Yıl: 2020 Cilt: 11 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 141 - 147 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.31067/0.2020.252 İndeks Tarihi: 13-11-2020

Üniversite Öğrencilerinde Öğrenim Türü ve Cinsiyetin Gece Yeme Sendromuna Etkisi

Öz:
Amaç: Bu çalışma Erciyes Üniversitesi öğrencilerinde öğrenim türü ve cinsiyetin gece yeme sendromuna (GYS) etkisini belirlemek amacıylaplanlanmıştır.Çalışma Planı: Çalışmanın verileri Aralık 2017 ve Mart 2018 ayları arasında Gece Yeme Anketi kullanılarak toplanmıştır. Örneklem büyüklüğü tabakalı sistematik örnekleme yöntemi kullanılarak hesaplanmıştır. Erciyes Üniversitesi Sosyal ve Beşeri Bilimler Etik Kurulu’ndan çalışmanın yürütülmesi için gerekli izin alınmıştır (28/11/2017–59). Çalışmanın sonucunu etkileyebileceğinden dolayı Tıp ve Sağlık Bilimleriile ilgili fakülteler dâhil edilmemiştir. Normal dağılıma uygunluk Shapiro-Wilk testi ile değerlendirilmiştir. Nicel veriler aritmetik ortalama(x¯) standart sapma (± SS), nitel veriler sayı (n) ve yüzde (%) olarak gösterilmiştir. Grupların nicel değişkenlerinin karşılaştırılmasındaStudent-t testi, nitel değişkenlerinin karşılaştırılmasında ise ki-kare testi kullanılmıştır.Bulgular: Çalışmaya toplam 1024 öğrenci dahil edilmiştir. Öğrencilerin %54,3’ü erkek, %45,7’si kadın olup, %60,4’ü birinci öğrenimve %39,6’sı ikinci öğrenim olarak eğitim almaktadır. Sigara kullanımının görülme sıklığı %32 iken, alkol kullanımının görülme sıklığı%19,3’tür. Öğrencilerin %66’sında GYS görüldüğü ve Gece Yeme Anketinden alınan toplam puanın 26,41±4,42 olduğu bulunmuştur. Cinsiyet ve öğrenim türü ile GYS görülme durumu arasında anlamlı bir ilişkiye rastlanmamıştır. Benzer şekilde, yaş, ağırlık, boy ve beden kütleindeksi (BKİ) ile GYS görülme durumu arasında anlamlı bir ilişkiye rastlanmamıştır. Sigara kullanan öğrencilerde GYS görülme sıklığı sigarakullanmayan öğrencilerde GYS görülme sıklığına göre anlamlı olarak daha fazladır (p=0,009). Ancak, alkol kullanımı ile GYS görülmesıklığı arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır.Sonuç: Üniversite öğrencileri arasında gece yeme sendromu görülme sıklığının oldukça yüksek olduğu ortaya konmuştur. Bu nedenleüniversite öğrencileri arasında gece yeme sendromu gibi yeme bozukluklarının görülme sıklığı saptanarak gerekli önlemler alınmalıdır.
