadır. Hanefî usulcüsü Cessâs,beyân adında bir teori ürettiği için değil; beyânın tanımında ve taksimatındatutarsızlıklar bulunduğu gerekçesiyle Şâfiî’ye eleştiriler yöneltmiştir. Cessâs’agöre onun yaptığı tanım maksadını açık bir şekilde ifade etmediği gibi; beyânınkısımları da tutarsızlıklar barındırmaktadır.Şâfiî gerek Cessâs tarafından gerekse başka alimler tarafından icmâı beyânınkısımları arasında zikretmediği için de eleştirilmiştir. Cessâs’a göre ictihadınbeyânın kısımları arasında zikredilmesindense icmâın zikredilmesi dahauygundur.