Anahtar Kelime:

THE EFFECT OF EDUCATION TYPE AND GENDER ON NIGHT EATING SYNDROME IN UNIVERSITY STUDENTS

Öz:
Objective: This study was planned/aimed to determine the effect of education type and gender on night eating syndrome (NES) in Erciyes University students. The work plan/Materials and methods: Data were collected between December 2017 and March 2018 using Night Eating Questionnaire (NEQ) and a general questionnaire. The sample size was calculated with a systematic sampling method. The study was approved by the Committee of Social and Human Sciences of Erciyes University (28/11/2017–59). The study did not include Medicine and Health Sciences that may affect the outcome of the study. Normality was evaluated with the Shapiro-Wilk test. Quantitative data were presented as arithmetic mean (x¯), standard deviation (± SS), qualitative data were represented as a number (n) and percentage (%). The student t-test was used to compare quantitative variables of the groups, and the Chi-square test was used to compare qualitative variables. Results: A total of 1024 students were included in the study. 54.3% of the students were male and 45.7% were female while 60.4% were daytime education and 39.6% were evening education. While the prevalence of smoking was 32%, the prevalence of alcohol consumption was 19.3%. It was found that NES was seen in 66% of the students and the total score of the Night Eating Questionnaire was 26.41±4.42. No significant relation was found between gender or education type and presence of NES. Similarly, there was no significant relation between age, weight, height, and body mass index (BMI) and presence of NES. The prevalence of NES was significantly higher in smokers than non-smokers (p=0.009). However, there was no significant relation between alcohol using and the prevalence of NES. Conclusion: The frequency of night eating syndrome among university students was found to be quite high. For this reason, the frequency of eating disorders such as night eating syndrome should be determined among university students and necessary precautions should be taken.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • 1. Orhan FÖ, Tuncel D. Gece Yeme Bozuklukları. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar 2009;1:132–54. http://www.cappsy.org/archives/vol1/ no2/cap_1_11.pdf
  • 2. Stunkard AJ, Grace WJ, Wolf HG. The night-eating syndrome: pattern of food in take among certain obese patients. Am J Med 1955;19:78– 86. [CrossRef]
  • 3. Cleator J, Abbott J, Judd P, Sutton C, Wilding J. Night eating syndrome: implications for severe obesity. Nutr Diabetes 2012;2:e44. [CrossRef]
  • 4. Zincir SB. Yeme Bozukluklarında Nöroendokrin ve Moleküler Etkileşimler. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar 2014;6:389–400. [CrossRef]
  • 5. American Psychiatric Association. Diagnostic and statistical manual of mental disorders: DSM-5, 5th ed. Washington DC; 2013.
  • 6. Stunkard AJ, Allison KC, O’Reardon JP. The night eating syndrome: a progress report. Appetite 2005;45:182–6. [CrossRef]
  • 7. Pinto TF, da Silva FGC, de Bruin VMS, de Bruin PFC. Night eating syndrome: How to treat it? Rev Assoc Med Bras 2016;62:701–7. [CrossRef]
  • 8. Rand CSW, Macgregor A, Stunkard AJ. The night eating syndrome in the general population and among postoperative obesity surgery patients. Int J Eat Disord 1997;22:65–9. [CrossRef]
  • 9. Hsu LK, Sullivan SP, Benotti PN. Eating disturbances and outcome of gastric bypass surgery: a pilot study. Int J Eat Disord 1997;21:385–90. [CrossRef]
  • 10. Lundgren JD, Allison KC, Crow S, O’Reardon JP, Berg KC, Galbraith J, et al. Prevalence of the night eating syndrome in a psychiatric population. Am J Psychiatry 2006;163:156–8. [CrossRef]
  • 11. Allison KC, Crow SJ, Reeves RR, West DS, Foreyt JP, Dilillo VG, et al. The Eating Disorders Subgroup of the Look AHEAD Research Group. Binge eating disorder and night eating syndrome in adults with type 2 diabetes. Obesity 2007;15:1287–93. [CrossRef]
  • 12. Olbrich K, Mühlhans B, Allison KC, Hahn EG, Schahin SP, de Zwaan M. Night eating, binge eating and related features in patients with obstructive sleep apnea syndrome. Eur Eating Disord Rev 2009;17:120–7. [CrossRef]
  • 13. Antelmi E, Vinai P, Pizza F, Marcatelli M, Speciale M, Provini F. Nocturnal eating is part of the clinical spectrum of restless legs syndrome and an underestimated risk factor for increased body mass index. Sleep Med 2014;15:168–72. [CrossRef]
  • 14. Marshall HM, Allison KC, O’Reardon JP, Birketvedt G, Stunkard AJ. Night eating syndrome among non obese persons. Int J Eat Disord 2004;35:217–22. [CrossRef]
  • 15. Striegel-Moore RH, Franko DL, Thompson D, Affenito S, Kraemer H. Night eating: Prevalence and demographic correlates. Obesity 2006;14:139–47. [CrossRef]
  • 16. Ertan T. Psikiyatrik Bozuklukların Epidemiyolojisi, Türkiye’de Sık Karşılaşılan Psikiyatrik Hastalıklar Sempozyum Dizisi; 2008. No: 62. ss.25–30.
  • 17. Oğur S, Aksoy A, Selen H. Üniversite Öğrencilerinin Yeme Davranışı Bozukluğuna Yatkınlıkları: Bitlis Eren Üniversitesi Örneği. BEÜ Fen Bilimleri Derg 2016;5:14–26. [CrossRef]
  • 18. Allison KC, Lundgren JD, O’Reardon JP, Martino NS, Sarwer DB, Wadden TA, et al. The Night Eating Questionnaire (NEQ): Psychometric pro-perties of a measure of severity of the Night Eating Syndrome. Eat Behav 2008;9:62–72. [CrossRef]
  • 19. Atasoy N, Saraçlı Ö, Konuk N, Ankaralı H, Güriz SO, Akdemir A, et al. The reliability and validity of Turkish version of the Night Eating Questionnaire in psychiatric outpatient population [in Turkish]. Anatolian J Psychiatry 2014;15:238–47. [CrossRef]
  • 20. Peker M, Oztora S, Caylan A, Dagdeviren HN. Internal Reliability of Turkish Version of “Night Eating Questionnaire” in General Adult Population. Euras J Fam Med 2016;5:109–12.
  • 21. Balcıoğlu İ, Başer SZ. Obezitenin Psikiyatrik Yönü. Türkiye’de Sık Karşılaşılan Psikiyatrik Hastalıklar. İ. Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri 2008;62:341–8. https://docplayer.biz. tr/10558169-Obezitenin-psikiyatrik-yonu.html
  • 22. Ulaş B, Uncu F, Üner S. Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinde Olası Yeme Bozukluğu Sıklığı ve Etkileyen Faktörler. İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Derg 2013;2:15–22. http://openaccess.inonu. edu.tr:8080/xmlui/bitstream/handle/11616/4841/makale. pdf?sequence=1&isAllowed=y
  • 23. Yahia N, Brown C, Potter S, Szymanski H, Smith K, Pringle L, et al. Night eating syndrome and its association with weight status, physical activity, eating habits, smoking status, and sleep patterns among college students. Eat Weight Disord 2017;22:421–33. [CrossRef]
  • 24. Runfola CD, Allison KC, Hardy KK, Lock J, Peebles R. Prevalence and clinical significance of night eating syndrome in university students. J Adolesc Health 2014;55:41–8. [CrossRef]
  • 25. He J, Huang F, Yan J, Wu W, Cai Z, Fan X. Prevalence, demographic correlates, and association with psychological distress of night eating syndrome among Chinese college students. Psychol Health Med 2018;23:578–84. [CrossRef]
  • 26. Lundgren JD, Drapeau V, Allison KC, Gallant AR, Tremblay A, Lambert MA, et al. Prevalence and Familial Patterns of Night Eating in the Québec Adipose and Lifestyle InvesTigation in Youth (QUALITY) Study. Behav Psychol 2012;20:1598–603. [CrossRef]
  • 27. Cengiz Y, Toker SG, Karamustafalıoğlu KO, Bakım B, Özçelik B. Psikiyatrik Ayaktan Hasta Popülasyonunda Gece Yeme Sendromunun Yaygınlığı ve Diğer Psikiyatrik Bozukluklarla Birlikteliği. New Symp J 2011;49:83–8. http://yenisymposium.com/Pdf/TR-YeniSempozyumb91df975.PDF
  • 28. Civil Arslan F, Tiryaki A, Sağlam Aykut D, Özkorumak E, Çalışkan İlter Z, Günaydın D. Ağır Ruhsal Bozukluğu Olan Kilolu veya Obez Ayaktan Hasta Grubunda Gece Yeme Sendromu Yaygınlığı. Türk Psikiyatri Derg 2015;26:242–8. http://www.turkpsikiyatri.com/PDF/ C26S4/03.pdf
  • 29. Zwaan M, Müller A, Allison KC, Brahler E, Hilbert A. Prevalence and Correlates of Night Eating in the German General Population. Plos One 2014;9:e97667. [CrossRef]
  • 30. Öztürk GZ, Eğici MT, Toprak D, Erdoğan AM. Relationship Between Night Eating Disorders and Obesity. Ankara Med J 2018;:117–22. [CrossRef]
  • 31. Küçükgöncü S, Beştepe E. Majör Depresyon ve Anksiyete Bozukluğu Hastalarında Gece Yeme Sendromu. Nöropsikiyatri Arşivi 2014;51:368–75. [CrossRef]
APA tekin t, ÖNER N (2020). Üniversite Öğrencilerinde Öğrenim Türü ve Cinsiyetin Gece Yeme Sendromuna Etkisi. , 141 - 147. 10.31067/0.2020.252
Chicago tekin tuba,ÖNER Neslihan Üniversite Öğrencilerinde Öğrenim Türü ve Cinsiyetin Gece Yeme Sendromuna Etkisi. (2020): 141 - 147. 10.31067/0.2020.252
MLA tekin tuba,ÖNER Neslihan Üniversite Öğrencilerinde Öğrenim Türü ve Cinsiyetin Gece Yeme Sendromuna Etkisi. , 2020, ss.141 - 147. 10.31067/0.2020.252
AMA tekin t,ÖNER N Üniversite Öğrencilerinde Öğrenim Türü ve Cinsiyetin Gece Yeme Sendromuna Etkisi. . 2020; 141 - 147. 10.31067/0.2020.252
Vancouver tekin t,ÖNER N Üniversite Öğrencilerinde Öğrenim Türü ve Cinsiyetin Gece Yeme Sendromuna Etkisi. . 2020; 141 - 147. 10.31067/0.2020.252
IEEE tekin t,ÖNER N "Üniversite Öğrencilerinde Öğrenim Türü ve Cinsiyetin Gece Yeme Sendromuna Etkisi." , ss.141 - 147, 2020. 10.31067/0.2020.252
ISNAD tekin, tuba - ÖNER, Neslihan. "Üniversite Öğrencilerinde Öğrenim Türü ve Cinsiyetin Gece Yeme Sendromuna Etkisi". (2020), 141-147. https://doi.org/10.31067/0.2020.252
APA tekin t, ÖNER N (2020). Üniversite Öğrencilerinde Öğrenim Türü ve Cinsiyetin Gece Yeme Sendromuna Etkisi. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 11(1), 141 - 147. 10.31067/0.2020.252
Chicago tekin tuba,ÖNER Neslihan Üniversite Öğrencilerinde Öğrenim Türü ve Cinsiyetin Gece Yeme Sendromuna Etkisi. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 11, no.1 (2020): 141 - 147. 10.31067/0.2020.252
MLA tekin tuba,ÖNER Neslihan Üniversite Öğrencilerinde Öğrenim Türü ve Cinsiyetin Gece Yeme Sendromuna Etkisi. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, vol.11, no.1, 2020, ss.141 - 147. 10.31067/0.2020.252
AMA tekin t,ÖNER N Üniversite Öğrencilerinde Öğrenim Türü ve Cinsiyetin Gece Yeme Sendromuna Etkisi. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2020; 11(1): 141 - 147. 10.31067/0.2020.252
Vancouver tekin t,ÖNER N Üniversite Öğrencilerinde Öğrenim Türü ve Cinsiyetin Gece Yeme Sendromuna Etkisi. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2020; 11(1): 141 - 147. 10.31067/0.2020.252
IEEE tekin t,ÖNER N "Üniversite Öğrencilerinde Öğrenim Türü ve Cinsiyetin Gece Yeme Sendromuna Etkisi." Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 11, ss.141 - 147, 2020. 10.31067/0.2020.252
ISNAD tekin, tuba - ÖNER, Neslihan. "Üniversite Öğrencilerinde Öğrenim Türü ve Cinsiyetin Gece Yeme Sendromuna Etkisi". Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 11/1 (2020), 141-147. https://doi.org/10.31067/0.2020.252